Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
11. «Εκ της ρίζης Ιεσσαί εξ οσφύος του Δαβίδ» (ΜΣ)Αναζητώντας η Εκκλησία το γενεαλογικό δένδρο της Θεομήτορος, φθάνει στις ρίζες του που είναι ο Ιεσσαί και ο Υιός του βασιλεύς Δαβίδ. Στην Κ. Διαθήκη, κατά τη συνήθεια να γενεαλογούνται μόνο οι άντρες, αναφέρεται μόνο το γενεαλογικό δένδρο του Ιωσήφ (Ματθ. α' 1 –16), και ότι ο Ιωσήφ καταγόταν «εξ οίκου και πατριάς Δαβίδ» (Λουκ. β' 4), στον οποίο ο Θεός είχε δώσει την υπόσχεσι: «εκ καρπού της κοιλίας σου θήσομαι επί του θρόνου σου» (Ψαλμ. 131, 11). Το πρόσωπο επομένως της Θεοτόκου αποτελεί την εκπλήρωσι της υποσχέσεως αυτής του Θεού,…
10. «Ναόν σε καθαρόν… ο Παντουργός εύρηκε μόνην εκ του αιώνος» (Π).Ο Λόγος του Θεού σ’ ολόκληρη τη διάρκεια της Π. Διαθήκης αναζητάει το πρόσωπο που θα δεχθή να γίνη μητέρα Του· που θα συνεργασθή μαζί του για τη σωτηρία του ανθρώπου και την ανακαίνισι του κόσμου. Ο Θεός αναζητάει άξιο τόπο και έμψυχο ναό για να κατοικήση ο ίδιος στη γη, ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτό που γράφει ο Δαβίδ για τον εαυτό του μπορούμε να πούμε ότι ισχύει κυρίως για τον Λόγο του Θεού: «Ει δώσω ύπνον τοις οφθαλμοίς μου και τοις βλεφάροις μου νυσταγμόν και ανάπαυσιν τοις κροτάφοις…
9. «Εκ πασών γενεών εξελέξατο σε την καλλονήν Ιακώβ, ην ηγάπησε» (Π).Η Εκκλησία, με τη βοήθεια των χριστολογικών ψαλμών 41 και 131 στοχάζεται το μυστήριο της εκλογής της Παρθένου από τον Θεό. «Την σωτηρίαν των ανθρώπων ηδύνατο να εργασθή και ενεργήση μόνον ο Θεός. Ο άνθρωπος όμως έπρεπε να συνεργασθή με τον εργαζόμενον Θεόν δια την σωτηρίαν του... Και αυτό ακριβώς είναι το νόημα όλης της... οικονομίας της σωτηρίας... Ο Θεός καλεί. Εις την κλήσιν του αυτήν υπακούουν και απαντούν ελευθέρως ολίγοι ίσως άνθρωποι, οι οποίοι όμως γίνονται τοιουτοτρόπως 'εκλογή’ του Θεού, δια της οποίας προετοιμάζει ο Θεός και την…
8. «Η άπειρος Σοφία του Θεού ωκοδόμησε τον οίκον εαυτής αγνής εξ απειράνδρου Μητρός» (Μ Δ).Ο Τριαδικός Θεός όχι μόνον είχε περιλάβει τη Θεοτόκο Μαρία στο προαιώνιο Σχέδιό του, αλλά και προετοίμασε τις ανθρώπινες συνθήκες για την εμφάνισί της στην ιστορία. Αυτήν ακριβώς την μακρόχρονη προετοιμασία της ανθρωπότητος διείδε η Εκκλησία στο εξαίσιο στίχο των Παροιμιών: «η Σοφία ωκοδόμησεν εαυτή οίκον» (θ' 1) . Ο «οίκος» της θείας Σοφίας, δηλαδή του Υιού του Θεού, δεν είναι άλλος από την Θεοτόκο. «Η σοφία του Θεού... δια μέσου των γενεών των δικαίων της Π. Διαθήκης οικοδομεί τον οίκον της, δηλαδή την υπέραγνον…
327 - Η ΤΙΜΩΡΙΑ Ένας μηχανικός, που ωνομαζόταν Μορέλλι, πήγε να δη πως πηγαίνουν οι εργασίες στην οδό Λόργκα, όπου έκτιζε το υπουργείο Εμπορίου, και εζήτησε να επιταχύνουν τις εργασίες.Μερικοί επιστάται του απήντησαν ότι την επομένη ήταν η εορτή της Παναγίας και πολλοί εργάτες δεν ήθελαν να εργασθούν. Το γεγονός έγινε στις 7 Σεπτεμβρίου 1871 στη Ρώμη.Θυμωμένος ο μηχανικός, φώναξε:-Τι Παναγία και Παναγία. Αύριο θα εργασθήτε, κι όποιος δεν θέλει, ας φύγη.Δεν πρόλαβε να τελειώση και παραπατάει το πόδι του υπό τη σκαλωσιά ψηλά όπου βρισκόταν και πέφτει. Σε λίγο οι εργάτες σήκωσαν το πτώμα του από τη γη. 329…
