Πρώτον διαλλαγήΓέροντα, αν από απροσεξία κάνω ένα σφάλμα και δεν το καταλάβω, για να ζητήσω συγχώρηση από την αδελφή την οποία λύπησα, μπορεί στην προσευχή να έχω επικοινωνία με τον Θεό;Για να επικοινωνήσεις με τον Θεό και να βρής ανάπαυση, πρέπει να παρακολουθείς τον εαυτό σου και να έχης συνεχή εγρήγορση, για να καταλαβαίνεις τα σφάλματά σου, να μετανοείς και να ζητάς συγχώρηση. Διαφορετικά, ακόμη κι αν νιώθεις κάποια χαρά στην προσευχή, αυτή δεν θα είναι χαρά πνευματική. Δεν θα έχης μέσα σου το πνευματικό φτερούγισμα που προέρχεται από την επικοινωνία με τον Θεό.Καμμιά φορά, Γέροντα, όταν πάω να προσευχηθώ,…
Τα πάθη είναι παράσιτα στην θεία επικοινωνία Γέροντα, όταν έχω εμπάθεια, μπορεί να δουλέψει η καρδιά μου στην προσευχή;Πως να δουλέψει η καρδιά σου στην προσευχή, όταν μέσα σου έχεις πάθη; Να, πάρε ένα σκουριασμένο καλώδιο και σύνδεσέ το με το τηλέφωνο. Μπορείς να συνεννοηθείς; Βραχυκυκλώνεται, βουίζει. Και ο άνθρωπος, όταν έχει μέσα του σκουριές, πάθη, έχει βραχυκυκλώματα στην πνευματική ζωή, μόνος του βραχυκυκλώνεται. Χρειάζεται να προσέξει την υπερηφάνεια, τον εγωισμό, το θέλημα, την αναίδεια. Γιατί, αν είναι κυριευμένος από αυτά, δεν είναι δυνατόν να τον επισκεφθεί η Χάρις του Θεού, ώστε να μπορέσει να προσευχηθεί. Πρέπει να καθαρίσει τα…
"Ο Γέροντας δεν κατέκρινε κανέναν για την ιδεολογία του" Βασικό χαρακτηριστικό του ήταν το ότι δεχόταν τους πάντες. Δεχόταν και τους αρνητές και τους άθεους. Και γκουρού ακόμη δεχόταν, χωρίς να κατακρίνει κανέναν για την ιδεολογία του. Σ' όλους, όμως, τόνιζε ότι η αλήθεια βρίσκεται στο Χριστό και στην Ορθόδοξη πίστη. Η αποδοχή αυτή, που ήταν από τα μεγάλα χαρακτηριστικά του Γέροντος Πορφυρίου - το να δέχεται, δηλαδή, τους πάντες και τα πάντα- ήταν απλούστατα αντιγραφή του τρόπου του Θεού απέναντί μας, προκειμένου να γίνουμε καλύτεροι, να καθαρισθούμε και να προχωρήσουμε στη σωτηρία. Αυτή ήταν η πρακτική του Γέροντος Πορφυρίου.…
"Με την κατάκριση σπρώχνουμε τον αδελφό μας πιο χαμηλά" Αμφέβαλλα αν είχα τηρήσει σωστή στάση σ' ένα περιστατικό και του το ανέφερα. Του είπα: Γέροντα, μιά Κυριακή πρωί, μετά τη Θεία Λειτουργία, βρισκόμουν προσκεκλημένος σε σπίτι πνευματικού αδελφού. Είχαν στήσει ψησταριά στην αυλή και έψηναν κρέας. Κάποια στιγμή, ανέλαβα κι εγώ να βοηθήσω κι ενώ τακτοποιούσα τα αναμμένα κάρβουνα, ο γιός τους, μαθητής Λυκείου, που την ώρα εκείνη πότιζε λουλούδια, έστρεψε το λάστιχο πάνω στη φωτιά. Δεν ξέρω γιατί το έκανε: Από λάθος, από φιλοπαίγμονα διάθεση, από επίδειξη προκλητικής επαναστατικότητας; Άγνωστο. Πάντως πετάχθηκαν στάχτες και νερά επάνω στο κουστούμι μου.…
