664. Αν ζητής από τον Κύριο να σου φωτίση τον νου και να σου ζεστάνη την καρδιά, όταν πρόκειται να γράψης ένα κήρυγμα ή κάτι άλλο εποικοδομητικό και ο Κύριος δεν φαίνεται να σε ακούη και παραμένεις σε σκοτάδι και ψυχρότητα, μην ταραχθής και μη γογγύσης. Ο Θεός δεν αδιαφορεί στο αίτημά σου. Θέλει μόνο να δοκιμάση την υπομονή σου, την πίστι σου, την ελπίδα σου, την αφοσίωσί σου. Θυμήσου ότι του είναι πολύ εύκολο να σε φωτίση μέσα σε μια στιγμή και να σε ικανώση να γράψης ένα θαυμάσιο κείμενο, γεμάτο ιερό οίστρο και υψηλούς λογισμούς.
665. Ο Διάβολος κατορθώνει κάποτε να μας κάμη λιγώτερο αυστηρούς στη σάρκα και να αμβλύνη την ευαισθησία της καρδιάς μας απέναντι του Θεού και του αγίου του θελήματος. Ο σαρκικός άνθρωπος τότε δεν στεναχωρείται, γιατί ευνοεί αυτή την κατάστασι. Όσοι όμως αποβλέπουν να ζήσουν πνευματικά, στενοχωρούνται και θλίβονται γι’ αυτή. Γιατί αυτή η επήρεια του πονηρού πνεύματος καθιστά την καρδιά άκαρπο από πίστι, ελπίδα και αγάπη, μας απομακρύνει από τον Θεό. Τότε, μας φαίνεται ότι γίναμε εντελώς σαρκικοί, χωρίς πνεύμα. ΄Ω, τι άγριοι είναι οι διάφοροι διωγμοί του εχθρού! Και τι προσπάθεια χρειάζεται για να τους αντιμετωπίσουμε! Μας χρειάζονται δάκρυα πικρά ενώπιον του Κυρίου, συντριβή βαθειά, ώστε να βγούμε από τον πειρασμό, με την καρδιά αναζωογονημένη και γεμάτη ιερά αισθήματα.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 260-261)