Οι ημίονοι και το Άγιο Λείψανο

Ο Άγιος Στέφανος ήταν ο πρώτος Χριστιανός που μαρτύρησε για την πίστι του. Τον σκότωσαν δια λιθοβολισμού οι Ιουδαίοι. Το άγιο λείψανό του βρέθηκε τριακόσια τέσσερα χρόνια αργότερα, όταν ο Άγιος Στέφανος εμφανίσθηκε σ’ ένα γέροντα ιερέα, ονόματι Λουκιανό, και του υπέδειξε το σημείο όπου βρισκόταν. Ο ιερεύς διηγήθηκε το όραμά του στον Πατριάρχη της Ιερουσαλήμ Ιωάννη, ο οποίος έδωσε εντολή να σκάψουν στο σημείο που τους υπέδειξε ο Άγιος και βρήκε την θήκη με το άγιο λείψανο.

Ένας άρχοντας συγκλητικός, ονομαζόμενος Αλέξανδρος, έκτισε μέσα στην Ιερουσαλήμ Ναό, στο όνομα του Αγίου Στεφάνου, και απέθεσε εκεί το άγιο λείψανο. Πέντε χρόνια αργότερα, ο κτίτωρ του Ναού Αλέξανδρος ασθένησε και κατασκεύασε μία θήκη όμοια μ’ εκείνη, που περιείχε το λείψανο του Αγίου, και, όταν πέθανε, η σορός του τοποθετήθηκε εκεί, δίπλα στου Αγίου.

Μετά από οκτώ χρόνια η γυναίκα του συγκλητικού Αλεξάνδρου, πιεζόμενη να παντρευτή ξανά επειδή ήταν ωραία και πλούσια, σκέφθηκε να πάρη το λείψανο του ανδρός της και να πάη στην πατρίδα της την Κωνσταντινούπολη κοντά στον πατέρα της. Έκανε όμως λάθος και, αντί να πάρη την θήκη με το λείψανο του ανδρός της, πήρε την όμοια θήκη, που περιείχε το λείψανο του Αγίου Στεφάνου.

Σ’ όλη την διαδρομή μέχρι την Κωνσταντινούπολη ακούγονταν στον αέρα από διάφορα σημεία του ορίζοντα ύμνοι αγγελικοί και οι τόποι, όπου περνούσαν, ευωδίαζαν μύρο. Έτσι η γυναίκα κατάλαβε το λάθος της. Τα νέα έφθασαν και στην Κωνσταντινούπολη πριν φθάσει το πλοίο με τον Άγιο Στέφανο. Ο βασιλεύς Κωνσταντίνος κάλεσε τον Πατριάρχη και όλο τον κλήρο να βγουν για να προϋπαντήσουν το άγιο λείψανο με την πρέπουσα τιμή και ευλάβεια και να το φέρουν στο παλάτι.

Στην διαδρομή όμως συνέβη το εξής θαυμαστό γεγονός: Όταν η άμαξα, που μετέφερε το άγιο λείψανο, έφθασε στις Κωνσταντιανές, περιοχή λίγο πιο έξω από την Κωνσταντινούπολη οι ημίονοι που την έσερναν σταμάτησαν απότομα. Άδικα οι ονηλάτες τους χτυπούσαν για να προχωρήσουν. Αυτοί δεν έκαναν ούτε βήμα μπροστά. Ένας μάλιστα από τους ημιόνους αυτούς μίλησε με ανθρώπινη φωνή και είπε:

- Γιατί μας δέρνετε; Εδώ πρέπει να αποτεθή το λείψανο του Αγίου.

Ακούγοντας αυτά τα λόγια από το άλογο ζώο, ο Πατριάρχης και όλοι οι παριστάμενοι άρχισαν να δοξάζουν και να υμνούν τον Θεό. Ο βασιλεύς δε έκτισε στο σημείο εκείνο Ναό στο όνομα του Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου.

ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

("Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των Ζώων", Σίμωνος Μοναχού, σ. 361-363)