Μυστήριο ξένον, λέγει ο Υμνωδός, τη Γέννηση του Χριστού, το να γεννηθή σαν άνθρωπος, όχι κανένας προφήτης, όχι κανένας άγγελος, αλλά ο ίδιος ο Θεός! Ο άνθρωπος, θα μπορούσε να φθάσει σε μία τέτοια πίστη; Οι φιλόσοφοι και οι άλλοι τετραπέρατοι σπουδασμένοι ήτανε δυνατό να παραδεχθούν ένα τέτοιο πράγμα; Από την κρισάρα της λογικής τους δεν μπορούσε να περάσει η παραμικρή ψευτιά, όχι ένα τέτοιο τερατολόγημα! Ο Πυθαγόρας, ο Εμπεδοκλής κι άλλοι τέτοιοι θαυματουργοί, που ήτανε και σπουδαίοι φιλόσοφοι, δε μπορέσανε να τους κάνουνε να πιστέψουνε κάποια πράγματα πολύ πιστευτά, και θα πιστεύανε ένα τέτοιο τερατολόγημα; Γι᾿ αυτό ο Χριστός…
Ο Ερμής πιστό όργανο του Δία, πετάει έτσι σε ανύποπτη ώρα μια συγκλονιστική προφητεία για τον Προμηθέα στους στίχους 1026-1028. Τοιούδε μόχθου τέρμα μη τι προσδόκα, πριν αν θεών τις διάδοχος των σων πόνων φανή θελήση τ’ εις αναύγητον μολείν Άιδην κνεφαία τ’ αμφί Ταρτάρου βάθη». (Σ’ αυτά τα βάσανά σου τέρμα κανένα να μην περιμένεις πριν να φανεί και να θελήσει κάποιος απ’ τους θεούς να πάρει τα βάσανά σου επάνω του και να πάει στον σκοτεινό Άδη στα σκοτινειασμένα βάθη του Ταρτάρου). Ποιος θα διαβάσει αυτούς τους στίχους και δεν θα πάει ο νους του στην εικόνα της…
Η περίοδος μέχρι τα Χριστούγεννα είναι ιδιαίτερα ευλογημένη από το Θεό, γιατί μας οδηγεί λειτουργικά και εορταστικά προς την κυρία ημέρα, όπου η Oρθόδοξη Εκκλησία εορτάζει το γεγονός της γεννήσεως του Χριστού. Όπως όλες οι γιορτές της Εκκλησίας μας έτσι και τα Χριστούγεννα δεν έχουν ένα χαρακτήρα μόνο αναμνηστικό, αλλά κύριος σκοπός είναι να μετάσχει ο άνθρωπος μέσα σ' αυτή τη χάρη, που δίνει ο Θεός δια των εορτών της Εκκλησίας μας. Είναι παρατηρημένο μέσα από την πείρα των Αγίων και των Πατέρων της Εκκλησίας μας ότι αυτές οι μέρες διακρίνονται για την υπερβάλλουσα χάρη η οποία διαχέεται από τον…
181.«Η Παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει».   Το υπέροχο αυτό χριστουγεννιάτικο κοντάκιο αναφέρεται στην «εν τόκω» Παρθενία της Θεοτόκου. «Η Παρθένος σήμερον τίκτει»! Είναι χαρακτηριστική η προσθήκη της λέξεως «σήμερον». Η «υπέρ λόγον» και «υπέρ φύσιν» γέννησις είναι επίσης και «υπέρ χρόνον». Σύμφωνα με την περί «λειτουργικού χρόνου» αντίληψι της ορθοδοξίας, η ενσάρκωσις του Υπερουσίου Θεού είναι ένα υπέρχρονο μυστήριο, το οποίο, μέσα στον λειτουργικό χώρο χρόνο της Εκκλησίας βιώνεται από τους πιστούς σαν σύγχρονη πραγματικότης. Έτσι η Ενσάρκωσις του Λόγου βιούται στο συγκεκριμένο παρόν και οι πιστοί περικυκλώνουν τη Φάτνη του Σωτήρος «μετά Αγγέλων και των ποιμένων». Η συνεργία…
179. «δώσει Κύριος... σημείον ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει (Ήσ. ζ’ 14)   Στο εξαίσιο αυτό χωρίο βρίσκομε μια παλαιά και θεόπνευστη μαρτυρία της Παρθενίας της Θεοτόκου. «Η χριστιανική Εκκλησία επίστευσεν έκπαλαι, ότι εν τω παρόντι χωρίω πρόκειται περί της εκ Παρθένου γεννήσεως του Ιησού Χριστού, περί του υπερφυούς τρόπου της συλλήψεως του οποίου πληροφορούμεθα από του ευαγγελίου του Λουκά (α' 35 πρβλ. Ματθ. α' 18 εξ.) και την πίστιν ταύτην συμμερίζεται και μέχρι σήμερον η πιστή θεολογική ερμηνεία του χωρίου» (ΥΗ, 104) . Τη σύλληψι του Ιησού από την Παρθένο ο προφήτης τη χαρακτηρίζει «σημείον», σαν θεόσταλτο δηλαδή…
