Θεός
στη φύσι Του η αγάπη
Ιδιότητα της φωτιάς είναι να θερμαίνη· του ήλιου να φωτίζη. Του Θεού ιδιότητα είναι ν’ αγαπά και να ευεργετή, και ακόμα περισσότερο.
Ε.Π.Ε. 6,152
αυτόπλουτος
Ο Ίδιος είναι αυτόπλουτος και δεν έχει κανενός την ανάγκη.
Ε.Π.Ε. 18,176
Θεός - Χριστός - εμείς - κόσμος
Υπό άλλη έννοια είμαστε εμείς του Χριστού, υπό άλλη ο Χριστός του Θεού, και υπό άλλη ο κόσμος δικός μας. Εμείς είμαστε του Χριστού, ως δικό του έργο. Ο Χριστός είναι του Θεού ως γέννημα γνήσιο, όχι ως έργο... Ο Χριστός είναι του Θεού, διότι Αυτόν έχει ως αίτιο της γεννήσεώς Του, επειδή είναι Πατέρας Του. Εμείς είμαστε του Χριστού, διότι δημιουργηθήκαμε απ’ Αυτόν. Εφ’ όσον δε εκείνοι (οι αρχηγίσκοι) είναι δικοί σας, λέει ο Παύλος, γιατί κάνετε το λάθος να παίρνετε την αξία σας απ’ αυτούς και όχι από το Χριστό και Θεό σας;
Ε.Π.Ε. 18,270-272
τιμωρός
Ο Θεός, αν και τιμωρή, πολλές φορές στη Γραφή αναφέρεται ως ελεήμων και μακρόθυμος και εύσπλαγχνος. Ενώ μία μόνο ή δύο φορές, ή σπανίως, αναφέρεται ως τιμωρός. Και τότε διότι είναι κατεπείγουσα ανάγκη.
Ε.Π.Ε. 18,388
φιλάνθρωπος, αλλά και δίκαιος
Λένε οι πολλοί, ότι ο Θεός, αφού είναι φιλάνθρωπος και αγαθός, δεν τιμωρεί αυστηρά τα πλημμελήματα. Επομένως ας μη φοβηθούμε, διότι δεν θα τιμωρήση ποτέ κανένα για τίποτε. Πρόκειται για την πιο επικίνδυνη πλάνη και απάτη.
Ε.Π.Ε. 18,454-456
γνώσις Του αδύνατη
Αν ποτέ δεν έχουμε κανενός πράγματος ακριβή γνώσι, πώς μερικοί έφτασαν σε τέτοιο βαθμό τρέλλας, ώστε να λένε, ότι γνωρίζουν το Θεό με κάθε ακρίβεια;
Ε.Π.Ε. 18,556
υπάρχει, αλλά πώς;
Αγνοούμε, λένε, το Θεό; Μη γένοιτο! Αλλά το ότι μεν υπάρχει, το γνωρίζουμε, όμως τι είναι στην ουσία, καθόλου δεν γνωρίζουμε.
Ε.Π.Ε. 18α,422
ύπαρξις και ουσία
Το ότι υπάρχει Θεός, το ξέρουμε. Την ουσία Του όμως καθόλου.
Ε.Π.Ε. 19,156-158
αποδείξεις
Από που ξέρεις ότι υπάρχει Θεός; Από τα όσα βλέπεις, από την ευταξία, που υπάρχει σ’ όλη την κτίσι.
Ε.Π.Ε. 19,262
κριτής δίκαιος
Ο Θεός είναι κριτής δίκαιος και ισχυρός και μακρόθυμος, και δεν ξεσπά η οργή Του για τις καθημερινές μας αμαρτίες.
Ε.Π.Ε. 19,268
ποτέ δεν εχθρεύεται
«Θεός ουδέποτε εχθραίνει».
