Τι πρέπει να κάνουμε, ευρισκόμενοι σ’ αυτό τον αιώνα - σ’ αυτή τη γη, για να μείνουμε με το Χριστό;
Ιδού τι μας συμβουλεύει ο απόστολος Παύλος. Ένα όπλο πανίσχυρο, που πρέπει πάντοτε να έχουμε μαζί μας οι Χριστιανοί, είναι η προσευχή. Να μην είμαστε άοπλοι σ’ αυτή την σκληρά μάχη.
«Το λοιπόν προσεύχεσθε, αδελφοί, περί ημών» (Β' Θεσ. 3, 1).
Σ’ αυτά τα χρόνια που ζούμε, σας παρακαλώ πολύ, λέει ο απόστολος, προσεύχεσθε για μένα. Ένας Παύλος παρακαλούσε τους Χριστιανούς της Θεσσαλονίκης, να προσεύχονται γι’ αυτόν! Το σκεφτήκατε αυτό; αν ο Παύλος είχε ανάγκη από τις προσευχές των Χριστιανών, πόσο μάλλον εμείς;
Αλλ’ εμείς αυτή την προσευχή, που είναι όπλο ισχυρό - πανίσχυρο για όλες μας τις ανάγκες, υλικές και πνευματικές, την αμελούμε.
Έχουμε μεγάλο και σκληρό αγώνα. Πρέπει να νικηθούν οι δαίμονες. Και πρέπει να νικήση ο Χριστιανισμός. Βοηθήστε κ’ εσείς, οι Χριστιανοί. Και σήμερα, αν δεν ηχούμε επιτυχία οι επίσκοποι και οι ιεροκήρυκες, αιτία είναι ότι δεν προσεύχονται γι’ αυτούς οι Χριστιανοί. Αν πίσω από κάθε επίσκοπο, πίσω από κάθε κήρυκα του ευαγγελίου, υπήρχαν δέκα άνθρωποι να προσεύχονται, για να τους δυναμώνη ο Θεός και να τους φωτίζη, θαύματα θα γίνονταν.
Τώρα εμείς είμαστε θεομπαίκτες. Βλέπεις τον κήρυκα του ευαγγελίου ν’ ανεβαίνη στον άμβωνα; Παρακάλεσε το Θεό να τον φωτίση, για να πη πέντε λόγια σωστά. Βλέπεις τον ιερέα; Παρακάλεσε το Θεό να τον δυναμώση στον σκληρό αυτό αγώνα που έχουμε.
(Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, “Οι ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ”, έκδοση Γ', 2015, σ. 102)