Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Το Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, τα λέει όλα Τον παρακάλεσα μία ημέρα να μου υποδείξει έναν τρόπο προσευχής κι αν ήταν δυνατόν, να μου εμπιστευθεί το δικό του τρόπο προσευχής. Και η απάντηση ήταν άμεση και... πληρωμένη.-Και τί την πέρασες την προσευχή, για φαγητό που προσφέρεται κατά παραγγελία ; Ή φάρμακο που χορηγείται με συνταγή ; Εγώ σου έχω πει να ζητάς μόνο τη σωτηρία της ψυχής. Να ζητάς, δηλαδή, να καταστείς κληρονόμος της αιωνίου Βασιλείας των Ουρανών. Και όλα τ' άλλα να τ' αφήνεις στην κρίση του Θεού. Σου υπενθυμίζω, για ακόμη μιά φορά, το " Ζητείτε πρώτον…
Ανακαίνισις Τα σπίτια, όταν παλιώσουν, πάντοτε τα διορθώνουμε. Αυτό να κάνεις και με τον εαυτό σου. Αμάρτησες σήμερα; Πάλιωσες την ψυχή σου; Να μην απογοητευτείς, ούτε να μη ξαναπέσεις, αλλά ξανακάνε καινούργιο το πνευματικό σου σπίτι με τη μετάνοια, με δάκρυα, με εξομολόγηση και με την επιτέλεση καλών έργων. Κι αυτό να μη παύσεις ποτέ να το κάνεις. Ε.Π.Ε. 17,442 πώς συντελείται;Πώς ανακαινίζεται; Με την πίστη, με την ελπίδα, με την προθυμία. Στο εξής, λοιπόν, πρέπει ν’ αντιμετωπίζουμε με θάρρος τα κακά. Διότι, όσο περισσότερο παθαίνει το σώμα, τόσο και πιο αγαθές ελπίδες έχει η ψυχή. Και γίνεται λαμπρότερη, όπως…
Δίψα Θεού… Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης Διψά η ψυχή μου τον Κύριο και με δάκρυα Τον ζητώ. Πώς να μη σε ζητώ; Εσύ με ζήτησες πρώτος και μου έδωσες να γευθώ τη γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος, και η ψυχή μου Σε αγάπησε έως τέλους. Τον πρώτο χρόνο της ζωής μου στο Μοναστήρι, γνώρισε η ψυχή μου τον Κύριο με το Άγιο Πνεύμα. Πολύ μας αγαπά ο Κύριος αυτό το έμαθα από το Άγιο Πνεύμα που μου έδωσε ο Κύριος κατά το μέγα Του έλεος. Γέρασα και ετοιμάζομαι για το θάνατο, και γράφω την αλήθεια για χάρη του λαού. Αδελφοί μου,…
2,15. «απεκδυσάμενος τας αρχάς και τας εξουσίας εδειγμάτισεν εν παρρησία, θριαμβεύσας αυτούς εν αυτώ» Γιατί αυτές, στο νεκρό σώμα του Κυρίου Ιησού Χριστού, δεν βρήκαν αμαρτία και φθορά [17], αλλά αναμαρτησία και παν-αγιότητα. Και αυτό σημαίνει ότι: το ανθρώπινο σώμα, ο άνθρωπος, δεν είναι πλέον δούλος της αμαρτίας, και όταν δεν είναι δούλος της αμαρτίας, δεν είναι και δούλος του θανάτου και γι’ αυτό δεν μπορεί να βρεθεί στην δουλεία του θανάτου, δεν μπορεί να κρατηθεί στο βασίλειο του θανάτου [18]. Το καύχημα του θανάτου ήταν η ανθρώπινη αμαρτία, σε όλες τις εκδηλώσεις της. Η υπερηφάνεια του θανάτου ήταν η…
το δώρονΜατθαίου ε’ 23. Ο Ιησούς έβλεπε τους Ιουδαίους να προσφέρουν τα δώρα στο Ναό. Το θεϊκό του μάτι διέβλεπε, ότι αυτό το έκαναν «ανίπτοις χερσί». Χωρίς δηλαδή ψυχική καθαρότητα. Τα χέρια κουβαλούσαν το δώρο και η ψυχή ήταν δοσμένη στα πάθη της αντιθέσεως, του μίσους, της κακίας.Ο Ιησούς δεν ήθελε τέτοια λατρεία. Ο ίδιος δια των προφητών την είχε καυτηριάσει (Ησ. α' 10. Ωσηέ στ' 6). Και τώρα την καταδικάζει αυτοπροσώπως. Συνιστά ψυχική προετοιμασία, συνδιαλλαγή, καθαρότητα. Και κατόπιν το δώρο.Πόση ανάγκη έχουν ν' ακούσουν τον λόγο αυτό του Ιησού τα πλήθη των σημερινών πιστών, που πρόθυμα κουβαλούν τα δώρα…