478. Να είσαι ζηλωτής της αγάπης. Όλα θα παρέλθουν, η αγάπη όμως θα μείνη στον αιώνα, όπως και ο Θεός, που είναι Αγάπη. 479. Ο λόγος στα στόματα μερικών είναι πνεύμα και ζωή, ενώ στα στόματα άλλων είναι γράμμα νεκρό (κατά την προσευχή και το κήρυγμα). «Τὰ ρήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν» (Ιω. στ’ 63). Έτσι πρέπει να είναι και τα δικά μας λόγια, εφ’ όσον είμαστε εικόνες του Θεού και Λόγου. 480. Ο πατέρας και η μητέρα θεωρούν ως φυσικό και αναγκαίο να δίνουν στα παιδιά τους την καθημερινή τροφή. Δεν τους δίνουν αντί…
152.«Η μήτηρ των υιών Ζεβεδαίου» (Ματθ. κ’ 20) «Σαλώμη» (Μαρ. ιε’ 40). Η Σαλώμη ήταν στενή συγγενής της Θεοτόκου. «Κατά την γνώμην τινών εκ των ερμηνευτών ήτο αδελφή της Παρθένου» (ΥΜ, 377) . Η Σαλώμη, όπως φαίνεται από τα ιερά κείμενα, είχε ιδιαίτερο σύνδεσμο με τη Θεοτόκο και τον Ιησού. Δύο από τα παιδιά της, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης έγιναν μαθηταί του Κυρίου (Ματθ. δ' 21 22) . Και η ίδια έγινε μαθήτρια του Ιησού που τον ακολουθούσε στις περιοδείες του και τον διακονούσε μαζύ με άλλες γυναίκες (Ματθ. κζ' 55 - 56. Λουκ. η' 2 - 3)…
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο άνθρωπος στην πραγματικότητα δεν πεθαίνει. Ο θάνατος είναι απλώς μετάβαση από την μια ζωή στην άλλη. Είναι ένας αποχωρισμός για ένα μικρό διάστημα. Όπως, όταν πάη κάποιος, ας υποθέσουμε, στο εξωτερικό για έναν χρόνο, οι δικοί του στενοχωριούνται, γιατί θα τον αποχωρισθούν για έναν χρόνο, ή αν λείψη δέκα χρόνια, έχουν στενοχώρια για τον αποχωρισμό των δέκα χρόνων, έτσι πρέπει να βλέπουν και τον αποχωρισμό από τα αγαπημένα τους πρόσωπα με τον θάνατο. Αν πεθάνη, ας υποθέσουμε, κάποιος και οι δικοί του είναι ηλικιωμένοι, να πουν: «Μετά από καμμιά δεκαπενταριά χρόνια θα ανταμώσουμε». Αν είναι…
«Ούτε θα μείνει ποτέ αργός (ο πιστός), ή θα καταφρονήσει κάτι, έστω ευτελέστατο και ελάχιστο· αντιθέτως, κάνοντας και πράττοντας τα πάντα θεαρέστως, θα μείνει αμέριμνος για όλα και σ’ όλον τον βίο. Υπάρχει μέριμνα άπρακτη και πράξη αμέριμνη, όπως και αντιστρόφως υπάρχει αμεριμνησία έμπρακτη και αργία περίφροντις. Αυτές τις καταστάσεις δήλωσε και ο Κύριος με τους λόγους του· την μεν μία στο χωρίο, «ο πατήρ μου εργάζεται έως τώρα και εγώ επίσης εργάζομαι», και πάλι, «να εργάζεσθε όχι για την φθειρομένη βρώση, αλλά για την διατηρουμένη στην αιώνια ζωή», θέλοντας με αυτά όχι να απαγορεύσει την εργασία αλλά να μας…
«[ο Συμεών αναφέρει στον Πατριάρχη ότι δεν θα υποχωρήσει διότι για αυτόν ήταν θέμα πίστης η τιμή στον όσιο Συμεών τον Ευλαβή, τον Πνευματικό του]· Θέλησε λοιπόν κατά το θείο λόγιο να διδάσκης, ακολουθώντας τους προγενεστέρους αγίους πατέρες, και θα σε δεχθούμε ως ομότροπο των αποστόλων και θα γίνουμε χώμα και στάχτη κάτω από τα άγια πόδια σου, και το να πατούμαστε από σε, όπως έγραψα προηγουμένως, θα το θεωρήσουμε αγιασμό. Όχι μόνο δε αυτό, αλλά θα φυλάξουμε και τις εντολές σου μέχρι θανάτου και συ θα μας υπεραγαπήσης ως δούλους και ευγνώμονες μαθητάς του Χριστού και θα μας υπερεπαινέσης…
