Αυτό το αίμα ποτίζει την ψυχή μας...
"Αυτό το αίμα μας κάνει βασιλική και ζωηρή την εικόνα, γεννά αυτήν την απίστευτη ωραιότητα, δεν αφήνει να μαραθεί η ευγένεια της ψυχής, αλλά την ποτίζει και την τρέφει συνέχεια. Γιατί  το αίμα που πέρνουμε από τις τροφές, δεν γίνεται αμέσως αίμα, αλλά κάτι άλλο, το αίμα όμως αυτό ποτίζει αμέσως την ψυχή και της δίνει μεγάλη δύναμη. Αυτό το αίμα, όταν το δεχώμαστε αξίζοντας, απομακρύνει τους δαίμονες και τους κρατεί μακρυά μας και φέρνει κοντά μας τους αγγέλους και τον κύριο των αγγέλων. Γιατί, όπου θα ιδούν το αίμα του κυρίου, οι μέν δαίμονες τρέπονται σε φυγή, προσέρχονται όμως οι άγγελοι. Όταν χύθηκε αυτό το αίμα, ξέπλυνε όλη την οικουμένη.

Πολλές φιλοσοφικές σκέψεις για το αίμα αυτό έκανε ο μακάριος Παύλος στην προς Εβραίους επιστολή του. Αυτό το αίμα καθάρισε τα άδυτα και τα αγία των αγίων. Εάν όμως η μορφή αυτού του αίματος είχε τόση δύναμη, ώστε να αλείφεται με αυτό το ανώφλιο του ναού των Εβραίων και της μέσης Αιγύπτου, πολύ μεγαλύτερη δύναμη έχει η αλήθεια. Αυτό το αίμα αγίασε το χρυσό θυσιαστήριο και χωρίς αυτό δεν τολμούσε ο αρχιερέας να εισέλθει στα άδυτα του ναού. Αυτό το αίμα χειροτονούσε ιερείς. Αυτό απαλλασσε από τις αμαρτίες στους τύπους.

Εάν λοιπόν στους τύπους είχε τόση δύναμη, εάν ο θάνατος φοβήθηκε την σκιά του, πες μου, πως δεν θα φοβόταν την αλήθεια; Με αυτό πετυχαίνεται η σωτηρία των ψυχών μας, με αυτό λούζεται η ψυχή μας, με αυτό στολίζεται, με αυτό φλέγεται, αυτό κάνει το νου μας να λάμπει περισσότερο από την φωτιά, αυτό καθιστά την ψυχή μας περισσότερο λαμπερή από τον χρυσό,αυτό το αίμα χύθηκε και μας άνοιξε τον ουρανό.

Πράγματι φρικτά είναι τα μυστήρια της εκκλησίας, φρικτό πράγματι το θυσιαστήριο. Από τον παράδεισο ανέβλυζε πηγή, που έχυνε αισθητούς ποταμούς -από την τράπεζα αυτήν αναβλύζει πηγή, που χύνει πνευματικούς ποταμούς. Κοντά στην πηγή αυτή έχουν φυτευθεί όχι άκαρπες ιτιές, αλλά δένδρα που φθάνουν ως τον ουρανό, που έχουν καρπό πάντοτε ώριμο και αμάραντο. Όποιος ζεσταίνεται, ας έρχεται κοντά σ αυτήν την πηγή και ας καταδροσισθεί από την ζέστη. Γιατί και την ζεστή διώχνει και όλα όσα καίγονται ψυχραίνει -όχι εκείνα που καίγονται από τον ήλιο, αλλά από τα πυρακτωμένα βέλη. Γιατί από επάνω έχει και την αρχή και την ρίζα, από εκείνο το μέρος, από το οποίο ποτίζεται.
Τα ρυάκια αυτής της πηγής είναι πολλά, τα οποία μας αφήνει ο Παράκλητος. Και μεσίτης γίνεται ο Υιός, χωρίς να κρατεί δικέλλα και χωρίς να ετοιμάζει τον δρόμο, αλλά ανοίγοντας την δική μας διάθεση.
Αυτή η πηγή είναι πηγή φωτός και αναβλύζει τις ακτίνες της αλήθειας. Κοντά σε αυτήν παρευρίσκονται και οι άνω δυνάμεις, κοιτάζοντας την ωραιότητα των υδάτων και της απλησίαστες ανταύγειες, επειδή εκείνες βλέπουν καλύτερα την δύναμη των πραγμάτων που βρίσκονται μπροστά τους.
Γιατί, όπως όταν λιώνει ο χρυσός, αν κάποιος βάλει μέσα σ αυτόν το χέρι του ή την γλώσσα του, αν μπορεί να γίνει αυτό, αμέσως γίνεται χρυσή, έτσι και τα μυστήρια, που έχουμε εδώ, κάνουν την ψυχή πολύ ανώτερη από ό,τι αυτά που είπαμε. Γιατί ο ποταμός κοχλάζει δυνατώτερα από την φωτιά, αλλά δεν καίει, παρά βαπτίζει μόνο ό,τι θα λάβει.
Αυτό το αίμα υπήρχε πάντοτε σε προτύπωση στους βωμούς και στις σφαγές των δικαίων. Αυτό το αίμα είναι το τίμημα της οικουμένης, με αυτό ο Χριστός εξαγόρασε την εκκλησία και με αυτό την καταστόλισε ολόκληρη. Γιατί, όπως ο άνθρωπος που αγοράζει δούλους δίνει χρυσό και αν θέλει να τους στολίσει, πάλι με χρυσό το κάνει, έτσι και ο Χριστός και μας αγόρασε με το αίμα Του και μας στόλισε με το αίμα Του.
Όσοι είναι μέτοχοι αυτού αίματος, στέκονται μαζί με τους αγγέλους, τους αρχαγγέλους και τις άνω δυνάμεις, φορώντας την βασιλική στολή του Χριστού και κρατώντας τα πνευματικά όπλα. Αλλά ακόμη δεν είπα το σπουδαιότερο -έχουν ντυθεί αυτόν τον βασιλιά".
(Πηγή: Χρυσοστομικός Άμβων ΣΤ)