ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο-
Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του Λουκά
Το ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα
μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα
Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας
Κεφάλαιο 17
Στίχ. 1-10. Διάφορες διδασκαλίες.
17.2 λυσιτελεῖ(1) αὐτῷ εἰ λίθος μυλικὸς(2) περίκειται
περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ ἔρριπται εἰς τὴν θάλασσαν
ἢ ἵνα σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων(3).
2 Είναι προτιμότερο γι’ αυτόν να κρεμάσει μια μυλόπετρα στο λαιμό του
και να πάει να πέσει στη θάλασσα, παρά να κλονίσει την πίστη ενός
απ’ αυτούς εδώ τους μικρούς.
(1) Λέγεται μοναδική φορά εδώ, συναντιέται όμως και στους κλασικούς
και στους Ο΄. Κατά λέξη (από το λύω τα τέλη) σημαίνει πληρώνω
τους φόρους (p). Εδώ=είναι προτιμότερο. Κάνει σύγκριση ο Λουκάς
με το λυσιτελεί… ει… περίκειται και έρριπται… ή ίνα σκανδαλίση=Καλύτερα
να πεθάνει παρά να σκανδαλίσει (δ).
(2) Ο Ματθαίος λέει μύλος ονικός (πέτρα μύλου που κινείται από μουλάρι)·
εδώ λίθος μυλικός· είναι λίθος μύλου μικρότερων διαστάσεων
που κινείται από το χέρι (g).
(3) Εφόσον τα λόγια αυτά απευθύνονταν στους μαθητές, είναι απίθανο
στη φράση αυτή («των μικρών τούτων») να περιλάμβανε ο Ιησούς
ολόκληρο τον κύκλο των μαθητών. Πιο φυσικό είναι να εννοήσουμε
ότι αναφερόταν αυτό στους πιο άσημους μεταξύ τους ή σε κάποιους
που πρόσφατα επέστρεψαν και πίστεψαν, ή ίσως και σε κάποια παιδιά
που ήταν εκεί τριγύρω (p). Οι λειτουργοί και διάκονοι της εκκλησίας,
αλλά και αυτοί που είναι περιβεβλημένοι με οποιοδήποτε κύρος οφείλουν
να προσέχουν πολύ, ώστε με λόγο ή με κακό παράδειγμα να μην αποθαρρύνουν
ή με οποιοδήποτε τρόπο να γίνουν αφορμή αμαρτίας σε κάποιον ασθενή αδελφό.