Η βοήθεια των Αγίων
-Γέροντα, πώς αισθάνεται ο Άγιος Αρσένιος τώρα που απέκτησε ναό;
-Χαρά αισθάνεται, γιατί απέκτησε μαντρί και έβαλε μέσα τα πρόβατα του,
για να τα προστατεύει. Ο κόσμος, Γέροντα, ύστερα από την αναγνώριση
ενός Αγίου βοηθιέται περισσότερο;
-Φυσικά βοηθιέται. Οι Άγιοι, όταν αναγνωρίζονται από την Εκκλησία,
αισθάνονται υποχρέωση να μας βοηθούν αναγκάζονται κατά κάποιον τρόπο
να βοηθούν περισσότερο, αλλά και ο Θεός τους στέλνει να βοηθούν τον κόσμο.
-Μπορεί, Γέροντα, ένας Άγιος να ζητήσει από τον Θεό να τιμούν ο άνθρωποι
την μνήμη του;
-Όχι, οι Άγιοι ζητούν τέτοια πράγματα. Δεν λένε στον Θεό: «Θεέ μου,
να τιμούν οι πιστοί την μνήμη μου, για να τους βοηθάς» ή «όσους τιμούν
την μνήμη μου, αυτούς μόνο να βοηθάς», αλλά λένε: «Θεέ μου, επειδή
τιμούν την μνήμη μου, αντάμειψε τους».
-Γέροντα, στον Ευαγγελιστή Ιωάννη νιώθω περισσότερη ευλάβεια
παρά στην Αγία μου.
-Η Αγία σου πάντως δεν ζηλεύει, γιατί αγαπάς και ευλαβείσαι περισσότερο
τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο όχι μόνον επειδή πρέπει να τον ευλαβείσαι
ως Προστάτη του Ησυχαστηρίου, αλλά και Προστάτης σας να μην ήταν,
η Αγία σου, όπως και όλοι οι Άγιοι, χαίρονται, όταν είμαστε συνδεδεμένοι
με οποιονδήποτε Άγιο, για να βοηθιόμαστε.
Οι Άγιοι είναι άγιοι και δεν έχουν ανθρώπινα πάθη, ανθρώπινες μικρότητες.
Ο καθένας μας όπως νιώθει, έτσι και βοηθιέται. Μπορεί κάποιος να ζητάει
κάτι από έναν μεγάλο Άγιο και να βοηθιέται, μπορεί κάποιος άλλος να
ζητάει κάτι από έναν μικρό Άγιο και πάλι να βοηθιέται,
γιατί η δύναμη του Θεού είναι που ενεργεί.
-Γέροντα, όταν κάποιος έχει ιδιαίτερη ευλάβεια σε έναν Άγιο, τι έχει συμβεί;
-Για να έχει ιδιαίτερη ευλάβεια σε κάποιον Άγιο, πρέπει ο Άγιος
να του έχει μιλήσει μέσα του με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο.
Καθένας από κάποιο γεγονός που του έχει συμβεί με την βοήθεια ενός Αγίου,
έχει και μια ιδιαίτερη αγάπη στον Άγιο αυτόν. Μπορεί να είναι σοβαρό
αυτό τα γεγονός, μπορεί να είναι και απλό. Να, εγώ, επειδή από μικρός πήγαινα
στα Εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας, εκεί στην Κόνιτσα,
έχω σε μεγάλη ευλάβεια την Αγία Βαρβάρα. Η Αγία με βοήθησε και
στον στρατό όταν με πήραν στους ασυρματιστές, ενώ ήμουν αγράμματος
με βοήθησε ύστερα και στο Σανατόριο μετά την εγχείρηση στους πνεύμονες.
Τότε οι γιατροί μου είχαν πεί ότι, μόλις θα καθάριζε ο πνεύμονας θα αφαιρούσαν
τα λάστιχα και τα μηχάνηματα. Και ενώ θα τα έβγαζαν σε πέντε μέρες,
είχαν περάσει είκοσι πέντε μέρες και δεν τα είχαν αφαιρέσει, και υπέφερα πολύ.
