Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 14 Στίχ. 15-24. Η παραβολή του μεγάλου δείπνου.14.22 καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος, Κύριε, γέγονεν ως ἐπέταξας(1), καὶ ἔτι τόπος ἐστίν(2).22. Όταν γύρισε ο δούλος τού είπε: “κύριε, αυτό που πρόσταξες έγινε και υπάρχει ακόμη χώρος”.(1) Τα αγαθά της βασιλείας δεν ετοιμάστηκαν μάταια. Διότι αν μερικοί απορρίπτουν αυτά, βρίσκονται όμως και πολλοί, οι οποίοι με ευγνωμοσύνη υποδέχονται αυτά. Ο Θεός θέλει να έχει εκκλησία και στη γη. Τι εάν κάποιοι προτιμούν να αγνοούν ή…
218. «Ζώνην νοητάς εζωσμένη η πόλις σου, το κράτος αδιάσπαστον έχει» Η Θεοτόκος άφησε στην Εκκλησία δύο ιερά κειμήλια: την Ζώνη και την Εσθήτα της (= φόρεμα, πρβλ. Σκέπη, Ωμοφόριον). Η τιμία Ζώνη της Θεοτόκου φυλασσόταν από κάποια παρθένο στα Ιεροσόλυμα. Το ιερό αυτό κειμήλιο μετέφερε στην Κωνσταντινούπολι ο Αυτοκράτωρ Αρκάδιος (383 408), γυιός του Μ. Θεοδοσίου και την ετοποθέτησε σε μια πολυτελή θήκη που ωνόμασε Αγία Σορό. Ο Ιουστινιανός (482-565) έκτισε στην Κωνσταντινούπολι «εν τοις Χαλκοπρατείοις» ναό της Αγίας Ζώνης, όπου και έγινε ανακομιδή του ιερού Λειψάνου από την Επισκοπή Ζήλας, στην οποία φυλασσόταν. Επί Αυτοκράτορος Λέοντος Γ'…
Η σημασία των λόγων του Χριστού «ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν» (Μθ 10,34)Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς Επιστολή στο σιδερά Κώστα Μα ένας τόσο αληθινός και ελεήμων άνθρωπος να μην ξέρει τη βαθιά σημασία αυτών των λόγων; Νομίζω, ότι ξέρεις αλλά μόνο ζητάς επιβεβαίωση. Στους αληθινούς και ελεήμονες ο ίδιος ο Θεός αποκαλύπτει τα μυστικά. Με το Πνεύμα Του. Εάν ήσουν εσύ ο μόνος σιδεράς στα Ιεροσόλυμα όταν οι Εβραίοι σταύρωναν τον Κύριο, δεν θα υπήρχε κανείς να τους σφυρηλατήσει τα καρφιά. «Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην΄ ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν» (Ματθ. 10, 34). Έτσι…
523. Το φώς της ψυχής σου, των λογισμών σου και της καρδιάς σου προέρχεται από το Ιησου Χριστό. Είναι το Φως αυτό διαφορετικό από το φως που εκπέμπει ο ήλιος, από το υλικό φως που εμφανίζεται και εξαφανίζεται και δεν μπορεί να διαπεράση τα πυκνά σώματα, αλλά αφήνει πολλά πράγματα στο σκοτάδι και δεν μπορεί να διαλύση το σκοτάδι της αμαρτίας ούτε σε μία και μόνη ψυχή. Ο Χριστός είναι το «φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον, ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον» (Ιω. α’ 9), φωτίζοντας το κυριώτερο συστατικό της υπάρξεώς μας, δηλαδή την ψυχή μας. Ναι, το φως του…
213.«εν τη Κοιμήσει σου νέκρωσις άφθορος» Τον θάνατο της Θεοτόκου η Εκκλησία ωνόμασε «κοίμησι». Είναι ο πρώτος θάνατος που ωνομάσθηκε έτσι. Διότι, η Εκκλησία, στο πρόσωπο της Θεοτόκου είδε να εφαρμόζεται απόλυτα, ο λόγος του Κυρίου για τον θάνατο σαν ύπνο (Ιω. ια' 11). Το ότι ο θάνατος της Θεοτόκου ήταν «κοίμησις» και ύπνος το απέδειξε πρώτα η ίδια, με τον τρόπο με τον οποίο υποδέχτηκε τον θάνατο. Διότι, όπως είδαμε προηγουμένως, η Παναγία εν όψει του θανάτου, έκανε ό,τι κάνει συνήθως ο άνθρωπος για να κοιμηθή. Εκείνο όμως που μαρτυρεί κυρίως ότι ο θάνατος της Παναγίας ήταν απλή…
