157. «η πρόσληψις υπέρ λόγον και φύσιν» (ΜΔ). Κατά τον Ευαγγελισμό, η Παρθένος αντιλήφθηκε ότι η σύλληψις του Ιησού ήταν αδύνατη, διότι δεν υπήρχαν οι φυσικές προϋποθέσεις. Γι’ αυτό ρώτησε έκπληκτη τον Άγγελο: «πώς έσται μοι τούτο επεί άνδρα ου γινώσκω»; Εκείνος όμως τη διαβεβαίωσε ότι η σύλληψις αυτή θα γίνη κατά ένα άρρητο τρόπο, έξω και πέρα απ’ τις φυσικές προϋποθέσεις: «Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις Υψίστου επισκιάσει σοι»! Η πρόσληψις της ανθρώπινης φύσεως από τη θεία είναι λοιπόν υπέρλογο και υπερφυσικό μυστήριο. Είναι δηλαδή γεγονός υπερφυσικό, που ξεπερνάει τους νόμους και τα όρια της φύσεως.…
156. «τις εξειπείν... δυνήσεται την υπέρ λόγον σύλληψιν; Η σύλληψις του Ιησού από τη Θεοτόκο αποτελεί υπέρλογο μυστήριο. Ήταν επομένως πάνω και πέρα απ’ την λογική της Παρθένου. Ωστόσο Εκείνη δέχθηκε να συνεργήση στο υπέρλογο αυτό μυστήριο του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι η συνεργία του ανθρώπου με τον Θεό δεν βασίζεται απαραίτητα στη λογική, στη συλληπτική δηλαδή ικανότητα και την κατανόησι του ανθρώπου, αλλά κυρίως στην πίστι και την αγάπη του ανθρώπου προς τον Θεό. Στη θέσι αυτή στηρίχθηκε η συνεργασία όλων εκείνων που κάλεσε ο Θεός για ένα συγκεκριμένο σκοπό, (πρβλ. την κλήσι του Αβραάμ, του Μωυσή κλπ.)…
154.«Ελισάβετ η συγγενής σου» (Λουκ. α’ 36). Συγγενής της Θεοτόκου ήταν και η Ελισάβετ, γυναίκα του ιερέα Ζαχαρίου και μητέρα του προφήτου και Βαπτιστού Ιωάννου. Η Ελισάβετ δέχθηκε την επίσκεψι της Θεοτόκου στην «ορεινή», όταν «κυοφορούσε την άσπορον κυοφορίαν» και την ενίσχυσε στην τιμητική της αποστολή, όπως είδαμε. Ο ιερεύς Ζαχαρίας εξάλλου υποδέχθηκε την μικρή Θεοτόκο στο Ναό του Θεού. Η Θεοτόκος δεν ήταν μόνη και ούτε αφέθηκε μόνη, όταν εκλήθηκε και ανέλαβε το μεγάλο της έργο. Την περιστοίχιζε ένας κύκλος συγγενών και ευσεβών ανθρώπων, ένας μικρός πυρήνας πίστεως και ευσεβείας. Η Θεοτόκος γεννήθηκε, ανατράφηκε και έζησε μέσα σ’…
153.«Μαρία η του Ιακώβου και Ιωσή μήτηρ» (Ματθ. κζ' 56). Η Μαρία αυτή ήταν σύζυγος του Κλωπά (Ιω. ιθ' 25) , αδελφού του μνήστορος Ιωσήφ και επομένως συνυφάδα της Θεοτόκου. Και αυτή η συγγενής της Θεοτόκου ήταν κοντά της στις ώρες της μεγάλης δοκιμασίας της, επάνω στον Γολγοθά. Η Θεοτόκος, όπως φαίνεται, διατηρούσε στενές σχέσεις με τους συγγενείς της. Η υπερφυσική και μοναδική κλήσις της να γίνη μητέρα του Θεού δεν την απεμάκρυνε από τους συγγενείς της ούτε την κλήσι της αυτή τη χρησιμοποίησε σαν πρόσχημα για να διακόψη τους συγγενικούς της δεσμούς. Από τη στάσι της μάλιστα αυτή…