178. «μετά τόκον Παρθένος»   Η Παρθενία της Θεοτόκου «μετά τόκον» αναφέρεται στο γεγονός, ότι η Θεομήτωρ, μετά τη γέννησι του Ιησού και μέχρι τέλους της ζωής της, δεν ήλθε σε συζυγική συνάφεια με τον Ιωσήφ. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος σημειώνει επ’ αυτού: Ο Ιωσήφ «ουκ εγίνωσκεν αυτήν έως ου έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον» (α' 25). Αυτό όμως δεν έχει την έννοια ότι «μετά τη γέννησι του Ιησού» την εγνώρισε σαν σύζυγο: (περισσότερα για το «έως ου», βλ. ΔΤ/2,210 εξ.). Η Παρθενία της Θεοτόκου «μετά τόκον» είναι μία κατάστασις που μπορούμε να καταλάβουμε ευκολώτερα. Η Ενσάρκωσις ήταν τόσο μεγάλο…
170.    «Ανεκαινίσθη ο κόσμος εν τη κυήσει σου»   Η Ενσάρκωσις ήταν η απαρχή της ανακαινίσεως της φυσικής Δημιουργίας, η οποία θα ολοκληρωθή με την ολοκλήρωσι της σωτηρίας και της αποκαταστάσεως του ανθρώπου. «Και αυτή η κτίσις ελευθερωθήσεται από της δουλείας της φθοράς εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού» (Ρωμ. η' 21). Η ανακαίνισις της κτίσεως άρχισε με την ανάπλασι και την ανακαίνισι της ανθρωπίνης φύσεως. Η οριστική ανακαίνισις του φυσικού κόσμου θα γίνη στη συντέλεια των αιώνων. Τότε ο κόσμος θα γίνη «καινός»: «Καινούς ουρανούς και γην καινήν κατά το επάγγελμα (υπόσχεσιν) αυτού προσδοκώμεν (Β'…
170.    «Ανεκαινίσθη ο κόσμος εν τη κυήσει σου».   Στο εργαστήριο της Θεοτόκου δεν αναπλάσθηκε μόνο ο άνθρωπος, οντολογικά και ηθικά, όπως είδαμε, αλλά και ολόκληρη η φυσική δημιουργία,. Με την Ενσάρκωσι η Θεοτόκος συνήργησε στην αναδημιουργία και ανακαίνισι της Κτίσεως: «Χαίρε, δι’ ης νεουργείται η Κτίσις», ψάλλει ο υμνωδός. Και ο ι. Δαμασκηνός λέει ότι «δια της Θεοτόκου, ο κτίστης πάσαν την κτίσιν προς το κρείττον μετεστοιχείωσεν» (Δ, 66). «Η νεουργία όμως αυτή, αποτελούσα τον κύριον λόγον της θείας του Λόγου ενανθρωπήσεως, εξυπακούει την παλαίωσιν της κτίσεως. Όντως η φύσις επαλαιώθη εν τω αρχαίω κήπω της Εδέμ. Η…
162.   «ενεδύσατο (ο Κύριος) εκ σου Θεομήτορ ωραιοτάτην ευπρέπειαν»   Ο χιτώνας που ύφανε ο Υιός του Θεού με τον άχραντο και αμόλυντο ιστό της ανθρώπινης φύσεως της Θεοτόκου ήταν όχι μόνο «καινούργιος», αλλά και ωραίος. Η θεία φύσις του Λόγου ντύθηκε «ωραιοτάτην ευπρέπειαν»! Η Θεοτόκος προσέφερε στον Υιό του Θεού την ωραιότερη ανθρώπινη φύσι. «Ως ωραία απεκύησε τον Ωραίον» (ΜΑ, 31) . Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός της Παρθένου ήταν «ωραίος κάλλει παρά τους υιούς των ανθρώπων» (Ψαλμ. 44,2) . Η αμόλυντη ύπαρξις της Θεοτόκου πρόσφερε κάλλος και ωραιότητα στην ανθρώπινη φύσι του Ιησού. Η συνεργία της Θεοτόκου στην…
160. «τέτοκας απορρήτως ωδίνων άνευθεν» (ΙΙ).   Εφ’ όσον ο Ιησούς συνελήφθη χωρίς την μεσολάβησι της ηδονής («ηδονής πάρεξ») , γεννήθηκε και «ωδίνων άνευθεν»: «ωδίνας λαθούσα τέτοκας» (II) . Το γεγονός αυτό ήταν η πρώτη ενδειξις, ότι ο Ιησούς έσπασε το φαύλο κύκλο της ανθρώπινης καταδίκης: ηδονή - πόνος - θάνατος! Ο Ιησούς ήταν ο μόνος άνθρωπος που γεννήθηκε χωρίς να προκαλέση στην μητέρα του πόνο και δάκρυα. Ο Ιησούς ήταν ο μοναδικός άνθρωπος του οποίου η γέννησις δεν συνοδεύθηκε με δάκρυα ούτε της μητέρας του ούτε του ίδιου (διότι και ο Ιησούς πρέπει να γεννήθηκε χωρίς να κλάψη, μια…
Σελίδα 1 από 2

