- Παρακαλώ, είναι εκεί η κ. Δήμητρα;
- Μάλιστα, η ίδια στο τηλέφωνο.
- Α, χαίρω πολύ. Σας πληροφορώ ότι ο κ. Διευθυντής ενέκρινε την αίτηση της κόρης σας. Περάστε σήμερα από το γραφείο για να πάρετε περισσότερες πληροφορίες.
Η κ. Δήμητρα πέταξε από τη χαρά της. Φώναξε την κόρη της, τη Σοφία, και της είπε το ευχάριστο νέο.
- Ντύσου, κόρη μου, να πάμε στο γραφείο. Μας λυπήθηκε ο Θεός.
Σε λίγο ήταν έτοιμες και ξεκίνησαν. Έφτασαν στο κτίριο και μπήκαν μέσα. Επειδή ο Διευθυντής ήταν απασχολημένος, κάθισαν στην αίθουσα αναμονής. Εκεί ήταν και μια άλλη μητέρα με την κόρη της. Έπιασαν κουβέντα. Με δάκρυα η μητέρα είπε στην κ. Δήμητρα ότι ο άντρας της είναι από διετίας παράλυτος, ότι η ίδια είναι καρδιακή και ότι εκτός από την κόρη της έχει και δύο μικρότερα παιδιά, που έχουν ανάγκη βοηθείας. Έλπιζε, συνέχισε, να πάρει δουλειά η μεγάλη κόρη και να βοηθήσει το σπίτι.
Τώρα την ειδοποίησαν ότι δεν μπορούν, διότι υπάρχουν πολλές κοπέλες. Ήρθε, λοιπόν, να παρακαλέσει τον Διευθυντή να τους λυπηθεί και να προσλάβει την κόρη, διότι αλλιώς θα πεθάνουν από την πείνα.
Η κ. Δήμητρα άκουγε με συγκίνηση τη δραματική ιστορία αυτής της οικογένειας. Δάκρυσε μια στιγμή και, πιάνοντας το χέρι της δύστυχης μάνας, είπε:
- Θάρρος, ο Θεός είναι μεγάλος!
Την ώρα εκείνη άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκε ο διευθυντής. Χαιρέτησε την κ. Δήμητρα και της είπε:
- Τα συγχαρητήρια. Η κόρη σας προσλαμβάνεται.
- Σας ευχαριστώ, κ. Διεθυντά, για την καλοσύνη σας, αλλά θέλω να σας παρακαλέσω αντί της κόρης μου να προσλάβετε αυτήν την δύστυχη κοπέλα. Έχω και εγώ ανάγκη βοηθείας, αλλά η οικογένεια αυτή έχει μεγαλύτερη. Σας παρακαλώ, δεχτείτε την παράκλησή μου αυτή.
Ο Διευθυντής έμεινε κατάπληκτος. Τον συγκίνησε η θυσία της κ. Δήμητρας. Ζήτησε περισσότερες πληροφορίες για την άλλη οικογένεια. Σκέφτηκε λίγο και είπε:
- Εντάξει. Θα προσλάβω και τις δύο. Δεν μου το επιτρέπει η συνείδηση να πάρω μόνο τη μία…
Η χαρά των γυναικών ήταν αφάνταστη. Έκλαιγαν από ευτυχία. Οι κοπέλες αγκαλιάστηκαν. Και οι μητέρες δοξολογούσαν το Θεό…
(στο βιβλίο Λαϊκό Λειμωνάριο, επιμέλεια κ. Καρακόλη, εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη σελ. 196-197)