Θρησκειοκάπηλοι
έμποροι
Μη μου μιλάς για πατριάρχες των Ιουδαίων, που είναι κάπηλοι, έμποροι, γεμάτοι από κάθε παρανομία και αγυρτεία.
Ε.Π.Ε. 34,314
Θρόνος
χάριτος
Τώρα ο θρόνος Του είναι θρόνος χάριτος, όχι θρόνος κρίσεως.
Ε.Π.Ε. 24,382
μέχρι πότε προσέρχονται;
Αν τώρα πλησιάσης, θα λάβης και χάρι και ευσπλαχνία. Διότι πλησιάζεις σε κατάλληλο καιρό. Αν όμως πλησιάσης τότε, δεν θα πάρης πια άφεσι. Διότι άκαιρη θα είναι η προσέλευσίς σου. Τότε δεν θα είναι ο θρόνος Του, θρόνος χάριτος. Θρόνος χάριτος είναι όσο κάθεται και δίνει χάρι ο βασιλιάς. Όταν όμως έρθη η συντέλεια, τότε σηκώνεται για να κρίνη.
Ε.Π.Ε. 24,384
Θυγατέρες
παραδίνονται για γάμο
Γίνου σοβαρός. Σκέψου εκείνο το βράδυ, που σε κάλεσε ο πατέρας και σου εμπιστεύτηκε την κόρη του, σαν μια παρακαταθήκη. Την απέκοψε και απ’ τη μητέρα της κι απ’ τον εαυτό του και από το σπίτι της, και στην παρέδωσε στα χέρια σου. Σκέψου, ότι ύστερα από το Θεό εξ’ αίτιας της έχεις τα παιδιά και έγινες πατέρας. Και μόνο γι’ αυτό θα πρέπη να είσαι ήμερος και να την σέβεσαι.
Ε.Π.Ε. 18α,174
προετοιμάζονται από τη μητέρα
Οι μητέρες περισσότερο να φροντίζετε τις θυγατέρες σας. Είναι εύκολη αυτή η περιφρούρηση. Φροντίζετε, ώστε να είναι καλές νοικοκυρές. Και προ παντός ευλαβείς, σεμνές, υπεράνω χρημάτων, αφτειασίδιωτες. Έτσι να τις ετοιμάζετε για το γάμο. Αν διαμορφώνετε έτσι τις κοπέλλες, όχι μόνο αυτές, αλλά και τον άντρα θα προφυλάξετε, όπου πρόκειται να τις παραδώσετε. Και όχι μόνο τον άντρα, αλλά και τα παιδιά. Κι όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και τα εγγόνια.
Ε.Π.Ε. 23,268
Θυμίαμα
η αγάπη
Η μεν αισθητή ευωδία δεν διασχίζει πολύ τον αέρα. Ενώ η ευωδία από την ελεημοσύνη ως θυμίαμα ανεβαίνει μέχρι των αψίδων του ουρανού. Και συ μεν σιωπάς για την καλή σου πράξι, αλλ’ εκείνη βοά. Γίνεται θυσία αινέσεως, όχι διότι θυσιάζεται κάποιο δαμάλι ή διότι καίγεται το δέρμα κάποιου ζώου, όπως στις παλιές θυσίες, αλλά διότι η πνευματική ψυχή προσφέρει όσα μπορεί. Η κρυφή ελεημοσύνη είναι θυσία και θυμίαμα με εντονώτερη ευωδία από οποιαδήποτε άλλη φιλανθρωπία.
Ε.Π.Ε. 19,530

(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 389-390)