ΈΝΑΣ αδελφός παρακάλεσε κάποιο Γέροντα να του εξηγήσει τί εννοει ο Ψαλμωδός όταν λέει «ουκ έστι σωτηρία αυτώ εν τω Θεώ αυτού» (Ψαλμ. 3, 2).Τους λογισμούς της απογνώσεως εννοεί, που σπέρνει ο πονηρός στον νου του ανθρώπου, εξήγησε ο Γέροντας. Αυτούς που του λένε διαρκώς πως δεν υπάρχει πια γι’ αυτόν σωτηρία, αφού αμάρτησε, και άδικα καταφεύγει στον Θεό με την μετάνοια. Έτσι, προσπαθεί να τον παρασύρει, για να τον ρίξει στον γκρεμό της απελπισίας. Η ψυχή όμως που ποθεί την σωτηρία της, ας αγωνίζεται σκληρά ν’ απομακρύνει αυτούς τους λογισμούς.Και διηγήθηκε την ακόλουθη ιστορία:Στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης ήταν τον…
Μέγα Σάββατον Κατά το Μ. Σάββατο εορτάζομεν την ταφήν του Κυρίου υπό του Ιωσήφ και του Νικοδήμου, καθώς και την κάθοδον αυτού εις τα σκοτεινά βασίλεια του άδου. Όταν ο Κύριος απέθανεν, ως άνθρωπος, και εχωρίσθη η Ψυχή από το Σώμα του, τότε το μεν Σώμα του, από το οποίον δεν εχωρίσθη η Θεότης του Κυρίου, ετέθη εις τον τάφον· η δε Ψυχή του, ηνωμένη και αυτή με την Θεότητά του, κατήλθεν εις τον άδην και, νικήσασα αυτόν, απηλευθέρωσε τας εκεί κρατουμένας ψυχάς. Κατά την τρίτην δε ημέραν ηνώθη πάλιν η Ψυχή μετά του Σώματος και το Σώμα ανέστη εκ…
ΈΝΑΣ ΠΟΛΥ ΕΥΛΑΒΗΣ κι ενάρετος μοναχός είχε μια αδελφή στην πόλη, που ζούσε βίο άσωτο και παρέσυρε πολλούς νέους στην αμαρτία. Οι αδελφοί στην έρημο συχνά παρότρυναν τον μοναχό να πάει ως την πολη, να συνετίσει την παραστρατημένη αδελφή του. Εκείνος στην αρχή δίσταζε. Φοβόταν τους κινδύνους, που κρύβει ο κόσμος για τους νέους μοναχούς. Ύστερα όμως για την υπακοή αποφάσισε να κατέβει. Μόλις πλησίασε στο πατρικό του σπίτι, οι γείτονες πρόλαβαν και ειδοποίησαν την αδελφή του. Η καρδιά της παραστρατημένης κόρης σκίρτησε στο αναπάντεχο άκουσμα. Χρόνια επιθυμούσε να δει τον αγαπημένο της αδελφό. Παράτησε την συντροφιά της κι όπως…
"Όλα αλλάζουν με το κόπο, και η ψυχή και το σώμα" Για τα προβλήματά μου μου είπε ο Παππούλης: "Αν μιλούσαμε λίγο στο τηλέφωνο, να δεις θα σου πέρναγαν αμέσως όλα. Κούραζε το σώμα, μη φοβάσαι τον κόπο. Όλα αλλάζουν με τον κόπο, και η ψυχή και το σώμα. Μην αφήνεις την ευχή. Απλά, αβίαστα, παρακάλα θερμά για όλους. Θα τους ωφελείς με την προσευχή, όχι με τα λόγια. Αν σε ρωτήσουν, πες ταπεινά: -Έτσι σκέπτομαι. Πάλι όπως νομίζετε".[Ά 80] (Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.187)
ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΕΟΣ, μας διηγείται ο Αββάς Ιωάννης του Λυκού, παρασυρμένος από τις ηδονές του κόσμου, είχε βυθιστεί στην λάσπη της ασωτίας. Κάποτε όμως συνήλθε, σαν τον Άσωτο, και ζήτησε τον δρόμο του γυρισμού στο σπίτι του Πατέρα. Άφησε τον κόσμο, για να βρει στην έρημο τον λυτρωμό, μακριά από τις αφορμές της αμαρτίας. Καταφύγιό του εκανε ένα παμπάλαιο μνήμα. Κλεισμένος θεληματικά σ΄αυτή την πρωτότυπη φυλακή, έκλαιγε πικρά την τραυματισμένη ψυχή του.Οι άγγελοι χαίρονταν, αλλά τα πνεύματα της πονηρίας, που είδαν να φεύγει τόσο απροσδόκητα η λεία από τα χέρια τους, δεν άργησαν να κανουν έφοδο. Τριγύριζαν την νύχτα το μνήμα…