"Όταν λέμε, στο όνομα του Χριστού, με αυτόν τον τρόπο παρουσιάζουμε ποιοι είμαστε, ποιανού είμαστε και από ποιον είμαστε απεσταλμένοι».

Ο καθένας σ’ αυτόν τον κόσμο παρουσιάζεται στο όνομα κάποιου, πιο μεγάλου και πιο γνωστού. Έτσι και εμείς οι χριστιανοί παρουσιαζόμαστε στο όνομα του Χριστού.

Όταν λέμε, στο όνομα του Χριστού, με αυτόν τον τρόπο παρουσιάζουμε ποιοι είμαστε, ποιανού είμαστε και από ποιον είμαστε απεσταλμένοι. Παρουσιάζουμε με αυτό τον τρόπο σε ποιον επιστρέφουμε και από ποιον περιμένουμε ανταμοιβή….

Στο όνομα ποιανού πράττετε όσα πράττετε, ρώτησαν οι σατανικοί αρχηγοί των Ιεροσολύμων τους αποστόλους του Χριστού. Στο όνομα ποιανού μιλάτε; Στο όνομα ποιανού βαπτίζετε; Στο όνομα ποιανού θεραπεύετε τους άρρωστους; Στο όνομα ποιανού κάνετε θαύματα;

Η απάντηση από τον Πέτρο, από τον Ιωάννη, από το Φίλιππο, από το Θωμά υπήρξε μία και μοναδική: Στο όνομα του Χριστού, του Υιού του Θεού, του Δικαίου, τον οποίο εσείς σκοτώσατε.

Οι διπλωμάτες, όταν πηγαίνουν σε μία ξένη χώρα, πηγαίνουν στο όνομα του βασιλιά, οι δικαστές πηγαίνουν στο όνομα του κυβερνήτη, οι αστυνόμοι συλλαμβάνουν εγκληματίες στο όνομα του νόμου, ο βοηθός του μάστορα παρουσιάζεται στο όνομα του μάστορα, ο γιος έρχεται στο όνομα του πατέρα, η κόρη στο όνομα της μάνας, ο μαθητής στο όνομα του δασκάλου, ο πιο νέος στο όνομα του μεγαλύτερου. Όλος ο αέρας βουίζει κάθε μέρα: Εγώ μιλάω στο όνομα… του τάδε και τάδε, ή εγώ έρχομαι στο όνομα του τάδε και τάδε, ή εγώ σου δίνω ή εγώ σου παίρνω ή εγώ σε δικάζω, ή εγώ σε συγχωρώ στο όνομα του τάδε και τάδε. Αυτή είναι η κοσμική ιεραρχία, ο καθένας να παρουσιάζεται στο όνομα κάποιου που είναι πιο ασήμαντος από εκείνον στο όνομα του οποίου παρουσιάζεται.

Ο σοφός απόστολος Παύλος διατάζει όλους τους βαπτισμένους με τον εξής τρόπο: «Καθετί που λέτε ή κάνετε ας γίνεται στο όνομα του Κύριου Ιησού, κι έτσι να ευχαριστείτε δια του Χριστού το Θεό Πατέρα» (Κολοσ. 3, 17). Ποιος υπάκουσε σ’ αυτή τη φράση του απόστολου Παύλου; Υπάκουσε σ’ αυτή ο λαός μας. Υπάκουσαν όλοι οι βασιλιάδες μας, οι αυτοκράτορες, οι ηγεμόνες, οι δεσποτάδες, οι αρχηγοί μας, οι οποίοι άρχιζαν τα χρυσόβουλα με τον εξής τρόπο: Εις το όνομα του Κυρίου, του Σωτήρα, του Ιησού Χριστού. Υπάκουσαν στα λόγια του αποστόλου Παύλου οι πατριάρχες μας, οι επίσκοποί μας, οι ιερείς μας, που δίδασκαν το λαό μας να ζει στα χρόνια της ειρήνης στο όνομα του Κυρίου. Στα χρόνια της σκλαβιάς δίδασκαν το λαό μας να υπομένει τις δυσκολίες, να πεθαίνει στο όνομα του Κύριου Ιησού Χριστού.

Υπάκουσε ολόκληρος ο λαός μας, ο οποίος οτιδήποτε και αν έκανε, το έκανε κάνοντας το σταυρό του, στο όνομα του Ιησού Χριστού. Και όταν βαπτιζόταν, βαπτιζόταν εις το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, και όταν νυμφευόταν, νυμφευόταν εις το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, και όταν γινόταν κουμπάρος και όταν έκανε όρκο, ορκιζόταν εις το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού. Όταν ήταν αναγκασμένος να πολεμήσει, πολεμούσε εις το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, όταν έχτιζε, έχτιζε εις το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, το ίδιο και όταν όργωνε, φύτευε, θέριζε…

Αδελφοί μου, ο Ιησούς Χριστός, είναι ο Θεός του λαού μας. Όλα όσα έκανε ο λαός μας τα έκανε στο όνομά Του. Όλα, εκτός από το έγκλημα και την κακία. Όλα τα μεγάλα, τα έξοχα, τα θεϊκά, τα λαμπερά, που ο λαός μας έχει πράξει, όλα έγιναν στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Γι’ αυτό το λόγο, αδελφοί μου, ας μην ακούσουμε εκείνους που μας φωνάζουν να ενεργούμε στο όνομα του πολιτισμού, στο όνομα της επιστήμης, στο όνομα της προόδου. Ας ζήσουμε όπως οι άγιοι πατέρες μας, που έζησαν στο όνομα του Ιησού Χριστού. Έτσι έζησαν αυτοί, έτσι ας ζήσουμε και εμείς τώρα: Εις το όνομα, του Κυρίου Ιησού Χριστού, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν".

(απόσπασμα από το βιβλίου του αγίου Νικολάου Αχρίδος "ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ, Μηνύματα στον Λαό")