«Ο δε Θεός, που δίνει φωλιά στους νεοσσούς των αετών και άρτο στους ανθρώπους για να φάγουν, ρίχνει σαν βροχή τα χρήματα και στον μακάριο τούτον και του ανοίγει τους θησαυρούς των αρχόντων, και όλοι μαζί, συγγενείς, φίλοι, παιδιά, του χορηγούν ικανή ποσότητα χρυσού. Παίρνοντάς την ο μακάριος, άρχισε το έργο της ανοικοδομήσεως του μοναστηριού με την πεποίθηση στον Θεό, στον οποίο προσευχήθηκε και γι’ αυτό» (τ. 19Α, σελ. 225-227). «Έως τότε δεν έμεινε ποτέ κανείς μαζί του μέσα στο κελλί. Ενώ λοιπόν κοιμόμουν στο πάτωμα, σε μία γωνιά του κελλιού του, κάποτε κατά τα μεσάνυκτα, σαν να αφυπνίσθηκα από…
Από το Βίο του… «επάλαισε με πολλούς πειρασμούς για την δικαιοσύνη και διεφύλαξε έως το τέλος αήττητο το μαρτύριο της συνειδήσεώς του» (εκδ. ΕΠΕ, τ. 19Α, σ. 105). «Σε μία έρημη τοποθεσία, όπου υψώνεται και η στήλη του καταδικασμένου δελφινιού, άφησαν τον άγιο μόνον του χωρίς να φροντίσουν ούτε για την τροφή της ημέρας. Ο μακαριότατος Συμεών, όταν είδε ότι νίκησε η μανία του συγκέλλου (Επισκόπου, εχθρού του) και πραγματοποίησε το φθονερό του βούλευμα, ευχαριστεί χωρίς μεμψιμοιρίες τον Θεό που έτσι επέτρεψε να ρυθμιστεί η τύχη του. Γι’ αυτό τριγυρίζοντας επάνω στο τραχύτατο εκείνο βουνό, έψαλλε με ευθυμία λέγοντας· "με…
Ταξίδεψε όρθιος χάριν των παιδιών Κάποτε ο Γέροντας ταξίδεψε από τη Θεσσαλονίκη στην Ιερισσό, με προορισμό το Άγιον Όρος. Όταν έφθασε στο πρακτορείο, δε βρέθηκε θέση για κείνον και αναγκάσθηκε να μείνει όρθιος, ενώ δίπλα του κάθονταν μερικοί νεαροί, χαριεντιζόμενοι. Ένας κύριος επέπληξε τους νεαρούς, διότι έβλεπαν κοντά τους έναν γέροντα ιερομόναχο όρθιο κι αυτοί συνέχιζαν να κάθονται αδιάφοροι. Τους υπέδειξε να παραχωρήσει ένας απ' αυτούς τη θέση του στον ιερέα, αλλ' αυτοί έμειναν ασυγκίνητοι και ακίνητοι στη θέση τους. Τότε ο κύριος, οργισμένος, σηκώθηκε και του παρεχώρησε τη θέση. Ο Γέροντας τον ευχαρίστησε και δε δέχθηκε τη θέση. Ταξίδεψε…
ΙΟΥΔΑΣ Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ Η προδοσία του ΙούδαΤότε μαζεύτηκαν οι Αρχιερείς και οι Γραμματείς και οι προεστοί του λαού στο μέγαρο του Αρχιερέα, που ονομαζόταν Καϊάφας, και συναποφάσισαν να συλλάβουν τον Ιησού με δόλο και να Τον φονεύσουν». Ο τόπος των συσκέψεων κατά του αθώου Ιησού υπήρξε η αυλή του αρχιερέα Καϊάφα. Αλλά το ορμητήριο ήταν οι πονηρές καρδιές τους στις όποιες είχε εγκαθιδρυθεί ο Σατανάς . Εκείνος ήθελε να γίνει κρυφά ο θάνατος του Ιησού, για να μη καταστεί φανερό το Πάθος του Κυρίου και πιστεύσουν πολλοί, όπως ο ληστής και ο εκατόνταρχος, αλλά και «να μη γίνει αυτός (ο…
