Συμμάζευε καλά τον νού σου, Χριστιανέ, προτρεπει άλλος Πατήρ, και μνημόνευε την ώρα του θανάτου σου. Φέρνε ζωντανά μπροστά σου την εικόνα του άψυχου πια σώματός σου. Προσπάθησε να νιώσεις τον πόνο του χωρισμού της ψυχής. Μελέτα συχνά την ματαιότητα του υλικού κόσμου. Στέλνε την σκέψη σου να περιοδευει στις τιμωρίες του Άδη. Συλλογίσου, σε ποιά κατάσταση να βρίσκονται τάχα οι ψυχες εκεί; Σε τί δεινό στεναγμό, φόβο και τρόμο η πικρή σιγή; Με πόση βαθιά απελπισία περιμένουν τις πιο μεγάλες τιμωρίες, που θα δοθούν ύστερα από την τελική κρίση;
Τυπωσε ακόμη καλά στην σκέψη σου την φοβερή ημέρα της παγκοσμίου αναστάσεως, όταν ολόκληρη η υπόδικος ανθρωπότητα θα παρασταθεί μπροστά στο δικαστικό βήμα του Χριστού. Αναλογίσου το φρικτό εκείνο δικαστήριο και την ανίλεη απόφαση που θα σκεπάσει με αιώνιο βάρος ντροπής τους δυστυχισμένους αμαρτωλούς. Μελετώντας ολα αυτά, Χριστιανέ, θα αποφευγεις τους κακούς λογισμούς και τα πονηρά έργα και θα γίνεις πιο πρόθυμος στην αρετή.
Τρια πράγματα με συγκλονίζουν, αδελφοί, έλεγε ο Αββάς Ηλίας. Ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα, η εμφανισή μου ενώπιον του άδεκαστου Κριτή και η εναντίον μου καταδικαστική απόφαση.
Αν ήταν δυνατόν, λέει καποιος Γέροντας, ύστερα από την ανάσταση, κατά την Δευτέρα Παρουσία, να έβγαιναν πάλι οι ψυχες από τα σώματα, ολοι οι άνθρωποι θα ξαναπεθαιναν από υπερβολικό φόβο. Γιατί, πώς θα μπορεί να υποφέρει ο άνθρωπος να δει τους ουρανούς να σχίζονται, τον Θεό να εμφανίζεται με οργή και αγανακτηση εναντίον των αμαρτωλών, τις αναρίθμητες στρατιες των ουρανίων δυνάμεων και ολόκληρη την ανθρωπότητα συγκεντρωμένη σ’ ένα τοπο;
Ας τα συλλογιζόμαστε συχνά αυτά, αδελφοί, κι ας ζούμε με την συναίσθηση πώς, χωρίς αναβολή, μια μέρα θα πραγματοποιηθούν. Έτσι μόνο θα είμαστε παντοτε έτοιμοι να δώσουμε λόγο για τις πράξεις μας, οποιαδήποτε στιγμή κληθούμε.
(Γεροντικό, Σταλαγματιές από την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη, Εκδόσεις Ορθοδόξου Χριστιανικής αδελφότητας"ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ", σελ.199-200)