«Διακονητές» και «Προστάτες» Άγιοι

-Γέροντα, πονάει το δόντι μου.
-Δεν είναι καλά να πονέσεις λίγο, για να ωφεληθείς και λίγο;
Κάνε ένα κομποσχοίνι στον Άγιο Αντύπα, που βοηθάει στον πονόδοντο,
και θα σου περάσει ο πόνος.
-Έκανα, Γέροντα, και δεν πέρασε.
-Φαίνεται κάτι θα φταίει. Αν του πεις: «από τώρα θα είμαι
πιο προσεκτική σε όλα», αμέσως ο Άγιος θα βοηθήσει. Ο Άγιος Αντύπας
είναι μεγάλος Άγιος! Πόσο ευαρέστησε στον Θεό!
«Αντύπας, ο μάρτυς μου ο πιστός», λέει στην Αποκάλυψη.
-Γέροντα, στην Ακολουθία και στην Παράκληση της Αγίας Βαρβάρας
αναφέρεται ότι η Αγία θεραπεύει τις λοιμώδεις ασθένειες.
-Ποιές είναι οι λοιμώδεις ασθένειες;
-Οι ασθένειες, Γέροντα, που μεταδίδονται με τα μικρόβια.
-Τότε να παρακαλάτε την Αγία Βαρβάρα να σας βοηθάει, για να μη
μεταδίδεται το «μικρόβιο» της ζήλειας μεταξύ σας. Να φωτοτυπήσεις
την Παράκληση της Αγίας Βαρβάρας και να την μοιράσεις στις αδελφές.
-Η Αγία Βαρβάρα, Γέροντα, είναι προστάτις και του Πυροβολικού.
-Έ, καλά, ένας Άγιος μπορεί να κάνει όλα τα διακονήματα.
-Γέροντα, και η Αγία Ειρήνη είναι προστάτις της Χωροφυλακής.
-Ναι, γι’ αυτό, όταν καμμιά φορά δεν έχεις ειρήνη, να παρακαλάς
την Αγία Ειρήνη, που κυβερνάει και ολόκληρο το σώμα της Χωροφυλακής
και φέρνει ειρήνη, να φέρνει την ειρήνη και μέσα στην καρδιά σου.
-Γέροντα, πολύ συχνά χάνω πράγματα και μετά χάνω χρόνο για να τα βρω.
-Γιατί δεν επικαλείσαι τον Άγιο Μηνά που έχει ειδικότητα σ’ αυτό;
Ο Άγιος Μηνάς αμέσως φανερώνει ό,τι χάσουμε, χωρίς να έχει πολλές απαιτήσεις!
{...} Ένα κερί και εντάξει! Υποχρεώνονται οι Άγιοι με το κερί.
Τον Άγιο Μήνα εγώ δεν ήξερα ότι τον εικονίζουν και καβαλάρη.
Η μητέρα μου, που τον είχε δει μια φορά και της έδωσε απάντηση για ένα θέμα,
μου είπε ότι ο Άγιος Μήνας είναι καβαλάρης. Εγώ επέμενα και της έλεγα
ότι μόνον ο Άγιος Δημήτριος και ο Άγιος Γεώργιος είναι καβαλάρηδες.
«Όχι, μου έλεγε η μητέρα μου, αυτός που είδα ήταν με καστανό άλογο
και μου είπε ότι είναι ο Άγιος Μήνας. "Ποιος είσαι; τον ρώτησα.
Ο Άγιος Γεώργιος έχει άσπρο άλογο, ο Άγιος Δημήτριος κόκκινο, έσύ ποιός είσαι;”.
"Ο Άγιος Μηνάς είμαι”, μου είπε».
-Γέροντα, μπορεί ο Άγιος Σπυρίδων να ζήτησε από τον Θεό να μείνει
άφθαρτο το Λείψανό του;
-Όχι, πώς μπορεί να γίνει αυτό; Οι Άγιοι δεν ζητούν τέτοια πράγματα.
Ο Θεός οικονόμησε να μείνη άφθαρτο το Λείψανο, για να βοηθιούνται οι άνθρωποι.
Και βλέπετε πώς τα έχει οικονομήσει ο Θεός! Επειδή η Κέρκυρα, η Κεφαλλονιά και
η Ζάκυνθος είναι κοντά στην Ιταλία και εύκολα οι άνθρωποι θα μπορούσαν να παρασυρθούν
από τον Καθολικισμό, έβαλε φράγμα εκεί πέρα τον Άγιο Σπυρίδωνα, τον Άγιο Γεράσιμο
και τον Άγιο Διονύσιο.
-Γέροντα, όταν είσαστε στο μοναστήρι, αισθάνομαι μεγάλη ασφάλεια.
Όταν λείπετε και συμβή κάποιος πειρασμός, δειλιάζω.
-Μη φοβάσαι, έχετε Προστάτες μεγάλους κοντά σας να μην τους αφήνετε,
να τους ενοχλείτε συνέχεια. Όταν θα χρειάζεται και η δική μου σκιά για ανθρώπινη
βοήθεια, είτε από το Άγιον Όρος είτε από κοντά, θα υπάρχη. Εάν στην κοσμική ζωή
τα καλά αδέλφια φροντίζουν τις αδελφές τους, πόσο μάλλον στην πνευματική ζωή,
που είναι ανώτερη. Γι’ αυτό και σας έχω αφήσει τον θησαυρό που είχα, τον Άγιο Αρσένιο,
και επόμενο είναι να είναι εδώ και η καρδιά μου, γιατί «όπου ο θησαυρός, εκεί και η καρδία».
Άλλωστε σας το είχα πει: «Ό,τι πολύτιμο κι αν έχω, θα το αφήσω στην Μονή σας,
όπου μένει και ο Άγιος μου», ο οποίος σε κάποιον είπε: «Εγώ μένω έξω από την Θεσσαλονίκη».
Γι’ αυτό, αφού και ο ίδιος είπε ότι μένει εδώ, να τον παρακαλάς εκ μέρους μου εάν διστάζεις,
να παίρνη την πατερίτσα του και να βολεύει με τον τρόπο του τα ταγκαλάκια.
Αυτή είναι και η δουλειά όλων γενικά των Αγίων να βοηθούν και να προστατεύουν εμάς
τους ταλαίπωρους ανθρώπους από τους ορατούς και αοράτους πειρασμούς.
Δική μας δουλειά είναι, όσο μπορούμε, να ζούμε πνευματικά, να μη στενοχωρούμε τον Χριστό,
να ανάβουμε το καντηλάκι στους Αγίους και να τους παρακαλούμε να μας βοηθούν.
Σε αυτήν την ζωή έχουμε ανάγκη βοήθειας, για να μπορέσουμε να πάμε κοντά στον Χριστό.
Στην άλλη ζωή, εάν ο Θεός μας αξιώσει και πάμε κοντά του,
ούτε και τους Αγίους θα «κουράζουμε»,
αλλά ούτε και θα υπάρχη λόγος να τους παρακαλούμε να μας βοηθήσουν.

(Λόγοι Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
"Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", σελ.108-111)