ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο-
Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του Λουκά
Το ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα
μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα
Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας
Κεφάλαιο 15
Στίχ. 1-7. Η παραβολή του χαμένου προβάτου.
15.3 εἶπεν δὲ(1) πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν(2) ταύτην(3) λέγων,
3 Εκείνος τότε τους είπε την ακόλουθη παραβολή:
(1) Μάλλον αντιθετικός σύνδεσμος. Εκείνοι μεν γόγγυζαν,
αυτός όμως για απάντηση είπε προς αυτούς (p).
(2) «Με παραβολή τους αποστομώνει διδάσκοντας ότι έγινε
άνθρωπος όχι για τους δίκαιους, αλλά για τους αμαρτωλούς» (Ζ).
Με τις παραβολές που ακολουθούν ο Κύριος δείχνει, ότι όσο
χειρότεροι είναι οι άνθρωποι, στους οποίους κήρυττε,
τόσο μεγαλύτερη δόξα ανεβαίνει στο Θεό και τόσο μεγαλύτερη χαρά
γίνεται στον ουρανό, εάν οι αμαρτωλοί αυτοί επιστρέψουν
με τη μετάνοια. Θα ήταν περισσότερο χαρμόσυνο θέαμα για τους
ουρανούς να βλέπουν τους εθνικούς να οδηγούνται στη λατρεία του
αληθινού Θεού παρά να βλέπουν τους Ιουδαίους να συρρέουν σε αυτήν·
να βλέπουν τελώνες και αμαρτωλούς να επιστρέφουν σε ζωή σωστή
και θεάρεστη, παρά τους γραμματείς και φαρισαίους να ζουν
με αυτόν τον τρόπο ζωής.
(3) Δες και Ματθ. ιη 12-14 (και τις εκεί σημειώσεις),
όπου η ακόλουθη παραβολή λέγεται σε τελείως διαφορετική συσχέτιση
και με κάποιες διαφορές στις λεπτομέρειες. Δες και Ιω. ι 1-18.
Ο Κύριος φαίνεται ότι συχνά χρησιμοποίησε την παρομοίωση του καλού
Ποιμένα στη διδασκαλία του. Καμία άλλη εικόνα δεν τυπώθηκε
τόσο βαθιά στη διάνοια της χριστιανοσύνης, όσο αυτή (p).
Στον Ματθαίο αποσκοπείται με την παραβολή να δειχτεί η μεγάλη αξία,
την οποία έχει για το Θεό ο πιο ταπεινός ακόλουθος του Χριστού
και ο κίνδυνος της αμαρτίας και ενοχής, στην οποία είναι εκτεθειμένος
καθένας που περιφρονεί αυτόν τον μικρό.
Εδώ τονίζεται η χαρά η οποία γίνεται στον ουρανό για την επιστροφή
αυτού που αποπλανήθηκε από δική του ολιγωρία (ο).