212.«Γεσθημανή τω χωρίω» Όταν η Θεοτόκος παρέδωσε το πνεύμα της, οι Απόστολοι εκήδευσαν το θεοδόχο σώμα της με πολλή ευλάβεια, μεγάλη λαμπαδοφορία και επιταφίους ύμνους. Κατά τη διάρκεια της κηδείας συνέβη, και το εξής επεισόδιο. Ένας Ιουδαίος, από φθόνο ωδηγημένος, άπλωσε με αυθάδεια τα δύο χέρια πάνω στην άγια σωρό, με σκοπό να ρίξη κάτω και να βεβηλώση το πανάχραντο σκήνος της Θεοτόκου. Χωρίς όμως να καταλάβη κανείς πώς, τα χέρια του κόπηκαν με μας κι έπεσαν κάτω... Τούτο έκανε τον άπιστο να πιστεύση και να θεραπευθή. Όταν έφθασαν στο χωριό που λέγεται Γεθσημανή, λίγο έξω από τα Ιεροσόλυμα,…
Ένοχοςτρέμει Ο Ηρώδης, καίτοι φορούσε βασιλική αλουργίδα και ήταν φαντασμένος, όμως έτρεμε και φοβόταν εκείνον, που ήταν περισσότερο από όλους απογυμνωμένος από κοσμικό μεγαλείο. Τον φοβόταν τον Ιωάννη, κι όταν ακόμα είχε αποτμηθή με εντολή του, η άγια του κεφαλή.Ε.Π.Ε. 10,140Εντάφιοη ευσέβεια Ποιο είναι το όφελος από ένα επίσημο μνήμα, από μια πολυτελή ταφή και από μια περιττή δαπάνη; Ετοίμαζε από τώρα τα αληθινά εφόδια για τον τάφο. Η ευσέβεια είναι το καλό εντάφιο. Να υπακούσης στον καλό σου σύμβουλο, στον Ιησού Χριστό, που σε αγάπησε.Ε.Π.Ε. 6,320η ελεημοσύνηΗ στολή της ελεημοσύνης, αυτή ανασταίνεται μαζί με τον ελεήμονα. Διότι αυτή είναι…
Ενέχυροο θάνατος του ΧριστούΜην απελπιστής, επειδή κινδυνεύεις. Έχεις στήριγμα ασφαλές. Δεν θα έδινε τον Υιό Του ενέχυρο, αν ο Θεός πατέρας δεν φλεγόταν από υπερβολική αγάπη για μας. Ώστε και αν ακόμα πεθάνης, θα ζήσης, διότι και Αυτός πέθανε. Είτε, λοιπόν, πεθάνουμε, είτε ζούμε, μαζί με Εκείνον, τον Ιησού, θα ζήσουμε. Είναι αδιάφορο αυτό· καθόλου δεν με ενδιαφέρει είτε ζω είτε πεθάνω, γιατί μαζί Του θα είμαστε.Ε.Π.Ε. 22,538η δύναμις του ΧριστούΈχω ενέχυρο την υπόσχεσί Του. Νομίζετε, ότι στη δική μου δύναμι στηρίζομαι; Κρατάω καλά το δικό Του γραμμάτιο. Αυτό είναι η βακτηρία μου, αυτό η ασφάλειά μου, αυτό το ακύμαντο…
211.«εν ταις του Υιού χερσί, την Παναγίαν παρατίθεται ψυχήν». Κατά την ιστορική και εικονογραφική παράδοσι, η Θεοτόκος παρέδωσε το πνεύμα της «εις χείρας του εαυτής Υιού και Θεού». Έτσι, βλέπομε ότι στη Κοίμησι της Θεοτόκου παρέστη ολόκληρο το σώμα της Εκκλησίας, με επί κεφαλής τον Κύριο Ιησού. Η Εκκλησία κηδεύει το σώμα της θεομήτορος και η Κεφαλή της, ο Κύριος Ιησούς, παραλαμβάνει την παναγία ψυχή της στον Ουρανό. Η Θεοτόκος είχε παραστεί στις τελευταίες στιγμές του Εσταυρωμένου. Τώρα ο Κύριος συμπαρίσταται στις τελευταίες στιγμές της Παναγίας Μητέρας του. Τότε ο Ιησούς παρέδωσε την Μητέρα του στη φροντίδα του Αποστόλου…
191. «κρατάς κάθε λογισμό που τρέφει και ωφελεί την ψυχή και ρίχνεις πέρα, πριν καν το δοκιμάσης, κάθε τι που άχρηστο σου είναι και βλαβερό». Οι λογισμοί της Παρθένου! Ο απόκρυφος κόσμος της, ο θησαυρός των μυστικών λόγων! Η Θεοτόκος μίλησε λίγο, σιώπησε περισσότερο, μα πιο πολύ συλλογίστηκε περισσότερο. Ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια μυστικών λογισμών μέσα στον βαθύ απόηχο της σιωπής. Η Θεοτόκος πρέπει να θεωρήται και η πρώτη των χριστιανών μυστικών. Η πρώτη των θεωρητικών, της vita contemplativa. Είναι η «παρακαθήσασα παρά τους πόδας του Ιησού» Μαρία, η οποία «την αγαθήν μερίδα εξελέξατο» (Λουκ. ι΄ 39, 42). Ωραία…