Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Έλεγχοςμε επιείκειαΔεν πρέπει να κοροϊδεύουμε ούτε να ελέγχουμε, αλλά να νουθετούμε. Όχι να κατηγορούμε, αλλά να συμβουλεύουμε. Να μην επιτιθέμεθα με ζήλεια και μανία, αλλά να διορθώνουμε με φιλοστοργία. Διότι δεν κάνεις κακό στον άλλον, αλλά τον εαυτό σου παραδίνεις στη χειρότερη τιμωρία, αφού κρίνοντας τον άλλον, δεν τον σπλαχνίζεσαι για τα αμαρτήματά του. Όποιος κρίνει με σπλαχνικότητα και επιείκεια τα σφάλματα και τα αμαρτήματα των άλλων, αποταμιεύει με την κρίσι του αυτή μεγάλη για τον εαυτό του συγγνώμη. Δηλαδή, στον πορνεύοντα να μη του πω, ότι είναι κακό πράγμα η πορνεία, ούτε να διορθώσω αυτόν που κάνει αισχρές πράξεις;…
Μας διηγήθηκε ο οσιότατος Διονύσιος, ο πρεσβύτερος και σκευοφύλακας της αγιότατης Εκκλησίας των Ασκαλωνιτών, για τον αββά Ιωάννη τον αναχωρητή ότι υπήρξε πραγματικά μέγας άνθρωπος κατά Θεόν στη σημερινή γενιά· και για να δείξει την προς Θεόν ευαρέστησή του, διηγιόταν τούτο το θαύμα που συνέβαινε σ’ αυτόν: «Ο γέροντας», λέει, «ησύχαζε στα μέρη του χωριού Σοχούς, είκοσι σχεδόν μίλια από τα Ιεροσόλυμα. Είχε δε ο γέροντας στο σπήλαιό του μια εικόνα της Παναγίας αχράντου Δεσποίνης ημών και αειπάρθενου Μαρίας να κρατά στην αγκαλιά το Θεό μας. Κάθε φορά λοιπόν που ήθελε να πάει σε κάποιο τόπο, ή σε μακρινές ερήμους…
Μαζί με την ευχούλα -τώρα δεν μπορούμε να πούμε και λεπτομέρειες, αυτό όταν το βρεις μοναχός σου, έχει περισσότερη δύναμη παρά όταν το ακούσεις από τον άλλον- έρχονται τα δάκρυα. Τα οποία δάκρυα λίγο, λίγο, λίγο από εσένα εξαρτάται να τα αυξήσεις. Πιστεύσατέ με ότι τα δάκρυα δεν είναι τίποτες άλλο, συνήθεια είναι. Αν συνηθίσεις να κλαις, την άλλη μέρα θα κλαις, και την άλλη μέρα θα κλαις, και θα φτάσεις σ' ένα σημείο θα πεις: «Γιατί κλαίω; Κι εγώ δεν ξέρω». Ναι, αλλά με τα δάκρυα ξέρεις πόσος καθαρισμός γίνεται μέσα; Πώς πλένεις τη φανέλα σου, το μαντήλι σου…
Τώρα θα σας αναφέρω ένα θαύμα που μου διηγήθηκε κάποια γυναίκα. Το θαύμα αυτό έγινε σε ένα δωδεκάχρονο κορίτσι. Σημειωτέον ότι αυτό, όταν ήταν δώδεκα ετών, ήταν αρκετά ανεπτυγμένο σωματικά. Κάποια μέρα λοιπόν πήγαν μαζί με τον πατέρα της σε κάποιο άλλο χωριό, για να βοηθήσουν μια φιλική τους οικογένεια στον θέρο [θερισμό]. Εκεί συναντήθηκαν με κάποιον άλλο, ο οποίος μόλις είδε την κόρη, είπε στον πατέρα της: – Ε, Χαραλάμπη, είσαι για γαμπρό! Μεγάλωσε η κόρη σου. Από εκείνη τη στιγμή το κορίτσι αρρώστησε. Ζαλιζόταν, είχε ναυτία και δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια της. Επέστρεψαν στο σπίτι, αλλά…
«όταν ανακληθείς, να υπακούσεις αμέσως διότι ο Θεός με τίποτε άλλο δεν ευφραίνεται τόσο, όσο με την ταχύτητά μας» (τ. 19Α, σ.403). «Αλλά Κύριε, εσύ ο οδηγός των πλανωμένων, η απλανής οδός εκείνων που έρχονται προς εσένα, επίστρεψε όλους εμάς και τοποθέτησέ μας μπροστά σ’ αυτήν την κλίμακά σου και, προκειμένου να κρατήσουμε αυτήν, κατεύθυνε με το χέρι σου τα χέρια μας και ενίσχυσέ μας να σηκωθούμε από την γη και ν’ ανεβούμε στην πρώτη βαθμίδα, ώστε να μπορέσομε να συνειδητοποιήσουμε ότι πιασθήκαμε κάποτε από κάπου και σηκωθήκαμε για λίγο από την γη. Διότι πρέπει πρώτα εμείς ν’ ανέλθουμε λίγο…