ΈΝΑΣ νέος αξιωματικός που πριν από λίγο είχε οδηγηθεί στον δρόμο του Θεού κι ακόμα πάλευε με την συνείδησή του, ρώτησε τον εξομολόγο του αν πραγματικά, όπως του έλεγαν, δεχόταν ο Θεός τόσο εύκολα την μετάνοια του ανθρώπου.- Αν συμβει να σκιστεί καπου ο μανδύας σου, παιδί μου, του είπε εκείνος, τον βγάζεις αμέσως και τον πετάς σαν άχρηστο;- Όχι δα, έκανε εκείνος. Τον ράβω και τον επιδιορθώνω, όσο βέβαια δέχεται επιδιόρθωση.- Αν λοιπόν εσύ λυπάσαι το ρούχο σου κι εύκολα δεν το πετάς, πώς δεν θα λυπηθεί ο Θεός το πλάσμα Του και δεν θα κανει ό,τι είναι δυνατόν…
Περί της φροντίδος που πρέπει να έχη η ψυχή εις το να ειρηνεύη Λοιπόν προτίτερα από κάθε άλλο έχε αυτήν την ειρήνην και συστολήν, αδελφέ, εις τας πέντε αισθήσεις σου· ήτοι εις το να μη βλέπης ή να λαλής ή να κινής τας χειρας ή να περιπατής τεταραγμένα, αλλ’ ειρηνικά και εύτακτα. Διότι όταν συνηθίσης να φυλλάττης την ειρήνην ταύτην εις τα έξω κινήματα, εύκολα και χωρίς κόπον θέλεις να οδηγηθή να ειρηνεύης και εις τα έσω, επειδή κατά τους Πατέρας ο έσω άνθρωπος συσχηματίζεται μαζί με τον έξω. Συνήθιζε να αγαπάς όλους τους ανθρώπους και να είσαι με όλους…
μικρή και μεγάλη Θέτει το μέθυσο και τον κακολόγο στην ίδια μοίρα με το μοιχό και τον πόρνο και τον θηλυπρεπή; Τα εγκλήματα, λένε, δεν είναι ίσα, πώς είναι ίσες οι τιμωρίες; Απαντάμε: Δεν είναι καθόλου μικρά τ’ αμαρτήματα της μέθης και της κακολογίας. Και ο Χριστός καταδίκασε στην κόλαση αυτόν, που απλώς αποκαλεί τον αδελφό του «μωρό». Πολλές φορές το μικρό αμάρτημα γεννάει μεγάλο, προκαλεί θάνατο. Ε.Π.Ε. 18,456 φωτιάΚαι τώρα υπάρχει ο βασιλιάς της βαβυλωνιακής καμίνου. Και τώρα ανάβει φλόγα χειρότερη εκείνης. Υπάρχει και τώρα αυτός που διατάζει να θαυμάζουμε την εικόνα του και να την προσκυνούμε. Τέτοια εικόνα…
ΚΑΠΟΙΟΣ Γέροντας, που ρωτήθηκε από τους αδελφούς τί είναι καταλαλιά και τί κατακριση, έδωσε την ακόλουθη εξηγηση: Με την καταλαλιά φανερώνει κανείς τα κρυφά έλαττώματα του αδελφού του. Με την κατάκριση καταδικάζει τα φανερά. Αν πει κανείς, λόγου χάρη, πως ο τάδε αδελφός είναι μεν καλοπροαίρετος και αγαθός, αλλά του λείπει η διάκριση, αυτό είναι καταλαλιά. Αν όμως πει ότι ο δείνα είναι πλεονέκτης και φιλάργυρος, τούτο είναι κατάκριση, γιατί με τον λόγο αυτό καταδικάζει τις πράξεις του πλησίον του. Η κατάκριση είναι χειρότερη από την καταλαλιά. ΠΗΓΑΝ κάποτε αιρετικοί στον Όσιο Ποιμένα κι άρχισαν να λένε κατηγορίες εναντίον του…
«Γιατί ο δίκαιος κι αν πέσει εφτά φορές, ξανασηκώνεται, ενώ οι ασεβείς πέφτουν στη δυστυχία για πάντα» (Παρ. 24:16) Αρκετοί άνθρωποι, που σε μια περίοδο της ζωής τους ήταν αποτυχημένοι, στη συνέχεια μεγαλούργησαν. Ο Τσώρτσιλ ήταν κακός μαθητής στο δημοτικό. Για τον Τόμας Έντισον οι δάσκαλοί του έλεγαν ότι «είναι τόσο βλάκας που δεν μπορεί να μάθει τίποτα». Ο Αϊνστάιν δεν μπορούσε να μιλήσει μέχρι να γίνει 4 χρονών και να διαβάσει μέχρι να γίνει 7 χρονών. Ο Παστέρ ήρθε 15ος στη χημεία ανάμεσα σε 22 μαθητές. Ένας δημοσιογράφος είπε για τον Ντίσνεϊ ότι «δεν είχε ούτε φαντασία ούτε καλές…