151.«Η μήτηρ και οι αδελφοί αυτού ειστήκεισαν έξω» (Ματθ. ιβ' 46 εξ.) Οι «αδελφοί» του Ιησού, επειδή δεν είχαν ακόμη πιστεύσει στον Κύριο (Ιω. ζ' 5) , ήταν φυσικό να μη είδαν με καλό μάτι την έναρξι της δημοσίας δράσεως του Ιησού. Όταν μάλιστα τα κακόγουστα σχόλια «ότι ο Ιησούς εξέστη» έφθασαν στ’ αυτιά τους, τότε βρήκαν αφορμή για μια άμεση και ριζική λύσι του οικογενειακού αυτού προβλήματος. Πήραν μαζί τους τη Θεοτόκο, για να έχουν έτσι μεγαλύτερη επίδρασι και επιβολή στον Ιησού, και πήγαν στο σπίτι όπου εκύρυττε. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι παρέμειναν «έξω». Δεν είχαν δηλαδή ενδιαφέρον…
148. «Ιησούς ιδών την μητέρα... λέγει... Γύναι, ίδε ο υιός σου» (Ιω. ιθ' 26). Η Θεοτόκος για τον Ιησού, από την Κανά ως το Γολγοθά, όσο δηλαδή κράτησε το επίγειο έργο του, δεν ήταν μόνο η μητέρα Του, αλλά ένα ολοκληρωμένο γυναικείο πρόσωπο, μια «Κυρία». Έτσι, τόσο στο δείπνο της Κανά όσο και στο Γολγοθά, ο Ιησούς την προσφωνεί με τον ευγενικό και τιμητικό αυτό τίτλο «Γύναι», Κυρία! Η Θεοτόκος υπήρξε μητέρα του Ιησού. Αξιώθηκε να συνεργήση στο μυστήριο της Ενσαρκώσεως του Θεού. Όμως η γέννησις και η ανατροφή του Ιησού ήταν η αρχή μόνο της κλήσεως της. Η…
457. Η εικών είναι απαίτησις της φύσεώς μας. Η φύσις μας δεν μπορεί να κάνη χωρίς εικόνες. Φέρουμε στο νου ένα πρόσωπο που απουσιάζει, βλέποντας την απεικόνισί του. Ο ίδιος ο Θεός μας έδωσε την ικανότητα της αναπαραστάσεως. Οι εικόνες λοιπόν είναι η ανταπόκρισις της Εκκλησίας σε μία μεγάλη ανάγκη της φύσεώς μας. 458. Οι εικόνες στις εκκλησίες και στα σπίτια είναι αναγκαίες, εκτός των άλλων, γιατί μας θυμίζουν την αθανασία των Αγίων. «Πάντες γάρ αυτώ ζώσιν» (Λουκ. κ’ 38), όπως ο Χριστός το είπε. Ζώντας εν Θεώ, μας βλέπουν, μας ακούουν και μας βοηθούν. 459. Τι σημαίνει το όνομα…
141. «ήν υποτασσόμενος αυτοίς» (Λουκ. β' 51). Η Θεοτόκος και ο Ιωσήφ αξιώθηκαν να γνωρίσουν την εκούσια, συνεχή και απόλυτη υποταγή του Ιησού. «Δεν ηξιώθησαν ούτε οι άγγελοι τοιαύτης τιμής, οποίας ηξιώθησαν οι γονείς του Ιησού» (ΥΛ, 121).Από την πρώτη άνοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα (δωδεκάχρονος) και μέχρι την έξοδο του στη δημόσια δράσι (τριάντα χρόνων) μεσολάβησαν δέκα οχτώ χρόνια. Το βασικό χαρακτηριστικό της ζωής του Χριστού στα χρόνια αυτά ήταν η υποταγή στους γονείς του. Η υποταγή αυτή σαν βασική της εκδήλωσι φαίνεται ότι είχε την προσωπική, καθημερινή εργασία του νέου Ιησού μέσα στο ξυλουργικό εργαστήριο του Ιωσήφ «του…
454. Προσευχή είναι η διαρκής συναίσθησις της πνευματικής μας ανέχειας και αδυναμίας, η ενατένισις, -μέσα μας, στους άλλους και στην κτίσι-, των έργων της σοφίας, του ελέους και της παντοδυναμίας του Θεού. Προσευχή είναι μία συνεχής ευγνωμοσύνη προς τον Κύριο. 455. Μερικές φορές ονομάζουμε προσευχή ό,τι δεν είναι καθόλου προσευχή. Παράδειγμα: Μπαίνει κάποιος στην εκκλησία, στέκεται εκεί λίγη ώρα, βλέπει τις εικόνες ή τους άλλους χριστιανούς, παρατηρώντας τα πρόσωπά τους και το ντύσιμό τους, και λέγει ότι προσευχήθηκε στον Θεό. Ή στέκεται μπροστά σε μία εικόνα, στο σπίτι του, σκύβει το κεφάλι, λέγει μερικά λόγια αποστηθισμένα, χωρίς να τα καταλαβαίνη…
