Προσευχή για όσους μας ζητούν
-Γέροντα, όταν μας λένε: «Κάντε προσευχή για το παιδί μου
που δίνει εξετάσεις» ή «κάντε προσευχή για τον τάδε που θα κάνη εγχείρηση»,
χρειάζεται ύστερα να ρωτήσουμε αν πήγε καλά;
-Γιατί να ρωτήσεις αν πήγε καλά; Για να πής: «Δόξα σοι ο Θεός,
που έπιασε η προσευχή μου»; Έκανες το καθήκον σου; Προσευχήθηκες;
Δεν χρειάζεται να κάνης τίποτε άλλο.
-Γέροντα, πώς κάνετε προσευχή για τα ονόματα που σας δίνουν να προσευχηθήτε;
-Πριν από την εγχείρηση τα ονόματα που μου έδιναν τα διάβαζα όρθιος,
κάνοντας ενδιάμεσα μετάνοιες. Όταν γύρισα από το νοσοκομείο,
τα διάβαζα ξαπλωμένος, γυρτός στο πλάι. Μόλις συνήλθα λίγο,
άρχισα να τα διαβάζω πάλι όρθιος.
-Όταν, Γέροντα, μας δίνουν κάποιοι προσκυνητές ονόματα για
Παράκληση και δεν ξέρουμε τα προβλήματά τους, τι να λέμε;
-Να λέτε: «Κύριε, ελέησον τους δούλους σου, ων συ
τα προβλήματα γινώσκεις».
-Και όταν, Γέροντα, ευχόμαστε για πρόσωπα που δεν ξέρουμε αν ζουν ή πέθαναν;
-Να λέτε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον τους δούλους σου».
-Καμμιά φορά, Γέροντα, ξεχνάω να κάνω προσευχή γι’ αυτούς π
ου μου λένε να προσευχηθώ για ένα συγκεκριμένο θέμα και ορισμένη ημέρα.
-Να ξεκινάς την προσευχή σου από αυτούς και να λες:
«Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων σου εντειλαμένων ημίν τοις αναξίοις
εύχεσθαι υπέρ αυτών». Αναφέρεις τα ονόματα τους μια δύο φορές
και ύστερα να προσεύχεσαι για όλον τον κόσμο λέγοντας: «Κύριε Ιησού Χριστέ,
ελέησον τους δούλους σου».
-Άλλες φορές, Γέροντα, δεν θυμάμαι τα ονόματα των ανθρώπων που ζητούν προσευχή.
-Όταν δεν θυμάσαι τα ονόματα που σου δίνουν, να πιάνεις γενικά
τις περιπτώσεις τους αρρώστους, τα παιδιά που έχουν παραστρατήσει κ.λπ.
Να λες στην αρχή: «Βοήθησε, Θεέ μου, πρώτα αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη»
και ύστερα να συνεχίζεις με το «ελέησον τους δούλους σου».
-Γέροντα, γράφω τα ονόματα των ανθρώπων που ζητούν προσευχή
κατά περιπτώσεις: υπέρ υγείας, υπέρ φωτισμού κ.λπ.,
αλλά τα ονόματα συνεχώς αυξάνονται. Πόσον καιρό πρέπει να τα κρατώ
και να προσεύχομαι για τους ανθρώπους αυτούς;
-Να κάνης πρώτα προσευχή για τα νέα ονόματα και μετά να λες:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον τους δούλους σου και τον κόσμον σου άπαντα»,
για να μη φεύγη η αμαξοστοιχία με λίγους επιβάτες.
-Όταν, Γέροντα, μου ζητήσουν να κάνω προσευχή για ένα θέμα, πόσον
καιρό πρέπει να προσευχηθώ;
-Εξαρτάται από το πρόβλημα που έχει ο άλλος, αλλά και από το πόσο
τον έχεις πονέσει εσύ. [...]
-Δηλαδή, Γέροντα, ποιο θα είναι το κριτήριο ότι προσευχήθηκα,
όσο χρειαζόταν, για ένα θέμα;
-Να προσευχηθής μέχρις εκεί που δεν σου δημιουργείται άγχος.
Και όσον αφόρα την ποσότητα, εξαρτάται από τον χρόνο που διαθέτεις.
Να ξέρης όμως ότι εκείνο που μετρά δεν είναι το πόσο προσεύχεται κανείς,
αλλά το πώς προσεύχεται. [...] Όταν βέβαια υπάρχη και,
ποσότητα και ποιότητα, τότε η φιλότιμη ψυχή λαμβάνει
διπλή Χάρη και ευλογία από τον Θεό.
-Γέροντα, όταν έρχονται στο μοναστήρι άνθρωποι με πολλά προβλήματα
και μου δίνουν τα ονόματα τους για να κάνω προσευχή, τους πονώ,
αλλά μερικές φορές δεν διαθέτω χρόνο για προσευχή ανάλογο με τις ανάγκες τους,
και με πειράζει ο λογισμός.
-Σου λέει κάποιος τον πόνο του, κι εσύ τον ακούς και αναστενάζεις βαθιά.
Τότε, και να μην προλάβεις να προσευχηθής γι’ αυτόν, αυτός ο αναστεναγμός
αξίζει για ώρες προσευχής είναι μια καρδιακή προσευχή και φέρνει θετικά αποτελέσματα.
Τι διαβάζεις ονόματα που σου δίνουν και στενοχωριέσαι
που δεν έχεις χρόνο να κάνης κάτι περισσότερο.
Ένας καρδιακός αναστεναγμός που συνοδεύει το κάθε όνομα γράφεται
εκεί επάνω στον Ουρανό, ανεβαίνει κατ' ευθείαν στον θρόνο του Θεού!
(Λόγοι Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
"Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", σελ.135-137)