ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο-

Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του Λουκά
Το ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα
μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα

Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας

Κεφάλαιο 15

Στίχ. 1-7. Η παραβολή του χαμένου προβάτου.
15.4 Τίς ἄνθρωπος(1) ἐξ ὑμῶν ἔχων ἑκατὸν(2)
πρόβατα καὶ ἀπολέσας ἓν(3) ἐξ αὐτῶν οὐ καταλείπει
τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐν τῇ ἐρήμῳ(4) καὶ πορεύεται
ἐπὶ τὸ ἀπολωλὸς(5) ἕως ου εὕρῃ αὐτό(6);
4 «Ποιος από σας αν έχει εκατό πρόβατα και χάσει ένα απ’ αυτά,
δε θα εγκαταλείψει τα ενενήντα εννιά στην έρημο
για να ψάξει για το χαμένο ώσπου να το βρει;
(1) Είναι πλεονασμός το «άνθρωπος» εδώ. Μπήκε όμως έτσι
ώστε ευθύς εξ’ αρχής να πει τι κάνουν οι άνθρωποι
και να συμπεράνει έπειτα από αυτό και τι ενεργεί ο Θεός (L).
Η ερωτηματική μορφή την οποία προσδίδει ο Ιησούς στην απάντησή του,
αποτελεί πρόσκληση στην ίδια τους την κρίση: Ποιος από σας
σε περίπτωση ασύγκριτα μικρότερης σπουδαιότητας δεν κάνει
αυτό για το οποίο εσείς με μέμφεστε, ότι ενεργώ σε περίπτωση
πολύ σοβαρότερη και υψηλότερη; (g).
(2) Με το πλήθος των προβάτων, η φροντίδα, την οποία
ο ποιμένας δείχνει για ένα και μόνο πρόβατο, τονίζεται
και γίνεται εμφανής (b).
(3) Το ένα σε σχέση με τα 100 είναι πράγμα ασήμαντο.
Έπεται λοιπόν από αυτό, ότι όχι τόσο το υλικό συμφέρον,
όσο ο οίκτος για το χαμένο και η συμπάθεια για αυτό κινεί
τον ποιμένα (g). Αυτό είναι το κύριο σημείο στις δύο πρώτες παραβολές·
η ιδιαίτερη αγάπη του Θεού για κάθε μία ψυχή (p).
(4) Ονομάζει έτσι όχι κάποιον επικίνδυνο ή απομονωμένο τόπο,
αλλά τον συνηθισμένο τόπο της βοσκής των προβάτων (p).
Ο ποιμένας δεν παριστάνεται να αφήνει άλλον πίσω του,
για να φρουρεί τα πρόβατα, διότι η παραβολή αποσκοπεί
να τονίσει την βιασύνη του ποιμένα που αφήνει τα πάντα για να
ξαναβρεί το χαμένο (L).
(5) Το πλανημένο πρόβατο είναι πράγματι χαμένο. Διότι ούτε το
ένστικτο έχει για να ξανάβρει το δρόμο, ούτε νύχια ή κέρατα
για να αμυνθεί. Γίνεται λοιπόν λεία του πρώτου εχθρού
που θα συναντήσει (g). Είναι χαμένο για το Θεό, διότι δεν αποδίδει
σε αυτόν την τιμή και την λατρεία και την υπακοή, την οποία του οφείλει.
Είναι χαμένο για την ποίμνη, διότι χωρίστηκε από αυτήν και έπαυσε
να έχει επικοινωνία με αυτήν. Είναι χαμένο και για τον εαυτό του,
διότι δεν γνωρίζει που βρίσκεται, περιπλανιέται ακατάπαυστα
και είναι εκτεθειμένο ως λεία στα άγρια θηρία και υποκείμενο
στους τρόμους και τους κινδύνους της μόνωσης. Χαμένο, διότι
δεν μπορεί μόνο του να ξαναβρεί τον δρόμο της επιστροφής στην ποίμνη.
(6) Εξακολουθεί να πορεύεται και να αναζητά αυτό έως ότου το βρει.
Η έρευνα και αναζήτηση παριστάνεται ως συνεχής μέχρις
ότου ξαναβρεθεί το χαμένο (ο). Ο Θεός ακολουθεί πίσω από τα χαμένα
πρόβατά του αναζητώντας τους αμαρτωλούς με τις προσκλήσεις
του λόγου του και με τις αόρατες προσπάθειες του Πνεύματός του,
έως ότου επιτέλους πετύχει την επιστροφή τους με την μετάνοια.