Από την ευγνωμοσύνη προς τον Θεό ξεκινάει η δοξολογία
Γέροντα, το αίσθημα της ευγνωμοσύνης προς τον Θεό είναι δοξολογία;
-Έμ, αυτό είναι όλο. Από εκεί ξεκινάει η δοξολογία.
-Γέροντα, η ευγνωμοσύνη προς τον Θεό πως αποκτιέται;
-Για να νιώσουμε μέσα μας ευγνωμοσύνη προς τον Θεό, πολύ βοηθάει
η παρακολούθηση του εαυτού μας και η σωστή συμπεριφορά κα ευγνωμοσύνη
προς τον πλησίον. Όποιος αισθάνεται ευγνωμοσύνη προς τον πλησίον του
για μια μικρή ευεργεσία που του κάνει,
αναμφιβόλως η ευγνωμοσύνη του προς τον Χριστό,
ο Οποίος του έδωσε και του δίνει άφθονες ευλογίες,
θα είναι απείρως μεγαλύτερη. Και θα είναι συνέχεια γεμάτος ευγνωμοσύνη,
γιατί, ενώ θα σκέφτεται πώς να εκδηλώσει την ευγνωμοσύνη του στον Χριστό,
ο Χριστός θα του δίνη και άλλες περισσότερες και μεγαλύτερες ευλογίες,
σε σημείο που να λειώνει η φιλότιμη ψυχή από την αγάπη του.
Γιατί, αν η ψυχή έχη την πνευματική λεπτότητα και ευχάριστή συνεχεία τον Θεό
και για τις πολύ μικρές δωρεές του, τότε και Εκείνος ανταποκρίνεται πολλαπλάσια.
-Γέροντα, τις ευεργεσίες του Θεού να τις σκέφτομαι λεπτομερώς η γενικά;
-Αν μπορής να τις σκέφτεσαι με λεπτομέρεια, αυτό είναι το καλύτερο.
Αν παρακολουθείς το καθετί και δεν ξεχνιέσαι, θα αισθάνεσαι και το παραμικρό
χάδι του Καλού Θεού και θα έχης πολλή ευγνωμοσύνη.
Το παιδάκι, όταν έχη τον νου του στην μητέρα του, τότε νιώθει τα χάδια της.
Όταν όμως είναι ξεχασμένο με τα παιχνίδια του, εκείνη το χαϊδεύει, το φιλάει,
αλλά αυτό δεν νιώθει τίποτε. Και ο Θεός μας χαϊδεύει συνέχεια.
Ο άνθρωπος που σκέφτεται τις ευεργεσίες του Θεού, τινάζεται, συγκινείται,
ραγίζει η καρδιά του και δοξάζει συνέχεια τον Θεό.
-Γέροντα, πώς να σκιρτά η καρδιά μου από ευγνωμοσύνη στον Θεό;
-Με την ταπείνωση και την αγάπη συναισθάνεται ο άνθρωπος τις μεγάλες ευεργεσίες
του Θεού και γίνεται ευγνώμων δούλος. «Εμένα, Θεέ μου, λέει, δεν πρέπει
να με βοηθήσεις άλλο, βοήθησε εκείνον που έχει περισσότερη ανάγκη,
βοήθησε τον άλλον...». Και όσο ο Θεός βλέπει την αγάπη του και την ταπείνωσή του,
τόσο τον λούζει με την Χάρη του.
Και γίνεται αυτό το κυνηγητό συνέχεια: ευγνωμοσύνη ο άνθρωπος, νέα δώρα ο Θεός.
(Λόγοι Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου
"Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", σελ.233-234)