Ευχή Εξομολογητική εις τον Κύριον 

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

Κύριέ μου Κύριε, γλυκύτατέ μου Ιησού Χριστέ, ο Θεός των οικτιρμών, η του ελέους άβυσσος, ο μετανοών επί κακίαις ανθρώπων· εμέ μετα νοούν τα αρτίως και πίστει προσερχόμενον υπόδεξαι, και ελέησόν με τον αμαρτωλόν, τον άσωτον, τον παμβέβηλον, τον πανάθλιον, τον βλάσφημον, τον επίορκον, τον ψεύστην, τον λοίδορον, τον υβριστήν, τον κατάλαλον, τον οργίλον, τον μνησίκακον, τον φθονερόν, τον σκανδαλοποιόν, τον άσπλαγχνον, τον ανελεήμονα, τον φιλοκτήμονα, τον φιλόδοξον, τον φιλήδονον, τον γαστρίμαργον, τον μέθυσον, τον ράθυμον, τον γελωτοποιόν, τον μετεωριστήν, τον κενόδοξον, τον υπερήφανον, τον καταφρονητήν των θείων σου εντολών· και μη διά το πλήθος των τοσούτων μου εγκλημάτων, τω πλήθει υποβάλης με των κολάσεων.

Αλλά, συ Κύριε Ιησού ο Θεός μου, ο μακρόθυμος και οικτίρμων, οικτείρη σον την εμήν καρδίαν, την συντετριμμένην ταις αμαρτίαις, και κατακεκριμένην υπό του συνειδότος δια το μη φυλάξαι τας ιεράς συνθήκας του αγίου Βαπτίσματος. Και νυν δια τας ταύτας υποσχέσεις στενάζω, και οδύρομαι, ελεηθήναι δωρεάν, και μόνη τη ση χρηστότητι συγχωρηθήναι δεόμενος, και των κολάσεων ελευθερωθήναι εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεως.

Ναί, Κύριέ μου, Κύριε, γλυκύτατέ μου Ιησού, σώσόν με τον απεγνωσμένον, και μη καταισχύνης με από της ελπίδος και προσδοκίας μου. Οικτείρησόν με τον τους οικτιρμούς σου επικαλούμενον, καθάρισόν με τον εσπιλωμένον, λεύκανον τον ρυπωθέντα μου χιτώνα, και διάσωσόν με τον άσωτον· μη κατακρίνης με τον κατακεκριμένον, μη παραδώς τοις νοητοίς θηρίοις ψυχήν επικαλουμένην σε, μη τη φλογί της γεέννης καταδικάσης με, δια την παράβασιν των υποσχέσεων και ιερών συνθηκών του αγίου Βαπτίσματος.

Κύριέ μου, Κύριε, γλυκύτατέ μου Ιησού, ο μακρόθυμος και ανεξίκακος, και αμεταμέλητος εν τοις χαρίσμασιν, ο οδηγήσας με από της σήμερον ειλικρινώς σοι λατρεύσαι εν αγαθοίς έργοις, προς το ποιήσαι τινα καρπόν της μετανοίας επάξιον, και διατηρήσαι οσίως το της μοναδικής πολιτείας επάγγελμα, και εκπληρώσαι τας ιεράς συνθήκας, αμώμους και ολοκλήρους.

Κύριέ μου, Κύριε, γλυκύτατέ μου Ιησού, παντοκράτορ, μεγαλοδύναμε, κραταιέ· εμφύτευσον τη καρδία μου τον φόβον σου, και την αγάπην των νόμων σου. Τον νουν μου καταύγασον ταις ακτίσι των χαρισμάτων σου, τας αισθήσεις μου τω λόγω σου υπόταξον, την θέλησίν μου προς σε το μόνον αληθινόν εφετόν επίστρεψον, την γλώσσάν μου παιδαγώγησον, ίνα λέγη καθ’ εκάστην, Κύριε, Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού, διά της μακαρίας, αειπαρθένου Θεοτόκου, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ και σώσόν με. Κύριε, δια του τιμίου σου και ζωοποιού σταυρού φύλαξόν με. Κύριε, δια των αγίων σου αγγέλων τείχισόν με. Κύριε, δια των αγίων σου Πάντων κατάπεμψον επ’ εμέ το μέγα σου έλεος, και δωρεάν σώσόν με τον ωνητόν τω υπερτίμω σου αίματι.