Ε.Π.Ε. 19,314
καίτοι κριτής, φιλάνθρωπος
Το δικαστήριο εκείνο πράγματι είναι πολύ φρικτό και φοβερό, αν και ο καλός Θεός είναι ήμερος και πράος. Από που, λοιπόν, είναι γεμάτη τόση αγωνία η ημέρα εκείνη; Πύρινο ποτάμι κυλάει μπροστά από το πρόσωπό Του. Τα βιβλία με όλες τις πράξεις μας και τα λόγια μας ανοίγονται. Η ημέρα αυτή είναι σαν ένας κλίβανος, που καίει. Άγγελοι περιτρέχουν και καμίνια πολλά τοποθετούνται. Τότε, πώς λέμε, ότι είναι φιλάνθρωπος ο Θεός; Πώς είναι ελεήμων και αγαθός; Ασφαλώς είναι φιλάνθρωπος. Και από όλα αυτά η φιλανθρωπία του Θεού και πάλι αναδεικνύεται. Γι’ αυτό επισείει τόσο πολύ το φόβο, για να διεγερθούμε κάποτε προς τον πόθο της βασιλείας Του, παρακινούμενοι έστω και από αυτά, τα φόβητρα της ημέρας εκείνης και της κολάσεως.
Ε.Π.Ε. 23,510
αναλλοίωτος
Εκείνος παραμένει αναλλοίωτος, είτε Τον αρνούμαστε, είτε δεν Τον αρνούμαστε... Δεν μπορεί Εκείνος ν’ αρνηθή τον εαυτό Του, δηλαδή, να μην υπάρχη. Πάντοτε μένει. Πάντοτε υπάρχει. Ας μη συμπεριφερώμαστε, λοιπόν, έτσι, σαν να Του χαριζώμαστε, ή σαν να Τον ζημιώνουμε!
Ε.Π.Ε. 23,546
όλης της οικουμένης
Ο Θεός της οικουμένης δεν ντρέπεται να καλήται Θεός τριών ανθρώπων· σωστά. Διότι οι άγιοι είναι ισοστάσιοι όχι μιας οικουμένης, αλλά μυρίων κόσμων.
Ε.Π.Ε. 25,164
εραστής των ψυχών μας
Κανένας εραστής, ακόμα κι ο πιο θερμός και μανικός, δεν καίγεται τόσο πολύ για την ερωμένη του, όσο ο Θεός της σωτηρίας αγαπά τις δικές μας ψυχές.
Ε.Π.Ε. 30,602
απαραίτητα δίκαιος
Αν δεν υπάρχη καιρός μετά την εδώ ζωή, οι άγιοι θα φύγουν αδικημένοι και οι άδικοι ευεργετημένοι. Αν δεν υπάρχη η άλλη ζωή, πώς θα απονεμηθή το δίκαιο; Είναι, λοιπόν, επιτακτική ανάγκη να υπάρχη η άλλη ζωή, όπου η δικαιοσύνη θα αποδοθή στον καθένα κατ’ αξίαν. Γιατί, αν δεν υπάρχη, πώς θα λειτουργήση η δικαιοσύνη; Κι αν, όπως λες, δεν υπάρχη άλλη ζωή, τότε ο Θεός δεν είναι δίκαιος. Αλλ’ ένας Θεός, που δεν είναι δίκαιος, είναι ανύπαρκτος.
E.Π.E. 34,592
ύπαρξις και δικαιοσύνη Του
Το ότι υπάρχει Θεός, όλα το φωνάζουν. Κι ακόμα, ότι είναι δίκαιος. Αν, λοιπόν, είναι δίκαιος, απονέμει στον καθένα σύμφωνα με την αξία του. Κι αφού απονέμεις σύμφωνα με την αξία καθενός, είναι οπωσδήποτε ανάγκη να υπάρχη μετά τη ζωή τούτη ο καιρός της αμοιβής, όπου καθένας θ’ απολαύση σύμφωνα με τις πράξεις του. Ή θα δώση λόγο των πράξεων του, ή θα τιμηθή για τα κατορθώματά του.
Ε.Π.Ε. 34,594

(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 371-374)