Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
"Δε μιλάω σε κανέναν για το Χριστό αν δε το ζητήσει"Πρέπει να θέλει ο άλλος να κάμει κάτι. Και θυμάμαι το γέροντα Πορφύριο που έλεγε: "Εγώ βρε δε μιλάω σε κανέναν για το Χριστό, εάν δε θέλει, εάν δε μου το ζητήσει". Και δεν το έλεγε εγωιστικά αλλά από σεβασμό της ελευθερίας των άλλων. "Εγώ προσεύχομαι γι' αυτούς, τους κάνω και θαύματα ακόμη, αλλά δεν τους μιλάω. Θέλω να ανοίξει η ψυχή τους και να μου το ζητήσουνε.[Αρχ.Αναν.Κουστένη, Λόγοι Β',σ.75] Πρώτη φορά είδαμε παπά και να μή μας μιλήσει για το Θεό!Κι έλεγαν οι άνθρωποι, ειδικά οι νέοι: "Πρώτη φορά…
265. Συχνά συμβαίνει, το πνεύμα της κακίας να κυριεύει την καρδιά μας και να μη μας αφήνη να φερθούμε ειρηνικά στον πλησίον μας, που και αυτός, μία φορά ή πολλές, μας φέρθηκε άσχημα. Χρειάζεται τότε θερμή προσευχή στον Κύριο. Να τον παρακαλέσουμε να διασκορπίση το μίσος από την καρδιά μας και να τη γεμίση με έλεος και αγάπη, ακόμη και προς τους εχθρούς μας. Γιατί αυτοί, τυφλωμένοι από τα πάθη, δεν ξέρουν και οι ίδιοι τι κάνουν. Όπως δεν ήξεραν τι έκαναν και οι εχθροί του Χριστού, όταν τον κατεδίωκαν και τέλος τον ανέβασαν στον Σταυρό. Πρέπει να μην ξεχνάμε…
«Επίσης ας μαθαίνουμε, παρατηρώντας ο ένας τον άλλον, να διεγειρόμαστε στον υπέρτατο βαθμό σε εκδηλώσεις αγάπης και καλών έργων» (Εβραίους 10:24) Κάποτε μερικοί πρώην αιχμάλωτοι πολέμου ρωτήθηκαν για τις μεθόδους που χρησιμοποίησε ο εχθρός προκειμένου να τους τρομοκρατήσει και να τους αποθαρρύνει. Η έρευνα έδειξε ότι οι αιχμάλωτοι δε λύγισαν ούτε από τη στέρηση τροφής ούτε από τα σωματικά βασανιστήρια. Εκείνο που τους εξουθένωσε ήταν η απομόνωση και η απομάκρυνσή τους από την υπόλοιπη ομάδα για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Κι αυτό, γιατί μέσα στην ομάδα αντλούσαν δύναμη και παρηγοριά με τη συντροφιά μεταξύ τους για ν’ αντέξουν τις φυσικές στερήσεις.…
Συγχωρητικότητα, ανοχή, επιείκεια και κατανόηση: ένα μεγάλο αγώνισμα για τους Χριστιανούς Να, ένα μεγάλο αγώνισμα για μας τους Χριστιανούς: Η συγχωρητικότης, η ανοχή, η επιείκεια, η κατανόησις. Δύσκολο το αγώνισμα, αλλά πολύ αναγκαίο για την ένωσί μας με τον Θεό, για την ειρήνη της ψυχής μας, για την σωτηρία της ψυχής μας. Είναι πολύ εύκολο να δημιουργηθή μεταξύ μας ψυχρότης και αντιπάθεια. Αλλά η συγγνώμη, που θα ζητήσουμε ο ένας απ’ τον άλλο και θα δώσουμε ο ένας στον άλλο, αμέσως διορθώνει το κακό, λιγοστεύει την απόστασι, φέρνει τον ένα κοντά στον άλλο, έτσι που ο ένας να χωράη μέσα…
260. Μέσα στη λατρεία της Εκκλησίας, όταν αφοσιώνομαι, νιώθω ότι απαλλάσσομαι απ’ όλα μου τα πάθη, ότι πεθαίνω για τον κόσμο και ο κόσμος πεθαίνει για μένα με όλα του τα αγαθά. Ζω εν Θεώ και για τον Θεό μονάχα. Με διαποτίζει ολόκληρο και είμαι ένα πνεύμα μαζί του. Γίνομαι σαν το παιδάκι, που αναπαύεται μακάριο στα γόνατα της μητέρας του. Η καρδιά μου πλημμυρίζει από ουράνια, γλυκειά ειρήνη. Η ψυχή μου καταυγάζεται από ουράνιο φως. Εκείνες τις ώρες, όλα τα βλέπουμε όπως πράγματι είναι. Όλα τα βλέπουμε σωστά. Νοιώθουμε αγάπη ο ένας στον άλλο, ακόμη και προς τους εχθρούς…
