η παρούσα, της χάριτος
Η παρούσα ζωή δεν είναι καιρός για το δικαστήριο του Θεού, αλλά για τη χάρι Του και τη σωτηρία Του. Γι’ αυτό καλείται «ευπρόσδεκτος», καλοδεχούμενη ευκαιρία, ο χρόνος, που βρισκόμαστε ακόμα μέσα στον αγώνα, που εργαζόμαστε στον αμπελώνα, μέχρι νάρθη η τελευταία ώρα... Είναι ημέρα χάριτος η παρούσα ζωή, και μάλιστα θεϊκής χάριτος. Γι΄ αυτό και εύκολα μπορούμε να κερδίσουμε τα στεφάνια.
Ε.Π.Ε. 19,328-330
κόποι και κίνδυνοι
Διαδέχονταν οι κίνδυνοι τους κόπους και οι κόποι τους κινδύνους. Αλλεπάλληλοι και συνεχείς. Και δεν του επέτρεπαν (του Παύλου) ούτε καν για λίγο να αναπνεύση.
Ε.Π.Ε. 20,12-14
μακαριωτάτη
Έκανε τα πάντα για μας, έδωσε τον Υιό Του, μας υποσχέθηκε τη βασιλεία, μας καλεί για τα απερίγραπτα αγαθά, μας ετοίμασε ζωή μακαριωτάτη. Γι’ αυτό ας κάνουμε κι ας λέμε τα πάντα, ώστε να φανούμε άξιοι της αγάπης Του.
Ε.Π.Ε. 20,152
αθάνατη
Ονομάζει ο Παύλος ζωή εκείνην, την αθάνατη. Αυτό σημαίνει το: «Να ζήσω με τον Θεό» (Γαλ. β' 19).
Ε.Π.Ε. 20,274
του Θεού
Ως ζωή ο Παύλος εννοεί την απαλλαγή από τις αμαρτίες.
Ε.Π.Ε. 20,274-276
«εν Θεώ»
Είναι μεγάλη η τιμή. Τίποτε δεν είναι ισάξιο από του να είσαι μέσα στο Θεό... Όποιος όμως είναι δούλος της αμαρτίας, δεν μπορεί να λέγεται ότι ζη εν Θεώ. Όποιος δεν περπατά σύμφωνα με το Θεό, δεν μπορεί να λέγεται ότι ζη εν Θεώ.
Ε.Π.Ε. 22,356
αιώνια, με συνοδοιπόρο την αρετή
Μόνο η αρετή ξέρει και μπορεί να ταξιδεύη μαζί μας. Μόνο η αρετή μπορεί να περάση στην αιώνια ζωή. Ας ξεμπλέξουμε κάποτε από τον πόθο των χρημάτων και ας τον σβήσουμε, για ν’ ανάψουμε την επιθυμία των αιωνίων πραγμάτων. Δεν είναι δυνατόν οι δυο αυτοί έρωτες να συνυπάρχουν στην ίδια ψυχή.
Ε.Π.Ε. 23,302
η όντως
Όσοι είναι ζωντανοί φροντίζουν για τα πράγματα της ζωής, της μελλούσης, που είναι η πραγματική ζωή.
Ε.Π.Ε. 23,338
πρόσκαιρη και παρέρχεται
Κανένας δεν σκέπτεται ούτε λογαριάζει, ότι φεύγουν τα παρόντα, ότι είναι πρόσκαιρα, μολονότι καθημερινά τα πράγματα το φωνάζουν. Ποτέ δεν παρέμεινε ο χειμώνας, ποτέ το καλοκαίρι, ποτέ το φθινόπωρο, αλλ’ όλα τρέχουν και αφανίζονται. Τι είναι η ζωή; Μια σκηνή, που η αυλαία της κλείνει. Ένα όνειρο.
Ε.Π.Ε. 23,396
και θάνατος
Όταν ζω, πεθαίνω, και όταν πεθαίνω, ζω.
Ε.Π.Ε. 23,542
θάλασσα
Ταξιδεύουμε σε θάλασσα μεγάλη και πλατειά, που είναι γεμάτη θηρία και έχει πολλούς σκοπέλους και είναι ταραγμένη από μεγάλες τρικυμίες. Ακόμα και σε αίθριο καιρό ξεσηκώνει επικίνδυνη ζάλη.
Ε.Π.Ε. 25,384
ζούμε για να τρώμε ή τρώμε για να ζούμε;
Δεν ήρθαμε στον κόσμο και δεν ζούμε για να τρώμε και να πίνουμε, αλλά τρώμε για να ζούμε. Δεν είναι η ζωή για το φαγητό, αλλά το φαγητό είναι για τη ζωή.
Ε.Π.Ε. 25,424
η τωρινή και η άλλη
Ο τωρινός καιρός είναι για μετάνοια. Ο άλλος, μετά το θάνατο, είναι για την κρίσι. Αυτός είναι για αγώνες, εκείνος για τα στεφάνια. Αυτός για κόπο, εκείνος για άνεσι. Αυτός για κούρασι, εκείνος για αμοιβή.
Ε.Π.Ε. 30,318
καλύτερα εδώ να κλαίμε, παρά εκεί
Άκαιρος μετάνοια δεν σώζει. Τελείωσε το θέατρο αυτής της ζωής, πέρασαν οι αγώνες της, δεν υπάρχει πια χρόνος για παλαίσματα. Γι’ αυτό παρακαλώ και δέομαι και ικετεύω: Εδώ, σε τούτη τη ζωή πρέπει να θρηνούμε και να κλαίμε για τα αμαρτήματά μας. Καλύτερα να μας λυπούν εδώ τα λόγια του κηρύγματος, παρά να μας φοβίζουν εκεί οι τραγικές πραγματικότητες. Ας μας δαγκώνη εδώ ο λόγος, και ας μη μας δαγκώνη εκεί το σκουλήκι με το δηλητήριο. Ας μας καίη εδώ η επιτίμησις, παρά να μας καίη εκεί η φωτιά της κολάσεως.
Ε.Π.Ε. 31,150

(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 296-298)