Η αδιάκριτη υπερβολική αγάπη των γονέων -Γέροντα, μπορεί μια μάνα από αδιάκριτη αγάπη να βλάψη το παιδί της;-Και βέβαια μπορεί. Όταν λ.χ. κάποια μάνα βλέπη το παιδάκι να δυσκολεύεται να περπατήση και λέη: «κρίμα το καημένο, δεν μπορεί να περπατήση», και το παίρνη συνέχεια αγκαλιά, αντί να το κρατήση λίγο από το χεράκι, πώς θα μάθη το παιδί να περπατάη μόνο του; Βέβαια από αγάπη κινείται, αλλά του κάνει ζημιά με το πολύ ενδιαφέρον της. Γνώριζα έναν πατέρα που το παιδί του είχε τελειώσει το στρατιωτικό και το έπαιρνε από το χέρι και το πήγαινε στον κουρέα. «Έφερα τον γιό…

Ο άγιος πρωτοπρεσβύτερος της Κροστάνδης π. Ιωάννης άρχισε το ποιμαντικό του έργο στη δύσκολη κοινωνία της πόλεως αυτής από τα φτωχά παιδιά. Πίσω από τα παιδιά ακολούθησαν οι μεγάλοι. Σιγά- σιγά ο κόσμος τον πλησίασε και ένα καλοκαίρι έκανε έναρξη των συζητήσεων μαζί με τους καθισμένους πάνω στο γρασίδι έξω από την πόλη. Τα παιδιά και οι μεγάλοι άρχισαν να μαζεύωνται γύρω του και, άλλοι καθιστοί, άλλοι όρθιοι, τον παρακολουθούσαν με προσοχή. Έπειτα άρχισαν να τον καλούν σπίτια τους. Αυτό βέβαια έγινε σιγά- σιγά. Στην αρχή η σκοτεινή κοινωνία της Κροστάνδης με δυσπιστία και έχθρα αντιμετώπιζε τις προσπάθειες του να…

Τις προάλλες με πληροφόρησε η αδερφή μου για έναν γείτονα της πως ο σπιτονοικοκύρης του τον έδιωξε από το σπίτι επειδή του χρωστούσε κάποια ενοίκια. Άνεργος το τελευταίο διάστημα και άρρωστος αναγκάστηκε να κοιμάται στο αυτοκίνητο. Ο σπιτονοικοκύρης χωρίς κανένα δισταγμό του πήρε ακόμα και τις ηλεκτρικές συσκευές ως μέρος των χρωστούμενων. Το θέμα εδώ είναι ότι αυτός δεν έχει οικονομικό πρόβλημα, διαθέτει πολλές καταθέσεις στην τράπεζα όπως καμαρώνει να διαλαλεί, και τα μηνιαία του έσοδα είναι αρκετά καθώς εισπράττει πολλά ενοίκια από διάφορα ακίνητα που διαθέτει.Και σκέφτομαι ότι τώρα θα λένε οι γείτονες ‘τον κακόμοιρο το Γιάννη που κοιμάται…

162. Πρέπει ακόμη πιο πολύ να αγαπάμε τον πλησίον μας όταν αμαρτάνη είτε απέναντι του Θεού είτε απέναντι σ’ εμάς. Γιατί είναι τότε άρρωστος, γιατί είναι αξιολύπητος, γιατί κινδυνεύει. Ακριβώς τότε πρέπει να τον συμπαθούμε, να ικετεύουμε τον Κύριο γι’ αυτόν, να του θεραπεύουμε την καρδιά με λόγια αφυπνιστικά, με λόγια στηλιτευτικά της αμαρτίας, με λόγια παρηγορητικά, με λόγια συγγνώμης, με λόγια αγάπης. «Γίνεσθε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαχνοι, χαριζόμενοι εαυτοίς, καθώς και ο Θεός εν Χριστώ εχαρίσατο ημίν» (Εφεσ. δ’ 32). 163. «Ειρήνην διώκετε μετά πάντων και τον αγιασμόν, ου χωρίς ουδείς όψεται τον Κύριον» (Εβρ. Ιβ’ 14). Ας επιδιώκετε…

Μια σχέση θέλει δύο, όπως λένε και για το ταγκό. Πολλές φορές όμως μπαίνουμε σε μια σχέση φέρνοντας μαζί μας και μια άλλη σχέση, πολύ δυνατή και ιδιαιτέρως φορτική… την εμπαθή σχέση με το εγώ μας! Κι έτσι βρισκόμαστε να διαχειριστούμε όχι μια αλλά δύο ή και τρεις σχέσεις, αν και το έτερον ήμισυ δε θέλει να αποχωριστεί κι εκείνο τη σχέση με το δικό του εγώ. Συνωστισμός! Πώς θα τα βγάλουμε πέρα; Η συνύπαρξη με κάποιον άλλο προϋποθέτει μια σοβαρή και κρίσιμη απόφαση… ότι θα δώσουμε χώρο μέσα μας και έξω μας στον άλλο, ότι θα κάνουμε παραχωρήσεις, υποχωρήσεις,…