custom image (2)

img025

Ο Ιερός Ναός

Σας καλωσορίζουμε στην ιστοσελίδα του ιερού μας Ναού. Η Ενορία μας, με τις πρεσβείες του αγίου Μάρτυρος Σώζωντος αλλά και με την ευλογία και την καθοδήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Συμεών, επί σειρά ετών προσπαθεί να επιτελέσει το ποιμαντικό της έργο προς δόξαν Θεού και οικοδομή των πιστών. Να ενώσει τους πιστούς με το Χριστό αλλά και μεταξύ τους, αφού κατά τον Απόστολο Παύλο:

«Οἱ πολλοὶ ἕν σῶμά ἐσμεν ἐν Χριστῷ, ὁ δὲ καθ' εἷς ἀλλήλων μέλη» (Οι πολλοί πιστοί είμαστε ένα σώμα λόγω της ένωσής μας με το Χριστό και ο καθένας μέλη ο ένας του άλλου» (Ρωμ. ιβ΄ 5). «Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους» (Εσείς είστε Χριστού και μέλη που ο καθένας αποτελεί ένα μέρος του συνόλου) (Α' Κορ. ιβ' 27). Είμαστε όλοι μας ένα σώμα, το σώμα του Χριστού. μέλη του Χριστού, είμαστε και μέλη ο ένας του άλλου.

Αυτό είναι η Εκκλησία και ειδικότερα η Ενορία μας. Είναι η οικογένειά μας, το σπίτι μας, το σώμα μας. Δυστυχώς, όμως, στην εποχή μας χάσαμε αυτήν την ενότητα και με το Χριστό και μεταξύ μας. Απομονωθήκαμε. «Χαθήκαμε», όπως λέμε συχνά. Η Ενορία κατάντησε να είναι για πολλούς κάτι στο οποίο απευθύνομαι, όταν θέλω να βαπτίσω το παιδί μου ή να παντρευτώ. Δε νιώθουμε την Ενορία μας και το Ναό μας σπίτι μας, λιμάνι μας. Κάτι ΔΙΚΟ ΜΑΣ. Η Ενορία, όμως, ο Χριστός, το Σώμα Του, μας καλεί όλους. Μας καλούν και οι άλλοι αδελφοί μας, τα μέλη μας, να ενωθούμε και πάλι, να γίνουμε ένα σώμα με κεφαλή το Χριστό. Ενορία δεν είναι μόνο ο Ναός, αλλά και τα πρόσωπα. Είναι οι ιερείς, οι πνευματικοί μας πατέρες, οι αδελφοί μας. Η Ενορία δεν εξαντλείται μόνο σε ένα σκέτο εκκλησιασμό που, δυστυχώς, και αυτός χάθηκε για τους περισσότερους ενορίτες. Η Εκκλησίας μας, έχει και άλλες εκδηλώσεις και συνάξεις και δραστηριότητες που δεν είναι για λίγους, αλλά για όλους μας. Αυτή η ιστοσελίδα, σκοπό έχει την πνευματική τροφοδοσία των Χριστιανών αλλά και την πολύπλευρη ενημέρωση των πιστών μας για όλες τις εκδηλώσεις της Ενορίας του Αγίου Σώστη.

Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)