429. Μην περιφρονείς κανέναν άνθρωπο, όσο φτωχός και αν είναι, αλλά να συμπεριφέρεσαι με σεβασμό και στοργή στον καθένα, ιδιαίτερα δε στον φτωχό, γιατί όλοι είναι μέλη του Χριστού. Τι εύκολο θα έπρεπε να ήταν το να ζούμε με ακακία και αγάπη! Και όμως, η αχρειωμένη καρδιά μας το κάνει τόσο δύσκολο. Σε κάθε βήμα μας, καραδοκεί και ένα πρόσχημα για να εμπνεύσει έχθρα προς τον αδελφό μας. 430. Κύριε, είμαι το σκεύος σου. Γέμισέ με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Χωρίς εσένα, είμαι κενός από κάθε αρετή ή μάλλον, γεμάτος από κάθε κακία. Κύριε, είμαι η κιβωτός σου. Μη…
custom image (2)
Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)
-
«Μείζων ο εν ημίν...»
Μπορεί ο διάβολος να διαθέτει όπλα ισχυρά και πονηρά ενέδρα. Μπορεί να μετέρχεται το παν εναντίον μας και με μανία να μας επιτίθεται για να μας αιχμαλωτίσει. Όμως δεν είναι ισχυρότερος από…
-
...το μάννα εξ ουρανού στην έρημο της Μεγάλης Σαρακοστής...
Αν η Μεγάλη Σαρακοστή και η νηστεία σημαίνει τόνωση στον αγώνα είναι γιατί -σύμφωνα με το Ευαγγέλιο- σ’ αυτόν τον αγώνα ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με το κακό και τις δυνάμεις του.…
-
Γιατί μας πολεμά ο διάβολος;
[..] Ο Θεός επιτρέπει στον διάβολο να μας αντιμάχεται. Γιατί κι αυτό αληθεύει, ότι δηλαδή παραχωρεί ο Θεός και πειραζόμεθα. Δεν θέλει ούτε επιδιώκει ο Θεός να πολεμούμεθα. «Μηδείς πειραζόμενος λεγέτω ότι…
-
...οι θλίψεις, σημαία της Αγάπης Του...
Σ’ ευχαριστώ που μου αποκάλυψες τη θλίψη της πληγωμένης καρδιάς σου. Ένα δυνατό, ακτινοβόλο φως με τυλίγει, κάθε φορά που μοιράζομαι με άλλους τη θλίψη τους… Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο…
-
Από τους απλούς διδασκόμαστε την απλότητα
Δίδασκε με λόγια, δίδασκε και με έργα. Το καλοκαίρι του 1975, κατά την επίσκεψη του Γέροντα στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας για την εγγραφή κάποιου υποτακτικού του στο δοκιμολόγιο, ο καθηγητής της…
-
Ο πόλεμος από τον διάβολο. Τα χαρακτηριστικά του
Καταρχάς, ο πόλεμος είναι συνεχής. Δεν υπάρχει κατ’ ουσίαν καιρός αναπαύσεως. Και όταν δεν μας πολεμά φανερά ο εχθρός, εργάζεται αθόρυβα και ύπουλα. Και όταν είμαστε εν κινήσει, και όταν κοιμόμαστε, και…
-
Πόλεμος λυσσώδης και εξοντωτικός
Όσο ο διάβολος μας πολεμά και αστοχεί, τόσο εξαγριώνεται και θυμώνει. Το πολεμικό του μένος εξάπτεται και συνεχώς κινείται για να αποσπάσει μια νίκη. Ας μην απατώμαστε. Από τη στιγμή που ο…
-
Η εξέταση της συνείδησης...
Ανησυχείς και θλίβεσαι κάθε φορά που εξετάζεις τη συνείδησή σου, γιατί τώρα βρίσκεις τον εαυτό σου πολύ κακό. Ενώ πριν, όταν ήσουν νέος, μια τέτοια εξέταση σου έδειχνε πώς ήσουν, λίγο-πολύ, καλός…