557. Όποιος προσέρχεται στο Άγιο Ποτήριο με οποιοδήποτε πάθος στην καρδιά του, είναι ένας άλλος Ιούδας που έρχεται να φιλήση τον Υιό του Ανθρώπου προδοτικά.
558. Η πίστις δίνει ανάπαυσι και χαρά. Η απιστία, ταραχή και θλίψι.
559. Τα μέσα για να στερεώνουμε και να ενισχύουμε τη χριστιανική ελπίδα εντός μας είναι: η συχνή και θερμή προσευχή, η εξομολόγησις των αμαρτιών μας, η τακτική μελέτη του Λόγου του Θεού και, πριν απ’ όλα, η συχνή θεία κοινωνία των αθανάτων και ζωοποιών, φρικτών Μυστηρίων του Χριστού.
560. Οι οδηγοί μας στη χριστιανική ελπίδα είναι: η Υπεραγία Μητέρα του Θεού, όλοι οι Άγιοι, Προφήται, Απόστολοι, Μάρτυρες, Όσιοι. Όλοι αυτοί στράφηκαν στον Θεό με την ελπίδα της σωτηρίας και κανείς τους δεν διαψεύσθηκε. «H ἐλπὶς οὐ καταισχύνει» (Ρωμ. ε΄5), λέγει η Γραφή.
561. Η έκφρασις της χριστιανικής ελπίδος, σε σχέσι με τη γήινη ζωή, είναι η άφεσις των αμαρτιών, στις οποίες ζήσαμε έως τώρα. «Και εάν τις αμάρτη, παράκλητον (δηλαδή: συνήγορο) έχομεν προς τον Πατέρα, Ιησούν Χριστόν δίκαιον· και αυτός ιλασμός έστι περί των αμαρτιών ημών» (Α’ Ιω. β' 1, 2). Σε σχέσι με την ουράνια ζωή: «Τότε οι δίκαιοι εκλάμψουσιν ως ο ήλιος εν τη βασιλεία» (Ματθ. ιγ’ 43). «Όπου είμι εγώ, εκεί και ο διάκονος ο εμός εσται… Πορεύομαι ετοιμάσαι τόπον υμίν» (Ιω. ιβ’ 26, ιδ’ 2). «Ημών το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει, εξ ου και σωτήρα απεκδεχόμεθα Κύριον Ιησούν Χριστόν, ος μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών εις το γενέσθαι αυτό σύμμορφον τω σώματι της δόξις αυτού» (Φιλιππ. γ’ 20, 21).
Ιδού και μία άλλη όψις της ελπίδος. Τα πάθη πολιορκούν την καρδιά, οι επιθέσεις τους είναι σφοδρές, είναι δύσκολο να τα αντιμετωπίσουμε, να μην υποκύψουμε. Αλλά έχε ελπίδα στον Χριστό και θα τα κατατροπώσης. Λέγε: «Εκ νεότητός μου πολλά πολεμεί με πάθη, αλλ’ αυτός αντιλαβού και σώσον, Σωτήρ μου».
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 230-233)