Τας πολυχρονίους των αμαρτιών μου κηλίδας εξάλειψον, τα της λαγνείας και πονηρίας πνεύματα απ’ εμού αποδίωξον, των του παρόντος αιώνος προσπαθειών με απάλλαξον, όλον με προς την αγάπην της αϊδιότητος έλκυσον, και την στενήν και τεθλιμμένην οδόν οδεύειν ενίσχυσον, μέχρι της εσχάτης μου ημέρας και ώρας και αναπνοής, όπως αγγέλοις αγαθοίς την ψυχήν μου αναθώ, και των τελωνίων του αέρος ελευθερωθώ, και τοις απ’ αιώνος αγίοις συναριθμηθώ, και των αιωνίων αγαθών καταξιωθώ.

Ευσπλαγχνικωτάτη του γλυκυτάτου μου Ιησού Μήτηρ, πρέσβευε υπέρ εμού του αθλίου και αμαρτωλού, ίνα εισακούση μου της πενιχράς δεήσεως ο Υιός και Θεός σου. Σταυρέ πανσεβάσμιε, το όπλον της σωτηρίας ημών, της ημετέρας σωτηρίας το σύμβολον· αποδίωξον απ’ εμού πάντα πονηρόν λογισμόν, και πάσαν επιβουλήν της του αντικειμένου δυνάμεως, δια δαιμόνων και ανθρώπων ενεργουμένην.

Παμμέγιστοι Ταξιάρχαι, Μιχαήλ και Γαβριήλ, εγγυηταί μου και ρύσται, άγιε άγγελε, φρουρέ μου και φύλαξ, και πάντες άγιοι άγγελοι του Θεού, οδηγείτέ με εις το πανάγιον του Θεού θέλημα, αντιλαμβάνεσθέ μου της ασθενείας, ην και σώματι και γνώμη περίκειμαι· φυλάττετέ με εκ των επιβουλών του εχθρού, και πρεσβεύσατε τω ελεήμονι δημιουργώ, ίνα ελεήση με τον παραβάτην των αγίων αυτού εντολών, και εν ειρήνη ψυχής και μετανοία αληθινή δώη μοι πολιτεύεσθαι μέχρι του της ζωής μου τέλους. Και εν τη εξόδω της ψυχής μου από του σώματος, παράστητέ μοι εγγύθεν παρήγοροι, περιθάλποντες, περιφρουρούντες και πληροφορούντές μοι την απαλλαγήν των υπό γην κολαστηρίων, διά μόνην την του Θεού ελεημοσύνην.

Άγιε ένδοξε Ιωάννη, προφήτα και Πρόδρομε και Βαπτιστά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, πρέσβευε υπέρ εμού του αμαρτωλού.

Άγιοι ένδοξοι Θεοκήρυκες και πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι, Πέτρε, Παύλε, Ιωάννη Θεολόγε, συν τοις λοιποίς Ευαγγελισταίς και Αποστόλοις, πρεσβεύσατε υπέρ εμού του αμαρτωλού.

Άγιοι και δίκαιοι Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα, Ιωσήφ μνήστωρ και Συμεών Θεοδόχε, πρεσβεύσατε υπέρ εμού του αμαρτωλού.

Άγιοι πατέρες, ποιμένες, και διδάσκαλοι της οικουμένης, Κύριλλε, Νικόλαε, Σπυρίδων και πάντες άγιοι ιεράρχαι, πρεσβεύσατε υπέρ εμού του αμαρτωλού.