Τα Σάββατο 3 Δεκεμβρίου περίμενα τους γιατρούς, για να με ελευθερώσουν
από το μαρτύριο αυτό, αλλά δυστυχώς δεν φάνηκαν. Την Κυριακή το πρωί,
που ήταν η μνήμη της Άγιας Βαρβάρας, λέω: αν ήταν να βοηθήσει η Άγια,
έπρεπε να είχε βοηθήσει. Οι γιατροί έφυγαν. Σήμερα, Κυριακή, αποκλείεται να έρθουν.
Τώρα ποιος θα μου βγάλει τα λάστιχα;». Είπα και κανα δύο λόγια με παράπονο:
«Εγώ άναβα τα καντήλια τόσες φορές στο Εκκλησάκι της Αγίας, τι καντηλήθρες,
τι λάδια πήγαινα, το καθάριζα, το βόλευα. Δυο λάστιχα να μη μου βγάλουν;».
Μετά όμως σκέφθηκα: «Φαίνεται, θα λύπησα την Αγία Βαρβάρα, και γι’ αυτό
δεν φρόντισε να μου τα βγάλουν». Ξαφνικά ακούω θόρυβο. «Τι γίνεται; λέω,
κάποιος έπαθε κάτι;». «Έρχονται οι γιατροί», μου λένε.
Δεν ξέρω τι τον έπιασε τον διευθυντή και είπε στους γιατρούς πρωί πρωί:
«Να πάτε να βγάλετε τα λάστιχα του καλόγερου!». Μπαίνουν στον θάλαμο
και μου λένε: «Έχουμε εντολή να βγάλουμε τα λάστιχα».
Της... κακοφάνηκε της Αγίας Βαρβάρας, γιατί είπα κανα δυό λόγια με παράπονο!
Πρέπει να γκρινιάξεις λίγο! Αλλά καλύτερα είναι να μην γκρινιάζεις έχει αρχοντιά,
άμα δεν γκρινιάζεις.
Βλέπεις, ένας Άγιος άλλοτε δίνει αμέσως ό,τι του ζητάμε και άλλοτε
το δίνει αργότερα. Άλλοτε ακούει τον προσευχόμενο, γιατί βρίσκεται
σε καλή πνευματική κατάσταση, και άλλοτε, γιατί κλαίει
και γκρινιάζει σαν μικρό παιδί.
-Γέροντα, μπορεί ένας Άγιος να με αποστραφεί λόγω της άσχημης
πνευματικής μου καταστάσεως;
-Όχι, ευτυχώς οι Άγιοι δεν το κάνουν αυτό. Αλλοίμονο μας, αν το έκαναν.
Αν δεν μας βοηθούσαν, θα ήμασταν χαμένοι. Σκεφτείτε, εκείνοι είναι επάνω
στον Ουρανό και αγάλλονται, κι εμείς είμαστε εδώ κάτω και ταλαιπωρούμαστε.
Έτσι, όταν ζητάμε κάτι, είναι λίγο... άδικο να μη μας ακούν!
-Αν, Γέροντα, κάνουμε προσευχή και ζητήσουμε την βοήθεια των Αγγέλων
και όλων των Άγιων, όλοι μαζί πρεσβεύουν στον Θεό για μας;
Ενώνονται οι προσευχές τους;
-Καθένας βοηθάει, αν χρειάζεται να βοηθήσει, αν μας ωφελεί δηλαδή.
-Γέροντα, όταν βοηθιέμαι από έναν Άγιο, να το λέω στις αδελφές;
-Όχι, μόνο στην Γερόντισσα να το λες και να νιώθεις πολλή ευγνωμοσύνη.
Δεν έχει δικαίωμα ένας Άγιος να σου προσφέρει κάτι;
Πώς σας οικονομούν οι Άγιοι! Από πόσα βραχυκυκλώματα σας γλυτώνουν!
-Τι είδατε, Γέροντα, και το λέτε αυτό;
-Θα μπορούσα να σας πω πολλά, αλλά είναι πολλά! Ένα μόνο σας λέω,
ότι οι Άγιοι έχουν βαλθεί να μας παλαβώσουν.

(Λόγοι Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
"Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", σελ.102-105)