Το κράτημα αναπνοής για την συγκέντρωση του νου
-Γέροντα, πώς λέτε την ευχή με την εισπνοή και την εκπνοή;
-Είχα συνηθίσει να λέω την ευχή ολόκληρη, με την εισπνοή έλεγα «Κύριε, Ιησού Χριστέ,
Υιέ τον Θεού» και με την εκπνοή «ελέησον με, τον αμαρτωλόν». Ύστερα όμως από την
εγχείρηση στους πνεύμονες, δεν έφθανε η αναπνοή μου να την λέω ολόκληρη, και έλεγα με
την εισπνοή «Κύριε, Ιησού Χριστέ» και με την εκπνοή «ελέησον με».
-Γέροντα, σε τι βοηθάει το κράτημα της αναπνοής, όταν λέμε την ευχή;
-Το κράτημα της αναπνοής βοηθάει να συγκεντρωθεί ο νους στην ευχή, όπως στην
σκοποβολή κρατάς κάπως την αναπνοή σου, για να πετύχεις τον στόχο σου. Αυτό όμως πρέπει
να γίνεται για λίγο στην αρχή, και μόνον όταν υπάρχη ανάγκη, όταν δηλαδή ο νους είναι
σκορπισμένος ή έχη πόλεμο λογισμών. Τότε έχει νόημα να κρατάη κανείς λίγο την αναπνοή του,
αλλά και πάλι όχι συνέχεια, γιατί πιέζεται η καρδιά και παθαίνει βλάβη.
Μερικοί σκύβουν τα κεφάλι, κρατούν την αναπνοή και πονάει η καρδιά ως όργανο,
οπότε παθαίνουν ζημιά και αναγκάζονται να σταματήσουν την ευχή.
Ο Θεός άλλον πόνο ζητάει ο πραγματικός καρδιακός πόνος έρχεται με την ταπεινή
συντριβή της καρδιάς και όχι με το σαρκικό σφίξιμο της καρδιάς.
(Λόγοι Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
"Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", σελ.170-171)