1. Εις Τούρκον Δασοφύλακα Αυτή η διήγησις μου εξιστορήθη παρά του γέροντος Χριστοδούλου, ότε ευρισκόμην εις το εν Βουνώ αγροκήπιον [1], βοηθών συνάμα τον κηπουρόν αδελφόν Ιερόθεον, κατά την 12ην του μηνός Ιουνίου του 1944. Ο Γέρων Χριοτόδουλος αναμνησθείς το γεγονός, επισυμβάν επί τουρκοκρατίας, κατά το 1910 περίπου, μου το διηγήθη εις δόξαν και τιμήν του Αγίου Ονουφρίου, ως εξής: «Εγώ, μας λέγει, κατ’ εκείνην την εποχήν νεώτερος ων, κατά την επιστασίαν του δάσους της Μονής και μίαν ημέραν γυρίζοντας επάνω εις την Παναγίαν, ανταμωθήκαμεν με ένα Τούρκον, δασοφύλακα, δηλαδή κυβερνητικόν και, αφού επί ώρας εγυρίσαμεν και του έδειξα τα…
“Καθάρισε την καρδιά σου από τους λογισμούς του παλαιού ανθρώπου και θα σου ικανοποιήσω τα αιτήματά σου“ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΒΒΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ Εσύ που αναζήτησες το πλανεμένο πρόβατο, Ιησού, δίδαξε κι εμάς με ποιο τρόπο να αναζητήσουμε τον ποιμένα. Πάτερ, ένα λόγο θέλω να σε ρωτήσω: Επειδή έχει γραφτεί Αναζητήστε τον Κύριο και θα γίνεται κραταιοί (δυνατοί), ζητήστε το πρόσωπό Του για πάντα”, πώς γίνεται ένας αμαρτωλός άνθρωπος να ζητήσει για πάντα τον Κύριο; Δίδαξέ μας τον λόγο αυτό για τον Κύριο που σε φωτίζει, ώστε κι εμείς να αναζητήσουμε το πρόσωπο του Θεού για…
- Σκέφτομαι πολλές φορές, παιδιά, πώς άραγε να ήταν οι άγιοι;Πώς να ζούσαν;Και τι δεν θα 'δινα να γνωρίσω από κοντά έναν άγιο άνθρωπο.Που να τον βρεις όμως στη σημερινή εποχή, που όλοι μας έχουμε εξαχρειωθεί;Ρώτησε ο διάκος της συντροφιάς μας. - Κι όμως υπάρχουν και σήμερα άγιοι, του απάντησα!Εγώ μάλιστα έχω γνωρίσει έναν!Τον λένε Γέροντα Ιερώνυμο και μένει στην Αίγινα! Αυτό ήταν! Έτρεξε αμέσως ως η διψασμένη έλαφος μέχρι την Αίγινα! Βρήκε τον Γέροντα Ιερώνυμο και είπαν πνευματικά.Όταν γύρισε και μας συνάντησε ήταν αλλοιωμένος την καλήν αλλοίωσιν, πλήρης ευλογίας και πνευματικής ευφροσύνης από την συνάντησή του με τον Όσιο…
Δίψα Θεού… Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης Διψά η ψυχή μου τον Κύριο και με δάκρυα Τον ζητώ. Πώς να μη σε ζητώ; Εσύ με ζήτησες πρώτος και μου έδωσες να γευθώ τη γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος, και η ψυχή μου Σε αγάπησε έως τέλους. Τον πρώτο χρόνο της ζωής μου στο Μοναστήρι, γνώρισε η ψυχή μου τον Κύριο με το Άγιο Πνεύμα. Πολύ μας αγαπά ο Κύριος αυτό το έμαθα από το Άγιο Πνεύμα που μου έδωσε ο Κύριος κατά το μέγα Του έλεος. Γέρασα και ετοιμάζομαι για το θάνατο, και γράφω την αλήθεια για χάρη του λαού. Αδελφοί μου,…
124. «Ιδόντες (oι ποιμένες) διεγνώρισαν περί του ρήματος του λαληθέντος αυτοίς περί του παιδίου τούτου» (Λουκ. β’ 17). Οι ποιμένες ήσαν οι πρώτοι αυτόπτες μάρτυρες της Ενσαρκώσεως. Είδαν, άκουσαν και έσπευσαν να καταθέσουν την μαρτυρία τους... Η Θεοτόκος και ο Ιωσήφ έκπληκτοι άκουσαν για το μήνυμα του Αγγέλου και τον ύμνο της αγγελικής στρατιάς (Λουκ. β' 8 - 14) και έζησαν μαζί με τους απλούς εκείνους ποιμένες την εξαίσια ουράνια οπτασία...Οι πρώτοι μάρτυρες και αγγελιαφόροι της Γεννήσεως του θεανθρώπου ήσαν οι απλοί Ποιμένες. Απ’ όσα είπαν, η Θεοτόκος έπρόσεξε ιδιαίτερα τα εξής: Πρώτον, ότι ο Υιός της ωνομάσθηκε απ’ τους…