Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Το 1969 ο άνθρωπος πάτησε στη σελήνη! Η προσελήνωση των ανθρώπων. Όλος ο πλανήτης θαύμασε εντυπωσιασμένος με το θέαμα.Τα Χριστούγεννα ο ίδιος ο Θεός πάτησε στη γη μας! Η προσγείωση του Θεού με σάρκα! Λίγοι όμως θαυμάζουν αυτό το Μέγα Υπερθέαμα. Ένα βρέφος σε μία φάτνη!Το ότι ο Θεός πάτησε στη γη μας, είναι απείρως σημαντικότερο και εντυπωσιακότερο από το ότι ο άνθρωπος πάτησε στη σελήνη!Το ένα είναι ανθρώπινο επίτευγμα που δεν έσωσε κανέναν! Το άλλο είναι θεϊκό μυστήριο που σώζει τον κόσμο!Ο Νηλ Άρμστρονγκ πριν κάνει το πρώτο βήμα είπε: «Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα γιγάντιο άλμα…
Ο τόσο υψηλός και μεγάλος Θεός επιθύμησε μία πόρνη. Πόρνη επιθύμησε ο Θεός; Ναι, πόρνη· εννοώ την ανθρώπινη φύση… Και τι κάνει; Δεν στέλνει σε αυτήν κάποιο δούλο, δεν στέλνει Άγγελο, δεν στέλνει Αρχάγγελο, δεν στέλνει τα Χερουβίμ, δεν στέλνει τα Σεραφίμ, αλλά έρχεται ο Ίδιος, Εκείνος που την ερωτεύεται… Έρχεται προς την πόρνη και δεν ντρέπεται. Έρχεται στην καλύβα της… Και πώς έρχεται; Όχι με γυμνή την ουσία, αλλά γίνεται αυτό που ήταν η πόρνη, όχι κατά την διάθεση, αλλά στη φύση, για να μην τον δει η πόρνη και τρομάξει, για να μην απομακρυνθεί για να μην φύγει.…
Ο Χριστός μας δεν έδειξε υπακοή μόνο στον Ουράνιο Πατέρα Του, αλλά κι εδώ κάτω στην γη είχε τελεία υπακοή στην κατά σάρκα Μητέρα Του και στον νομιζόμενο πατέρα Του, τον μνήστορα Ιωσήφ. Ο Θεός έκανε υπακοή στον άνθρωπο, ενώ εμείς δυσκολευόμεθα να υπακούσουμε, για την αγάπη του Θεού, ακόμη και στον πνευματικό πατέρα. Ας αγαπήσουμε με όλη μας την ψυχή την ταπείνωσι του Χριστού. Σε κάθε τι να τον φέρνουμε εμπρός μας και να εξετάζουμε τι έκανε ο Χριστός εδώ, τι έκανε εκεί; Αυτό να κάνω κι εγώ! Εκείνος αναμάρτητος, εγώ πολύ αμαρτωλός. Εκείνος Θεός, εγώ άνθρωπος. Εκείνος για…
«Γιατί ξέρετε, βέβαια, την προσφορά του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος, ενώ ήταν πλούσιος έγινε φτωχός για χάρη σας, έτσι ώστε να πλουτίσετε εσείς με τη φτώχεια εκείνου»Β’ Κορ. 8:9 Ένας Κινέζος επιστήμονας, που πίστεψε στο Χριστό, συνήθιζε να μιλάει για την ανωτερότητα του Χριστιανισμού χρησιμοποιώντας την εξής παραβολή: «Κάποιος είχε πέσει μέσα σ’ ένα πολύ βαθύ, βρώμικο και σκοτεινό λάκκο. Προσπαθούσε να βγει, αλλά του ήταν αδύνατο. Ο Κομφούκιος πέρασε και τον είδε μέσα στο λάκκο και του είπε: «Καημένε άνθρωπε, αν με είχες ακούσει, δε θα έπεφτες ποτέ εκεί μέσα», κι έφυγε. Πέρασε μετά ο…
Η θυγατέρα του βασιλιά Ένα όραμα που είδε σε νεαρή ηλικία ο άγιος της αγάπης, πατριάρχης Αλεξανδρείας Ιωάννης ο Ελεήμων (12 Νοεμβρίου 619) έπαιξε αποφασιστικό ρόλο σε όλη τη ζωή του. «Κάποτε, διηγείται ο ίδιος όταν ήμουν μικρός δεκαπέντε χρονών παιδί στην πατρίδα μου την Κύπρο, μια νύχτα είδα στον ύπνο μου μια πανέμορφη κόρη, καλοστολισμένη και αστραφτερή! Το κεφάλι της ήταν στεφανωμένο με φύλλα ελιάς. Η κόρη προχώρησε με αιθέριο βάδισμα, στάθηκε κοντά μου και με χτύπησε ελαφρά στο πλευρό. Ξύπνησα ταραγμένος και τι να δω! Βρισκόταν πραγματικά μπροστά μου… Τότε κατάλαβα καλά πως δεν ήταν γυναίκα. Χωρίς να…
Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ "Απρωσοποληψία" Ήταν απροσωπόληπτος ο Γέροντας μιμούμενος το Θεό. Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν επισκέπτες που τον κούραζαν και τον στενοχωρούσαν- και άλλοι, που τον ανέπαυαν και τον χαροποιούσαν- ποτέ δε διέκρινε τους μεν από τους δε, ώστε να παραγκωνίσει τους πρώτους και να ευνοήσει τους δεύτερους. Ήταν δίκαιος προς όλους, αγαπούσε εξ' ίσου όλους, ίσως λίγο περισσότερο αυτούς που τον κούραζαν, γιατί αυτοί είχαν μεγαλύτερη ανάγκη αγάπης. Μερικές φορές, από την κόπωση και τις ασθένειες, αναγκαζόταν να διακόψει τις ακροάσεις. Όταν έβλεπε, με το διορατικό του βλέμμα, κάποια ψυχή να έχει επείγουσα ανάγκη συμπαραστάσεως, για όντως…
Κακουχίες. Η διλοχία που υπηρετούσε ο Γέροντας έκανε πολεμικές επιχειρήσεις και οι κακουχίες που πέρασαν μοιάζουν απίστευτες.Διηγείτο ότι κάποτε τελείωσαν τα τρόφιμα και έτρωγαν σπυρωτό χιόνι. Άλλοτε έμειναν νηστικοί για δεκατρείς ημέρες και επέζησαν τρεφόμενοι μόνον με άγρια κάστανα. Συχνότερα υπέφεραν από την δίψα. Αναγκάζονταν τότε να πίνουν στάσιμο νερό από τις πατημασιές των ζώων. Ο μεγάλος εχθρός ήταν το κρύο. Κοιμόνταν στις σκηνές και το πρωί ξυπνούσαν θαμμένοι στα χιόνια· μετρούσαν τους κρυοπαγημένους. Ένα πρωινό έβγαλε είκοσι έξι κρυοπαγημένους σκάβοντας με τον κασμά τα χιόνια. Κάποτε έμεινε για τρεις ημέρες στα χιόνια και έστελνε σήματα στο Αρχηγείο. Έπαθε και…
Άγγελοι εκπεσόντες Όταν οι ασώματοι δυνάμεις βρεθούν να είναι κατώτεροι από μας τους ανθρώπους, που φοράμε σάρκα, θα τιμωρηθούν σκληρότερα. Ε.Π.Ε. 18,448 επίγειοι, οι αγαπώντες Όποιος είναι ταπεινός θα διατηρήση την ψυχή του καθαρή από φθόνο, από οργή, από ζήλεια, από ανοησία, από κενοδοξία, από πονηρή επιθυμία κι από κάθε αμαρτωλό έρωτα κι από κάθε αρρώστια της ψυχής. Διότι όπως στον εαυτό του δεν κάνει κακό, έτσι και στους άλλους. Κι επειδή είναι τέτοιος άνθρωπος, θα στέκη στη θέσι του Γαβριήλ, θα ‘ναι άγγελος, έστω κι αν βαδίζη ακόμα στη γη. Ε.Π.Ε. 18α,358 τιμωροί και ειρήνης Υπάρχει άγγελος, που μεταφέρει…
Διαβιβαστής φιλότιμος. Το έτος 1948 στις 20 Απριλίου κλήθηκε να υπηρέτηση την Πατρίδα. Παρουσιάστηκε στην Κόρινθο, μετά δε από δύο ήμερες μετετέθη στο Κέντρο Βασικής Εκπαιδεύσεως Τριπόλεως και πήρε την ειδικότητα του διαβιβαστού. Κατόπιν πήρε μετάθεση στο Αγρίνιο. Τον ρωτούσαν:— Τι μέσο έχεις και πήρες τόσο καλή ειδικότητα;— Δεν έχω μέσο.— Άστ’ αυτά.— Έ..., τον Θεό, απαντούσε.Και πράγματι «ην Κύριος μετ’ αυτού και ην ανήρ επιτυγχάνων».Η αγάπη του προς τους άλλους έφθανε μέχρι θυσίας. Έκανε τις υπηρεσίες τους, εργαζόταν πολύ. Όταν κάποιος ζητούσε έξοδο, ο Αρσένιος πρόθυμα τον αντικαθιστούσε. Πολλοί εκμεταλλεύονταν την καλωσύνη του και τον θεωρούσαν κορόιδο. Ο ίδιος…
"Αμνησικακία" "Υπάρχουν, έλεγε ο Γέροντας μοναχοί που ζητούν συγγνώμη, εξομολογούνται και μέσα τους υπάρχει πάθος ενάντια στον άλλον.Δεν έρχεται έτσι η Χάρις του Θεού.Εγώ είχα εδώ έναν Μάστορα, γείτονα, και έκανε διάφορες δουλειές και πληρωνόταν.Δεν ξέρω πώς έγινε και άρχισε να με βρίζει σε όλους, και εδώ μέσα και έξω.Τί να κάνω; έλεγα, πώς να τον βοηθήσω; Μια μέρα πήγα σπίτι του επίσκεψη.Μόλις με είδε τα 'χασε, μαζεύτηκε, κιτρίνισε.Νόμισε ότι πήγα να τον μαλώσω.Εγώ άρχισα να του λέω για τα δένδρα του, να επαινώ τους άφθονους καρπούς τους.Μιλήσαμε περί φιλοξενίας…Αυτό ήταν. Θερμάνθηκε η καρδιά του. Από τότε δεν έλειψε από…