Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
ΚΟΣΜΑΣ ΑΙΤΩΛΟΣ «Όλες οι πίστες είναι ψεύτικες, κάλπικες, όλες του διαβόλου. Τούτο εκατάλαβα αληθινόν, θείον, ουράνιον, σωστόν τέλειον και δια λόγου μου και δια λόγου σας πως μόνη η πίστις των ευσεβών και Ορθοδόξων χριστιανών είναι καλή και αγία» (Κοσμά Αιτωλού, Διδαχή Α,1) «Να κλαίτε για τους ασεβείς και αιρετικούς» (ο.π.)ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ «Οι δογματικές διαφορές επειδή ανάγονται σε μόνο το κεφάλαιο της πίστης, αφήνουν ελεύθερο και απρόσβλητο το της αγάπης κεφάλαιο· το δόγμα δεν καταπολεμεί την αγάπη… Η αγάπη ουδέποτε χάριν δογματικής τινός διαφοράς είναι πρέπον να θυσιάζεται… Είναι πολύ πιθανό να ελκύσει προς τον εαυτό του (ο…
Εις την Θεομήτορα Κόρην Δέσποινά μου Θεοτόκε, η ελπίς μου, η ισχύς μου, η το αγαλλίαμά μου, η του κόσμου σωτηρία, η των εναθλούντων μόνη έτοιμος επικουρία, Σε, Παρθένε, ικετεύω και θερμώς επικαλούμαι, την συν χάριν μοι παράσχου ολοψύχως εξαιτούμαι. Ίλεων μοι τον Θεόν μου προσπαθώ να αποκτήσω και ασκήσεσι και πόνοις τούτω να ευαρεστήσω. Αλλά όσον κοπιάζω, αγωνίζομαι, στενάζω τόσον εν τη αμαρτία, τη φρικτή αλαζονεία, εν τω φθόνω, εν τω μίσει,τη οργή και τη κακία ανευρίσκω ότι κείμαι και ως δέσμιος κρατούμαι. Πάντα πόνον καταβάλλω, πάσαν την προσπάθειάν μου όπως, Κόρη, κατορθώσω επί τέλους ν' αποκτήσω εκ των αρετών…
Σε μερικούς θεόφτωχους που τον ενοχλούσαν μπορούσε να αρνηθεί βοήθεια; Προχθές λόγου χάρη σε στιγμές οικονομικής στενοχώριας παρουσιάστηκε κάποιος στο γραφείο του με ξεφτισμένο σακάκι και χιλιομπαλωμένο παντελόνι, λιπόσαρκος, χλωμός, ακούρευτος, και του είπε - Σεβασμιότατε, στον πορτιέρη δήλωσα πως είμαι συγγενής σας· συγχωρέστε με, το έκανα από φοβερή ανάγκη,- Δεν χρειαζόταν να μεταχειριστείς το ψεύδος· όποιος με ζήτα τον δέχομαι.- Τι συμβαίνει; - Χρωστάω, παππούλη μου, χρωστάω 25 φράγκα, υπόγραψα γραμμάτιο και αυτό το καταραμένο το γραμμάτιο αύριο στις 10 το πρωί αν δεν πληρωθεί θα με στείλουν φυλακή. Σου ορκίζομαι δεν έχω δεκάρα μήτε για το ψωμί.Τον κοίταξε…
...Σήμερα με την παρούσα επιστολή μου σας γράφω περιληπτικώς την ομιλία που έκανα στον ιερό ναό της μητροπόλεως την εορτή του Αγίου Νικολάου. Έλαβα αφορμή από την περικοπή της ανάγνωσης του Αποστόλου: «...πεποίθαμεν γαρ, ότι καλήν συνείδησιν έχωμεν, εν πάσι καλώς θέλοντες αναστρέφεσθαι» και μίλησα «περί αγαθής συνειδήσεως». Είπα, λοιπόν, ότι η αγαθή συνείδηση είναι το μεγαλύτερο από όλα τα αγαθά, γιατί της δίνεται ως βραβείο η ειρήνη της ψυχής, η γαλήνη της καρδιάς, η αταραξία της συνειδήσεως, η ηρεμία του πνεύματος. Αυτή πλημμυρίζει την καρδιά μας με χαρά, αυτή μας κάνει να στεκόμαστε με θάρρος μπροστά στον θεό, αυτή…
Οι πειρασμοί παραχωρούνται για να φανερωθούν τα κρυμμένα πάθη, να καταπολεμηθούν κι έτσι να θεραπευθεί η ψυχή. Είναι και αυτοί δείγμα του θείου ελέους. Γι’ αυτό άφησε με εμπιστοσύνη τον εαυτό σου στα χέρια του Θεού και ζήτησε τη βοήθειά Του, ώστε να σε δυναμώσει στον αγώνα σου. Η ελπίδα στο Θεό δεν οδηγεί ποτέ στην απελπισία. Οι πειρασμοί φέρνουν ταπεινοφροσύνη. Ο Θεός ξέρει την αντοχή του καθενός μας και παραχωρεί τους πειρασμούς κατά το μέτρο των δυνάμεών μας. Να φροντίζουμε όμως κι εμείς να είμαστε άγρυπνοι και προσεκτικοί, για να μη βάλουμε μόνοι μας τον εαυτό μας σε πειρασμό.…
Τίποτα δεν είναι μεγαλύτερο από την καθαρή καρδιά, γιατί μία τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού. Και τι είναι ενδοξότερο από το θρόνο του Θεού; Ασφαλώς τίποτα. Λέει ο Θεός γι’ αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά: «Θα κατοικήσω ανάμεσά τους και θα πορεύομαι μαζί τους. Θα είμαι Θεός τους, κι αυτοί θα είναι λαός μου». (Β' Κορ. 6, 16). Ποιοί λοιπόν είναι ευτυχέστεροι απ’ αυτούς τους ανθρώπους; Και από ποιο αγαθό μπορεί να μείνουν στερημένοι; Δεν βρίσκονται όλα τ’ αγαθά και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στις μακάριες ψυχές τους; Τι περισσότερο χρειάζονται; Τίποτα, στ’ αλήθεια, τίποτα! Γιατί έχουν στην…
Πόσο ωραία, πόσο ευχάριστη, πόσο χαριτωμένη είναι η εικόνα εκείνου που ελπίζει στον Θεό που σώζει, στον Θεό των οικτιρμών, τον Θεό του ελέους, τον αγαθό και φιλάνθρωπο Θεό. Αληθινά μακάριος είναι ο άνθρωπος που ελπίζει στον Θεό! Ο Θεός είναι πάντα βοηθός του και δεν φοβάται ό,τι κακό κι αν του προξενήσει άνθρωπος. Ελπίζει στον Κύριο και πράττει τα αγαθά! Κάθε του ελπίδα την έχει εναποθέσει σ’ Αυτόν, και σ’ Αυτόν εξομολογείται με όλη του την καρδιά. Είναι το καύχημά του, είναι ο Θεός του και Τον επικαλείται μέρα και νύχτα. Το στόμα του ωραίο, αναπέμπει αίνους…
- Έναρξη
- Προηγούμενο
- 1
- 2
- 3
- Επόμενο
- Τέλος