ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο-
Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του Λουκά
Το ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα
μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα
Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας
Κεφάλαιο 15
Στίχ. 1-7. Η παραβολή του χαμένου προβάτου.
15.5 καὶ εὑρὼν(1) ἐπιτίθησιν ἐπὶ τοὺς ὤμους(2) αὐτοῦ χαίρων,
5 Κι όταν το βρει, το βάζει χαρούμενος στους ώμους του,
(1) Κάθε χαρακτηριστικό αυτής της εικόνας αποπνέει ζωηρή τρυφερότητα:
η επιμονή στην αναζήτηση («έως ότου βρει αυτό»), οι στοργικές φροντίδες
για το κατακουρασμένο πρόβατο (πάνω στους ώμους του) η χαρά την οποία
δοκιμάζει (χαίροντας) και η εκδήλωση της χαράς του προς τους άλλους
(συγκαλεί)(g).
(2) «Δες και πώς το επέστρεψε· δεν το μαστίγωσε, αλλά μεταφέροντας
και βαστάζοντας το στους ώμους, πάλι το έδωσε πίσω στην ποίμνη» (Χ).
Δεν το σέρνει πίσω του, ούτε το οδηγεί βάζοντας αυτό μπροστά του,
ούτε αναθέτει σε άλλον να το μεταφέρει· αλλά το βάζει πάνω στους ώμους του.
Δες Ησ. μ 11,μθ 22,ξ 4,ξστ 12. Στους Ο΄ η λέξη ώμος είναι συνηθισμένη,
στην Κ.Δ. όμως συναντιέται μόνο εδώ και στο Ματθ. κγ 4 (p).
Το κουβαλά στους ώμους. Και δηλώνεται με αυτό η δύναμη,
με την οποία το υποστηρίζει και το βαστά. Δεν θα χαθεί ποτέ εκείνος,
τον οποίο ο ουράνιος ποιμένας βαστάζει στους ώμους του.
Αλλά δείχνεται με αυτό και η στοργή του ποιμένα· η στοργή και
η συμπάθεια και ο οίκτος προς τους φτωχούς και ταλαίπωρους αμαρτωλούς.