Προτροπή για μετάνοια (Κατά Λουκάν κεφ.13, στιχ. 31-35)ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Στίχ. 31-35. Απειλές του Ηρώδη. Θρήνος για την Ιερουσαλήμ.13.31 ᾽Εν αὐτῇ τῇ ημέρα(1) προσῆλθον τινες Φαρισαῖοι(2) λέγοντες αὐτῷ, ῎Εξελθε καὶ πορεύου ἐντεῦθεν(3), ὅτι ῾Ηρῴδης θέλει σε ἀποκτεῖναι(4).31 Εκείνη την ημέρα πλησίασαν μερικοί Φαρισαίοι και του έλεγαν: «Απομακρύνσου απ’ αυτή την περιοχή, γιατί ο Ηρώδης θέλει να σε σκοτώσει».(1) Διαφορετική γραφή: ᾽Εν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ.(2) Όχι από ειλικρινές ενδιαφέρον για την ασφάλεια της ζωής του, λένε αυτά σε…
custom image (2)
Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)
-
«Μείζων ο εν ημίν...»
Μπορεί ο διάβολος να διαθέτει όπλα ισχυρά και πονηρά ενέδρα. Μπορεί να μετέρχεται το παν εναντίον μας και με μανία να μας επιτίθεται για να μας αιχμαλωτίσει. Όμως δεν είναι ισχυρότερος από…
-
...το μάννα εξ ουρανού στην έρημο της Μεγάλης Σαρακοστής...
Αν η Μεγάλη Σαρακοστή και η νηστεία σημαίνει τόνωση στον αγώνα είναι γιατί -σύμφωνα με το Ευαγγέλιο- σ’ αυτόν τον αγώνα ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με το κακό και τις δυνάμεις του.…
-
Γιατί μας πολεμά ο διάβολος;
[..] Ο Θεός επιτρέπει στον διάβολο να μας αντιμάχεται. Γιατί κι αυτό αληθεύει, ότι δηλαδή παραχωρεί ο Θεός και πειραζόμεθα. Δεν θέλει ούτε επιδιώκει ο Θεός να πολεμούμεθα. «Μηδείς πειραζόμενος λεγέτω ότι…
-
...οι θλίψεις, σημαία της Αγάπης Του...
Σ’ ευχαριστώ που μου αποκάλυψες τη θλίψη της πληγωμένης καρδιάς σου. Ένα δυνατό, ακτινοβόλο φως με τυλίγει, κάθε φορά που μοιράζομαι με άλλους τη θλίψη τους… Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο…
-
Από τους απλούς διδασκόμαστε την απλότητα
Δίδασκε με λόγια, δίδασκε και με έργα. Το καλοκαίρι του 1975, κατά την επίσκεψη του Γέροντα στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας για την εγγραφή κάποιου υποτακτικού του στο δοκιμολόγιο, ο καθηγητής της…
-
Ο πόλεμος από τον διάβολο. Τα χαρακτηριστικά του
Καταρχάς, ο πόλεμος είναι συνεχής. Δεν υπάρχει κατ’ ουσίαν καιρός αναπαύσεως. Και όταν δεν μας πολεμά φανερά ο εχθρός, εργάζεται αθόρυβα και ύπουλα. Και όταν είμαστε εν κινήσει, και όταν κοιμόμαστε, και…
-
Πόλεμος λυσσώδης και εξοντωτικός
Όσο ο διάβολος μας πολεμά και αστοχεί, τόσο εξαγριώνεται και θυμώνει. Το πολεμικό του μένος εξάπτεται και συνεχώς κινείται για να αποσπάσει μια νίκη. Ας μην απατώμαστε. Από τη στιγμή που ο…
-
Η εξέταση της συνείδησης...
Ανησυχείς και θλίβεσαι κάθε φορά που εξετάζεις τη συνείδησή σου, γιατί τώρα βρίσκεις τον εαυτό σου πολύ κακό. Ενώ πριν, όταν ήσουν νέος, μια τέτοια εξέταση σου έδειχνε πώς ήσουν, λίγο-πολύ, καλός…