768- ΑΡΧΗ ΚΑΛΗ, ΑΣΧΗΜΟ ΤΕΛΟΣ. Ο ρωμαίος αυτοκράτωρ Καλιγούλας, όπως αναφέρει ο ιστορικός Σουητώνιος, άρχισε με τις καλύτερες διαθέσεις τη βασιλεία του. Στο τέλος όμως της ζωής του φάνηκε πολύ σκληρός κι ασυνείδητος. Ο ίδιος ο Σουητώνιος, που έγραψε τη ζωή του, αφού διηγήθηκε τα πρώτα χρόνια της αυτοκρατορίας του, που ήταν άξια ρωμαίου ηγέτου, προσέθεσε: «Ότι έγραψα μέχρι εδώ είναι άξια του ονόματος ενός αυτοκράτορος, τα άλλα που ακολουθούν μπορούν ν΄ αποδοθούν μόνο σε ένα τέρας». Πόσοι αρχίζουν καλά και τελειώνουν άσχημα! 772- ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ. – Τι είναι η ζωή; ρώτησαν ένα φιλόσοφο. -Ένα κρομμύδι, που το…
custom image (2)
Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)
-
Από τους απλούς διδασκόμαστε την απλότητα
Δίδασκε με λόγια, δίδασκε και με έργα. Το καλοκαίρι του 1975, κατά την επίσκεψη του Γέροντα στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας για την εγγραφή κάποιου υποτακτικού του στο δοκιμολόγιο, ο καθηγητής της…
-
Ο πόλεμος από τον διάβολο. Τα χαρακτηριστικά του
Καταρχάς, ο πόλεμος είναι συνεχής. Δεν υπάρχει κατ’ ουσίαν καιρός αναπαύσεως. Και όταν δεν μας πολεμά φανερά ο εχθρός, εργάζεται αθόρυβα και ύπουλα. Και όταν είμαστε εν κινήσει, και όταν κοιμόμαστε, και…
-
Πόλεμος λυσσώδης και εξοντωτικός
Όσο ο διάβολος μας πολεμά και αστοχεί, τόσο εξαγριώνεται και θυμώνει. Το πολεμικό του μένος εξάπτεται και συνεχώς κινείται για να αποσπάσει μια νίκη. Ας μην απατώμαστε. Από τη στιγμή που ο…
-
Η εξέταση της συνείδησης...
Ανησυχείς και θλίβεσαι κάθε φορά που εξετάζεις τη συνείδησή σου, γιατί τώρα βρίσκεις τον εαυτό σου πολύ κακό. Ενώ πριν, όταν ήσουν νέος, μια τέτοια εξέταση σου έδειχνε πώς ήσουν, λίγο-πολύ, καλός…
-
Ο καλός σπορέας και ο «ανθρωποκτόνος» διάβολος
Ο Κύριος ονόμασε το διάβολο «ανθρωποκτόνο», φονιά δηλαδή της ανθρώπινης ψυχής. Γιατί τι άλλο σημαίνει η αμαρτία; Είναι η απώλεια του ανθρώπου και η απομάκρυνσή του από το Θεό. Μισεί τον άνθρωπο…
-
...ο πόλεμος του πνευματικού αγώνα...
Κάθε φορά που ανασυντάσσουμε τις πνευματικές μας δυνάμεις και κάνουμε σταθερά και αποφασιστικά ένα νέο ξεκίνημα στο δρόμο της εσωτερικής ζωής, μία θύελλα από κάθε είδους εμπόδια και πειρασμούς μας αναχαιτίζει. Αλλά…
-
Οι θησαυροί της υπακοής
Θέλοντας να δείξει ο Γέροντας ότι η υπακοή δεν είναι κάποια τυπική διαδικασία, αλλά ουσιαστικά συνώνυμη της αγάπης, διηγείτο την εξής ιστορία: «Ένας γέροντας συνήθιζε να δέχεται τους λογισμούς του υποτακτικού του…
-
Η κακία του διαβόλου
Η Αγ. Γραφή και η ιερή μας παράδοση πολλές ονομασίες έχουν αποδώσει στον διάβολο. Μισόκαλος, φθονερός, πονηρός, δόλιος, πανούργος, εχθρός, αντίδικος, ανθρωποκτόνος, λέων ωρυόμενος, δράκων, πειράζων, βεελζεβούλ κ.α. Σε όλες αυτές τις…
Θέματα: διάβολος