Ζωντανοί
και πεθαμένοι
Οι ζωντανοί δεν διαφέρουν από τους νεκρούς μόνο στο ότι βλέπουν τον ήλιο και αναπνέουν τον αέρα. Διαφέρουν κυρίως στο ότι πράττουν κάποιο αγαθό. Διότι, αν κάτι τέτοιο δεν συμβαίνη, καθόλου ανώτεροι δεν είναι από τους πεθαμένους.
Ε.Π.Ε. 23,338
Ζωόφιλοι
για τα σκυλιά, όχι για το Χριστό
Αν δούμε σκυλί να πεινάη, συγκινούμαστε. Βλέπεις όμως τον Κύριο (στο πρόσωπο των φτωχών) να πεινάη, και δεν συγκινείσαι. Και τι απολογία θα δώσης γι’ αυτή σου τη σκληρότητα;
Ε.Π.Ε. 12,114
όχι παιδόφιλοι
Δεν είναι ανόητο πράγμα το να συντηρούν χαζούς και νάνους, όχι από φιλανθρωπία, αλλά για να διασκεδάζουν μαζί τους; Δεν είναι ανόητο, το να έχουν ψάρια κλεισμένα στις αυλές τους, το να τρέφουν θηρία, το να ασχολούνται με σκυλιά, το να στολίζουν άλογα και να δείχνουν λιγότερο ενδιαφέρον για τα παιδιά τους και το ανθρώπινο προσωπικό;
Ε.Π.Ε. 23,430
Ηδονή
οδηγεί στην οδύνη
Τέτοια είναι η αμαρτία. Προτού να κάνη την εμφάνισί της και να πραγματοποιηθή, σκοτίζει τη σκέψι. Εξαπατά τον νουν. Όταν όμως πραγματοποιηθή, τότε αποκαλύπτει την πονηρή της απρέπεια. Η σύντομη αισχρή ηδονή σταλάζει μέσα μας συνεχή την οδύνη και τον πόνο. Αφαιρεί την παρρησία της συνειδήσεως. Περιβάλλει με ντροπή αυτόν που αιχμαλωτίστηκε.
Ε.Π.Ε. 2,582
πρόσκαιρη, συνεχής
Να επιδιώκης όχι την πρόσκαιρη ηδονή που την γεννάει το αισχρό θέαμα, αλλά τη συνεχή οδύνη, που γεννιέται από την κακή επιθυμία.
Ε.Π.Ε. 8α, 376
βραχεία, και λύπη διηνεκής
Η ευχαρίστησις από την αμαρτία διαρκεί λίγο, ενώ η πίκρα απ’ αυτήν είναι διαρκής. Αντίθετα, η χαρά από την αρετή είναι αιώνια, ενώ ο κόπος γι’ αυτήν είναι προσωρινός. Κι η μεν αρετή ανυψώνει τον εργάτη της και πριν από τους στεφάνους· τον τρέφει με την ελπίδα. Η αμαρτία όμως τιμωρεί τον εργάτη της και πριν από την κόλασι. Του δημιουργεί άγχος και φόβο στη συνείδησι και τον κάνει συνεχώς να υποπτεύεται τα πάντα.
Ε.Π.Ε. 13,356
πρόσκαιρη και διηνεκής
Από τα γήινα πράγματα, άλλα μεν προσφέρουν προσωρινή ηδονή, διαρκή όμως τιμωρία, και το αντίθετο, άλλα απαιτούν προσωρινή καρτερία και υπομονή, αλλά αιώνια προσφέρουν την απόλαυσι.
Ε.Π.Ε. 16α,122
καλή και κακή
Αν μου αναφέρης την ηδονή, που προέρχεται από την αμαρτία, σκέψου ότι και αυτό σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό το απολαμβάνουν οι άνθρωποι της αρετής. Διότι το να έχη κάποιος καθαρή συνείδησι, το να θαυμάζεται από όλους, το να αναμένη με βέβαιη ελπίδα την αιώνια απόλαυσι, είναι γλυκύτερο, για εκείνον φυσικά, που μπορεί και διακρίνει τη φύσι της ηδονής.
Ε.Π.Ε. 18α,30

(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 300-301)