Τι να πρωτοεξομολογηθώ Χριστέ μου Γλυκέ;; τι;;
Είμαι ανάξια και το γνωρίζω.. Κρίνω, κατακρίνω εύκολα και ανα πάσα στιγμή.. γιατί; Που είναι η αγάπη στην καρδιά μου; Η πίστη σε Εσένα; Η αγάπη σε Εσένα Κύριε; Θέλω να Σε γνωρίσω, να Σε πιστέψω με όλη μου την καρδιά, με όλη μου την ψυχή, με ολη μου τη διάνοια, με όλο μου το είναι. Να υπάρχεις μόνον Εσύ μέσα μου, να με φωτίζεις, να με καθοδηγείς... Βιάζομαι, δεν έχω θάρρος, δεν έχω υπομονή, δεν έχω ΓΑΛΗΝΗ μέσα μου. Μήπως γιατί ενώ Είσαι μέσα μου, δεν σου επιτρέπω να με φωτίσεις? Μου μιλάς και δεν σε ακούω;; μου δείχνεις την κατεύθυνση και εγώ πάω αλλού;;
Αντί να ασχοληθώ μόνο με εμένα, με τα λάθη μου, με τα πάθη μου, κρίνω διαρκώς τους άλλους, τους ζηλεύω όταν είναι καλύτεροι από εμένα, όταν αποκτούν κάτι που εγώ θα το ήθελα.. Μικρότητα, εγωισμός, υπερηφάνεια, εγωκεντρισμός.. Γιατί τόση ανησυχία, τόσος φόβος, τόσο χάος;; Γιατί ενώ Εσύ είσαι μόνο φώς, χαρά, ζεστασιά, ΑΓΑΠΗ!!
Πώς θα με συγχωρέσεις Χριστέ μου; Πώς και πότε θα γίνω και θα υπάρξω αντάξια απέναντι Σου; Θέλω να με κοιτάς και να χαίρεσαι.. να με θαυμάζεις, να με κρίνεις άξια δούλη Σου.. Γιατί ότι με αγαπάς το ξέρω.. Και με όλα μου τα χάλια το ξέρω ότι Με αγαπάς και ότι ποτέ δεν με αφήνεις... και σ’ ευχαριστώ με όλη μου την ψυχή μου γι’ αυτό.. Γιατί ποτέ δεν με εγκατέλειψες σε εκείνες τις δύσκολες, τις ανυπόφορες στιγμές.. ποτέ... και ξέρω ότι τις επέτρεψες να συμβούν και αυτές από αγάπη και μόνο από αγάπη.. από αυτήν την ανεξάντλητη και αστείρευτη αγάπη Σου... για να δω και να καταλάβω μετά το γιατί.. για να μη σταματήσω να παλεύω, να Σε αναζητώ, να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη.. Μακριά Σου δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος ύπαρξης..
Συγχώρεσέ με Κύριε και μη με κρίνεις σύμφωνα με τα παραπτώματα μου για να μην χαθώ εντελώς.. Συγχώρεσε με, και βοήθα με να γεμίσω από αγάπη και ταπεινοφροσύνη. Από έρωτα και πίστη σε Εσένα Κύριε.
Συγχώρεσε με, φώτισέ με και οδήγησε με..
Κύριε ελέησον με την αμαρτωλή...
Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
15 Δεκ
Συναισθήματα για την Εξομολόγηση....
Γράφτηκε από τον Sostis