«Χαίρε των δακρύων της Εύας η λύτρωσις» (Ω) Η Εύα, όταν έχασε τον Παράδεισο έκλαψε. Το παιδαγωγικό σχέδιο του Θεού είχε κιόλας αρχίσει να καρποφορή: τα δάκρυα της Εύας ετοίμαζαν τη δεύτερη Εύα, τη Θεοτόκο. Ο δρόμος της επιστροφής από την εξορία άρχισε με τα δάκρυα της Εύας... Όλα τα μέτρα που πήρε ο Θεός, μετά την πτώσι των Πρωτοπλάστων, ήταν παιδαγωγικά. Σκόπευαν να διεγείρουν τις κοιμισμένες δυνάμεις του ανθρώπου. Να καθαρίσουν τα μάτια του απ’ τους καπνούς της πυρκαϊάς που άναψε ο Πειρασμός. Η εξορία του ανθρώπου από τον Παράδεισο ήταν και η σωτηρία του. Έτσι μπόρεσε να καταλάβη…
6. « Έχθραν θήσω ανά μέσον σου και ανά μέσον της γυναικός» (Γεν. γ’ 15).Ο στίχος αυτός ωνομάσθηκε «Πρωτευαγγέλιον». Είναι ο πρώτος στίχος του «Ευαγγελίου» για την πεσμένη ανθρωπότητα. Ο αγαθός Πατέρας, λίγο αμέσως μετά τη φοβερή τραγωδία της Πτώσεως και για να δώση χαρά και ελπίδα στους απαρηγόρητους Πρωτοπλάστους ανασηκώνει λίγο το πέπλο της Ιστορίας και φανερώνει το γεγονός της Βηθλεέμ. Στα δακρυσμένα μάτια της Εύας παρουσιάζει με μιας την χαρούμενη μορφή της Θεοτόκου. Ο Θεός ο ίδιος «ευαγγελίζεται την Κεχαριτωμένη», αιώνες πριν από τον αρχάγγελό του! Η Θεοτόκος, μέχρι τη στιγμή εκείνη βρισκόταν κρυμμένη στο προαιώνιο και «σεσιγημένο»…
5. «Εύας και προμήτορος Συ επανόρθωσις» (Π).Μεταξύ όμως της «πρώτης» και της «δεύτερης» Εύας, της Θεοτόκου, υπάρχουν κι άλλες αντιστοιχίες. Στην πρώτη δημιουργία υπάρχει μια ιεραρχική σειρά: Θεός – Αδάμ – Εύα. Στην περίπτωσι όμως της «δεύτερης» Εύας, ο «έσχατος Αδάμ» (ο Χριστός, Α΄ Κορ. ιε' 45) έρχεται μετά την νέαν Εύαν (βλ. Λ, 199). Έτσι η ιεραρχική σειρά τώρα είναι: Νέα Εύα – Νέος Αδάμ – Θεός! Η αντίστροφη δηλαδή σειρά ακριβώς! Πρόκειται για την αντίστροφη κίνησι της ιστορίας!Με την πρώτη ιεραρχική σειρά, ο Θεός άρχισε την ιστορική κίνηση που θα οδηγούσε τον άνθρωπο στη θέωσι, σύμφωνα με το…
3. «Έλαβε μίαν των πλευρών αυτού (του Αδάμ) και ανεπλήρωσε σάρκα αντ’ αυτής» (Γεν. β' 21).Η δημιουργία της πρώτης γυναίκας (Εύας) συγκέντρωσε τη θεολογική σκέψι και τον ευλαβικό στοχασμό σχεδόν όλων των Πατέρων και Συγγραφέων της Εκκλησίας μας. Είναι δε χαρακτηριστικό, ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας, διαβλέπουν μια σχέσι μεταξύ Εύας και Θεοτόκου, την οποία, πολύ ενωρίς, άρχισαν να ονομάζουν «νέαν» ή «δευτέραν Εύαν» (Ειρηναίος). Τη σχέσι της Εύας με την Θεοτόκο την διακρίνουν στο προαιώνιο σχέδιο και τη βούλησι του Θεού να γίνη άνθρωπος για να εξυψώση και θεώση την ανθρώπινη φύσι.Γράφει ο Ν. Καβάσιλας: «Ο Δημιουργός... από την…
19. Όταν είναι να προσευχηθής στην Υπεραγία Θεοτόκο, έχε πριν την ακράδαντο βεβαιότητα, ότι δεν πρόκειται να φύγης από μπροστά της χωρίς να βρής έλεος. «Ουδείς προστρέχων επί σοι κατησχυμμένος από σου εκπορεύεται», ψάλλει η Εκκλησία με πίστι στη Θεομήτορα. Το να έχουμε αυτή τη βεβαιότητα, αυτή την ανεπιφύλακτο εμπιστοσύνη, είναι σωστό και δίκαιο. Είναι άπειρο το έλεος της Μητέρας του Ελεήμονος Θεού. Το έλεος της το μαρτυρεί η Εκκλησία όλων των εποχών και όλων των τόπων. Δεν υπάρχει περίπτωσις να αδιαφορήση για μας η Παναγία. 20. Το δένδρο, όταν είναι καλά ριζωμένο στη γη, μεγαλώνει και καρποφορεί. Η ψυχή…