Οι σχέσεις με τους συγγενείς και τους φίλους -Γέροντα, κάποια κυρία ρώτησε τί να κάνη με δυο ξαδέλφες της που ζουν για χρόνια παρασιτικά εις βάρος της.-Τί θέλει; να κάνουμε τώρα καινούργιο Ευαγγέλιο; Από αυτήν ζητάει ο Θεός να τις βοηθάη και Εκείνος θα κάνη ό,τι συμφέρει στην ψυχή τους.-Γέροντα, όταν ανάμεσα σε συγγενείς δημιουργηθή μια παρεξήγηση, πρέπει να τους πη κανείς κάτι, για να τους βοηθήση;-Ναί, πρέπει να πη κάτι με τρόπο, γιατί, αν σιωπήση, ίσως κάνη κακό. Αν τον παρεξηγήσουν, να πάη ξανά και να τους πή: «να με συγχωρήσετε που σας στενοχώρησα», και στο εξής να τους…
"Η οχληρή κατήχηση" Πήγαινα για το Γέροντα, με το αυτοκίνητο φίλου μου, ο οποίος είχε πάρει μαζί του και την αρραβωνιαστικιά του. Στη διαδρομή της μιλούσα για τη χριστιανική ζωή, με την οποία δεν είχε ασχοληθεί ιδιαιτέρως. Το έκανα για να τη βοηθήσω, ώστε να έχει καλύτερη πρόσβαση στη νοοτροπία του Γέροντα, που έβλεπε για πρώτη φορά. Όταν φθάσαμε, μπήκα πρώτος στο κελί του. Μεταξύ άλλων τοΥ ανέφερα, κάπως αυτάρεσκα, και για την κατήχησή μου, κατά την διαδρομή. Ο Γέροντας εξανέστη και μου είπε: "Μή, μωρέ, κάνεις τέτοια πράγματα. Τώρα η αρραβωνιαστικιά του έχει τρομοκρατηθεί και του λέει: Πάμε να…
103. «Έμεινε Μαριάμ συν αυτή ωσεί μήνας τρεις» (Λουκ. α΄ 56). Τρεις μήνες έμεινε η Μαριάμ κοντά στην Ελισάβετ. Αν τόσο μεγάλα, ωραία, βαθυστόχαστα και εμπνευσμένα από το Άγιο Πνεύμα είπαν τις πρώτες μόλις στιγμές της συναντήσεώς των, σκέπτεται κανείς πόσα ακόμα πιο πολλά και πιο ωραία θα αντάλλαξαν μεταξύ τους μέσα σε τρεις ολόκληρους μήνες...Κι όμως για όλα αυτά η Κ. Διαθήκη σιωπά. Η σιωπή αυτή του Ευαγγελίου ίσως να σημαίνη ότι το υπόλοιπο διάστημα οι δύο συγγενείς γυναίκες έζησαν εντελώς απλά, χωρίς άλλες εξάρσεις και προφητικές ωδές· ότι οι ώρες και μέρες πέρασαν ευχάριστα, μέσα σε μια ατμόσφαιρα…
"Δεν ήθελε να μας μετασκευάσει σε αντίγραφά του"Ο Γέροντας σεβόταν την ιδιαιτερότητα της προσωπικότητας του άλλου, διότι αυτός ήταν "εικών της αρρήτου δόξης του Θεού, ει και στίγματα φέρων πταισμάτων".Τον δεχόταν όπως ήταν, έστω και παραμορφωμένον από την αμαρτία. Δεν επιχειρούσε να τον αλλάξει βίαια, αλλά προσευχόταν μυστικά να θελήσει εκείνος να αλλάξει, αγαπώντας το Χριστό. Αν και βρισκόταν τόσο ψηλά, βλέποντάς μας να έρπουμε τόσο χαμηλά, δεν ήθελε να μας ισοπεδώσει, για να μας μετασκευάσει σε αντίγραφά του. Σεβόταν την ελευθερία μας, ακόμη και στις κακές επιλογές της, ευχόμενος αυτές να γίνουν καλύτερες, αλλά από εμάς τους ίδιους.Είχε όλη…
Η πνευματική ζωή των συζύγων-Γέροντα, όταν ο άνδρας δεν ζη πνευματικά, η γυναίκα τί πρέπει να κάνη;-Να τον αναθέση στον Χριστό και να προσεύχεται να μαλακώση λίγο την καρδιά του. Σιγά-σιγά θα κάνη αποβίβαση ο Χριστός στην καρδιά του και θα αρχίση να προβληματίζεται. Μόλις μαλακώση λίγο η καρδιά του, τότε μπορεί να του πη να την πάη λ.χ. με το αυτοκίνητο στην εκκλησία. Δεν θα του πή: «έλα κι εσύ στην εκκλησία», αλλά θα του πή: «Μπορείς, σε παρακαλώ, να με πάς μέχρι την εκκλησία;». Αν την πάη μέχρις εκεί, μπορεί να πή: «Αφού ήρθα ώς εδώ, ας μπώ…