«Έτσι θα σας ξεχωρίζουν όλοι πως είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλο».  (Ιω. ιγ΄ 35) «Τίποτε δεν είναι τόσο αγαπητό στο Θεό, όσο η αγάπη, εξαιτίας της οποίας έγινε άνθρωπος και έδειξε υπακοή μέχρι θανάτου. Για τον λόγο αυτό και οι πρώτοι μαθητές που κάλεσε ήταν δυο αδέλφια, δείχνοντας έτσι από την αρχή ο πάνσοφος Σωτήρας, ότι θέλει όλοι οι μαθητές του να συνδέονται μεταξύ τους με αδελφική αγάπη. Ας μη θεωρούμε, λοιπόν, τίποτε προτιμότερο από την αγάπη, η οποία συνδέει τα πάντα μεταξύ τους και τα κρατάει σε ομόνοια, που είναι το συμφέρον τους».…

155. Είναι αδύνατο να φαντασθούμε και να σκεφθούμε τον Σταυρό χωρίς αγάπη. Όπου είναι ο Σταυρός, εκεί είναι και η αγάπη. Στην εκκλησία, βλέπουμε παντού το σημείο του Σταυρού. Έτσι, από παντού μας γίνεται η υπόμνησις ότι βρισκόμαστε στο σπίτι του Θεού της αγάπης, στο σπίτι της ίδιας της αγάπης, που σταυρώθηκε για μας. 156. Λένε μερικοί ότι αν δεν νοιώθουμε διάθεσι για προσευχή, καλύτερα να μην προσευχηθούμε. Είναι μία σοφιστεία της σαρκός. Η σάρκα δεν θέλει την προσευχή. Αλλά «η βασιλεία των ουρανών βιάζεται» (Ματθ. ια’ 12). Δεν μπορούμε να εργασθούμε τη σωτηρία χωρίς να εκβιάσουμε τον εαυτό μας.…

Κάποιος αρχάριος μοναχός από τη Θηβαΐδα, χωρίς να συμβουλευτή κανένα, έκανε υπερβολικές ασκήσεις. Γρήγορα όμως κυριεύτηκε από λογισμούς υπερηφανείας, όπως συνήθως συμβαίνει. -Έφτασες σε μεγάλα μέτρα, του ψιθύρισε ο διάβολος, που κανένας δεν μπορεί να φτάση τόσο σύντομα! Σου αξίζει να πάρης το χάρισμα των θαυμάτων, για να δοξάζεται εξ αιτίας σου ο ουράνιος Πατήρ. Παρακαλούσε λοιπόν στην προσευχή του τον Θεό να του δώση αυτό το χάρισμα. Μια μέρα σκέφτηκε να συμβουλευτή ένα γείτονά του αναχωρητή, διακριτικό και ενάρετο. Ήταν οικονομία Θεού, για να μη χάση τους κόπους του! Του φανέρωσε τις σκέψεις του και την προσευχή που έκανε,…

«Αυτή την εντολή έχουμε απ’ Αυτόν: όποιος αγαπά τον Θεό να αγαπά και τους αδελφούς του». (Α΄Ιωαν. δ΄21) «Βλέπετε πώς είναι αχώριστος η προς τον Θεό και η προς τους ανθρώπους αγάπη; Γι’ αυτό λέγει ο αγαπημένος μαθητής, "αν κάποιος λέγει ότι αγαπά τον Θεό και μισεί τον αδελφό του, είναι ψεύτης· διότι, αν τον αδελφό του, που τον είδε δεν τον αγαπά, πώς αγαπά το Θεό που δεν τον είδε;"».   (Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Ομιλία εις τον Ευαγγελιστήν Ιωάννην, ΕΠΕ 11, 53)

    Ο Χριστός είναι μαζί μου, και ποιόν θα φοβηθώ; Είτε κύματα σηκώνονται εναντίον μου, είτε πελάγη, είτε θυμοί αρχόντων, όλα αυτά για μένα είναι πιο ασήμαντα από αράχνη. Και αν δεν ήταν για τη δική σας αγάπη, ούτε σήμερα θα δεχόμουν να φύγω. Γιατί πάντοτε λέγω, «Κύριε, ας γίνει το δικό σου θέλημα»· όχι ό,τι θέλει ο τάδε και ο τάδε, αλλ΄ ό,τι θέλεις εσύ. Αυτός μου είναι πύργος, αυτό μου είναι πέτρα ακίνητη, αυτό μου είναι ράβδος αμετάβλητη. Αν θέλει ο Θεός να γίνει αυτό, ας γίνει. Αν θέλει να είμαι εδώ, αισθάνομαι ευγνωμοσύνη. Όπου θέλει, τον…