Η αγάπη μαθαίνεται ή μάλλον μεταδίδεται, δεν αποκτιέται, δε γίνεται κτήμα μας. Αυτή είναι που μας αποκτά και μας κάνει κτήμα της.
Περνά μέσα μας και μας κάνει δικούς της, μας κάνει παιδιά της, μας κάνει και εμάς εραστές της.
Έναν άνθρωπο κερδίζει η αγάπη και πολλοί άνθρωποι ειρηνεύουν γύρω του. Όταν μια καρδιά γεμίσει από αγάπη γίνεται μικρά μικρά κομματάκια και σκορπίζεται σε πολλές άλλες καρδούλες και ειρηνεύουν και αυτές και κουρνιάζουν γύρω της.
Το μόνο που χρειάζεται από εμάς είναι να μη τρέχουμε άσκοπα, να μην κάνουμε φασαρία και να μη γκρινιάζουμε. Να σιωπούμε, να ειρηνεύουμε και η αγάπη θα μας βρει.
Να μένουμε σιωπηλοί και η σιωπή θα μας διδάξει. Θα μας διδάξει πώς να περπατάμε, πώς να περιμένουμε, πώς να ζούμε απλά και τέλος θα κράξει στην αγάπη που είμαστε.
Απλά να σκεφτόμαστε, ήσυχα να περπατάμε, και σιωπηλά να περιμένουμε. Να μη τρέχουμε να αποφύγουμε το κακό διότι με τόση φασαρία το κακό θα μας βρει. Να μη τρέχουμε να βρούμε την αγάπη διότι με τόση φασαρία η αγάπη δεν μας βλέπει.
Στη φασαρία κρύβεται το κακό ενώ η αγάπη αναπαύεται στη σιωπή. Ας μείνουμε λοιπόν σιωπηλοί και ήσυχοι για να μας προσπεράσει το κακό και να μας βρει η αγάπη.
Δυστυχώς πλησιάζουμε τους ανθρώπους επειδή έχουν κάτι που το χρειαζόμαστε, που το θέλουμε και επειδή πληρώνουν κάποια από τα κενά μας και από τις ανάγκες μας.
Εμείς δίνουμε σ`αυτούς από αυτό που μας περισσεύει, που δεν το χρειαζόμαστε, όλα τα άλλα τα κρατάμε για τον εαυτό μας. Καμία θυσία, καμία υπέρβαση, πουθενά η ευεργεσία, πουθενά η αγάπη. Οι ανθρώπινες σχέσεις έγιναν σχέσεις εμπορίου και διέπονται από νόμους του εμπορίου και όχι από τον νόμο της αγάπης και της προσφοράς.
Και αυτό συμβαίνει επειδή έχει χαθεί η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του συνανθρώπου και παράλληλα στο πρόσωπο του Θεού και αυτό επειδή εμείς οι ίδιοι έχουμε χάσει την επαφή με τον εαυτό μας. Γι`αυτό και φτάσαμε στο σημείο ο συνάνθρωπός μας να γίνει η απειλή μας. Βλέπετε, ο φόβος καταλύει την αγάπη και φέρνει την άμυνα.
Ιερομονάχου Βαρθολομαίου Αγιορείτου