Προσευχή για συγκεκριμένες περιπτώσεις και για όλον τον κόσμο
-Γέροντα, στενοχωριέμαι, όταν τελειώνει η Ακολουθία και εγώ
από την νύστα δεν μπόρεσα να προσευχηθώ.
-Για να διώχνεις την νύστα, να σκέφτεσαι κάτι που να σου
κινεί το πνευματικό ενδιαφέρον.
-Υπάρχει, Γέροντα, μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τον πόνο του κόσμου;
-Ναι, αλλά αν σκέφτεσαι τον πόνο του κόσμου γενικά και αόριστα,
αυτό δεν βοηθάει. Να σκέφτεσαι συγκεκριμένες περιπτώσεις ανθρώπων
οι όποιοι έχουν μεγάλη ανάγκη, ώστε να πονάς, και έτσι να γίνεται
καρδιακή η προσευχή σου. Πιάσε μία περίπτωση για την οποία πονάς
περισσότερο και υστέρα πήγαινε και σε άλλες περιπτώσεις. [...}
Γιατί, άλλο είναι να μαθαίνει κάνεις ότι έχει εκτροχιασθεί
μια αμαξοστοιχία και άλλο να βλέπει μπροστά του εκτροχιασμένη
μια ολόκληρη αμαξοστοιχία, και να έχει κι ένα σωρό θύματα.
Όταν προσεύχεσαι για ένα συγκεκριμένο θέμα το οποίο σε πονά,
βοηθιέσαι κι εσύ ο ίδιος, βοηθάς και τον πλησίον σου.
-Γέροντα, όταν χτυπά το καμπανάκι την ώρα της Προσκομιδής,
αναφέρω γενικές περιπτώσεις, λ.χ. χήρες, ορφανά, εγκαταλελειμμένους,
και όχι ονόματα. Είναι σωστό;
-Κι εγώ το ίδιο κάνω. Να εύχεσαι όμως με πόνο. Και ο ιερέας δεν αρκεί
να βγάζει στην Προσκομιδή μερίδες και να διαβάζη τα ονόματα τυπικά,
αλλά πρέπει να παρακαλεί για τον καθέναν με πόνο, τότε θα δη θαύματα.{...}
-Είναι προτιμότερο, Γέροντα, να εύχεται κανείς για το ίδιο θέμα
πολλή ώρα η να πηγαίνη από το ένα θέμα στο άλλο, και να μπαίνη
με αυτόν τον τρόπο στον πόνο όλου του κόσμου;
-Γιατί να πιάση μόνον ένα θέμα; Να πιάνει πολλά θέματα, το ένα,
το άλλο, το άλλο, συνέχεια. Και μετά να σκέφτεται τον γενικό πόνο
του κόσμου και να προσεύχεται. Αυτό συγκινεί τον Θεό, γιατί έχει αρχοντιά.
-Γέροντα, τι να ζητάμε στην προσευχή μας για όλον τον κόσμο;
-Να ευχόμαστε για όλους «καλόν Παράδεισο».
Ο Χριστός θυσιάστηκε, για να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, και αυτοί π
ου είναι κοντά του και αυτοί που είναι μακριά του. Να παρακαλούμε
λοιπόν να γνωρίσουν όλοι τον Θεό, για να Τον αγαπήσουν, να Τον ευαρεστήσουν
και να σωθούν να πάνε στον Παράδεισο. Κάποιος έλεγε: «Θεέ μου, εγώ έζησα
τον Παράδεισο από ’δώ από την γη. Πήγαινέ με εμένα στην κόλαση και τον αδελφό
μου βάλ’ τον στον Παράδεισο». Αλλά και στην κόλαση αν πάη ένας τέτοιος άνθρωπος,
από την μεγάλη του αγάπη, η οποία θα μεταφερθεί και στην κόλαση, νομίζω ότι
εκείνο το μικρό κομματάκι της κολάσεως θα μεταβληθεί σε Παράδεισο, διότι,
όπου υπάρχει αγάπη, εκεί είναι ο Χριστός και όπου είναι ο Χριστός εκεί Παράδεισος.
(Λόγοι Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
"Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", σελ.132-134)