Άγιοι ιερομάρτυρες, οσιομάρτυρες και ομολογηταί, πρεσβεύσατε υπέρ εμού του αμαρτωλού. Άγιοι μεγαλομάρτυρες, Δημήτριε, Γεώργιε, Θεόδωρε, Αρτέμιε, Προκόπιε, οι τεσσαράκοντα και πάντες άγιοι μάρτυρες, πρεσβεύσατε υπέρ εμού του αμαρτωλού.

Άγιοι ανάργυροι και θαυματουργοί, Κοσμά και Δαμιανέ, Κύρε και Ιωάννη, Παντελήμον και Ερμόλαε και οι λοιποί, πρεσβεύσατε υπέρ εμού του αμαρτωλού.

Όσιοι θεοφόροι πατέρες Αντώνιε, Παύλε, Ευθύμιε, Σάββα, Αρσένιε, Ονούφριε, Παχώμιε, Θεοδόσιε, Εφραίμ, Ιωάννη Δαμασκηνέ, Ιωάννη της Κλίμακος, Πέτρε, Αθανάσιε, όσιε Νικηφόρε και πάντες όσιοι πρεσβεύσατε υπέρ εμού του αμαρτωλού.

Οσία Μαρία Αιγυπτία και όσαι των τιμίων και οσίων γυναικών, αι καλώς ασκήσασαι και αθλήσασαι και τον Χριστόν ομολογήσασαι, πρεσβεύσατε υπέρ εμού του αμαρτωλού.

Άγιοι Πάντες, οι απ’ αιώνος ευαρεστήσαντες τω Κυρίω, πρεσβεύσατε υπέρ εμού του αναπολογήτου και υπέρ πάντας τους απ’ αιώνος αμαρτωλούς αμαρτωλού. Ων τας ικεσίας και παρακλήσεις προσδεξάμενος και εισακούσας, Κύριέ μου, Κύριε, γλυκύτατέ μου Ιησού, συγχώρησόν μοι ει τι σοι ήμαρτον από γεννήσεώς μου και μέχρι της νυν ημέρας και ώρας, εν λόγω, έργω, γνώσει και αγνοία, κατά νουν και διάνοιαν, και εν πάσαις μου ταις αισθήσεσιν. Ωσαύτως συγχώρησον και ελέησον και τους πατέρας και αδελφούς μου, και πάντας τους απανταχού αρχιερείς, ιερείς, μοναχούς και ορθοδόξους χριστιανούς και τους μισούντας και αγαπώντάς με, και τους ελεούντας και διακονούντάς μοι, και τους εντειλαμένους μοι τω αναξίω εύχεσθαι υπέρ αυτών.

Και ους έβλαψα ή ελύπησα ή κατηρασάμην, και τους τα αυτά μοι ποιούντας ή ποιήσαντας. Καί χάρισαι τα συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών εν τω νυν αιώνι και εν τω μέλλοντι, ως ευδοκεί η φιλανθρωπία σου. Ανάπαυσον και τους προαπελθόντας πατέρας και αδελφούς ημών. Καί δι’ ευχών πάντων οικτείρησόν μου την αθλιότητα, και ποίησόν με οίον θέλεις, και ως θέλεις, καν θέλω καν μη θέλω.

Και καταξίωσόν με ανενόχως και ακατακρίτως μεταλαβείν των αχράντων και ζωοποιών σου μυστηρίων, και μη εις κρίμα, ή εις κατάκριμα γένοιτό μοι, αναξίως τούτοις προσερχομένω, αλλ’ εις ίασιν ψυχής και σώματος, εις απαλλαγήν των αιωνίων κολάσεων, και εις αρραβώνα της ατελευτήτου και μακαρίας ζωής, εν η σύνταξόν με μετά πάντων των απ’ αιώνός σοι ευαρεστησάντων, Κύριέ μου, Κύριε, γλυκύτατέ μου Ιησού, ότι σοι πρέπει η δόξα, η τιμή και η εκ πάντων προσκύνησις, συν τω ανάρχω σου Πατρί και τω παναγίω σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους απεράντους αιώνας των αιώνων. Αμήν.