Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Να μη βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα - Γέροντα, τί θα με βοηθήση να μην κατακρίνω;- Όλα είναι πάντοτε έτσι όπως τα σκέφτεσαι εσύ;- Όχι, Γέροντα.- Έ, τότε να λές: «Δεν σκέφτομαι πάντοτε σωστά· πολλές φορές κάνω λάθος. Νά, στην τάδε περίπτωση σκέφθηκα έτσι και βγήκε ότι είχα άδικο. Στην τάδε περίπτωση έκρινα και έπεσα έξω, οπότε τον αδίκησα τον άλλον. Επομένως δεν πρέπει να ακούω τον λογισμό μου». Ο καθένας μας λίγο-πολύ έχει περιπτώσεις που έπεσε έξω στην κρίση του. Αν φέρη στον νού του τις περιπτώσεις που έκρινε και έπεσε έξω, τότε θα αποφεύγη την κατάκριση. Αλλά και μια…
H αγάπη του Αγίου Σιλουανού στην Παναγία Όταν η ψυχή κατέχεται από την αγάπη του Θεού, τότε, ω, πώς είναι όλα ευχάριστα, αγαπημένα και χαρούμενα. Αυτή η αγάπη όμως συνεπάγεται θλίψη· κι όσο βαθύτερη είναι η αγάπη, τόσο μεγαλύτερη είναι και η θλίψη. Η Θεοτόκος δεν αμάρτησε ποτέ, ούτε καν με το λογισμό, και δεν έχασε ποτέ τη Χάρη, αλλά κι Αυτή είχε μεγάλες θλίψεις. Όταν στεκόταν δίπλα στο Σταυρό, τότε ήταν η θλίψη Της απέραντη σαν τον ωκεανό κι οι πόνοι της ψυχής Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτεροι από τον πόνο του Αδάμ μετά την έξωση από τον Παράδεισο, γιατί…
"Ο Γέροντας είλκυε τις ψυχές κοντά του" Αυτό, που ίσως ένας δε θα μπορούσε εύκολα να υποθέσει, είναι το πηγαίο χιούμορ, που είχε ο Γέρων Πορφύριος. Ήταν κάτι που έσπαζε και το τελευταίο κομμάτι πάγου που μπορεί να υπήρχε στη σχέση, αλλά που, κυρίως, ήταν ένα σπουδαίο μέσον, για να σε βγάλει από την κατήφεια και τη μελαγχολία. Η ευθυμία, η ιλαρότητα και η καλοσύνη του είλκυαν κοντά του τις ψυχές. (Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.347)
Αν δικαιολογούμε τους άλλους, δεν θα τους κατακρίνουμε - Γέροντα, όταν μου περνούν λογισμοί υπερηφανείας και κατακρίσεως, προσπαθώ να δικαιολογώ τους άλλους. Αυτό είναι πτώση ή αγώνας;- Αγώνας είναι. Όταν κάποιος χαζεύη με ανοιχτό το στόμα και μπή μια μύγα στο στόμα του, θα την φτύση. Αλλά καλύτερα είναι να προσέχη να μην μπή.- Συχνά όμως, Γέροντα, βλέποντας τί κάνουν οι άλλοι τους κατακρίνω.- Εδώ που τα λέμε, δεν μπορείς να μη βλέπης τί γίνεται γύρω σου. Πρέπει όμως να αποκτήσης διάκριση, ώστε να δίνης στους άλλους ελαφρυντικά και να τους δικαιολογής. Τότε θα τους βλέπης σε καλή κατάσταση.- Γέροντα,…
192. Σκέφτηκες τι χάνεις, όταν προσκολλάσαι στα μηδαμινά και πρόσκαιρα του κόσμου τούτου; Σκέφθηκες από τι χαρίσματα στερείς τον εαυτό σου; Όλος ο ορατός κόσμος είναι ένα τίποτε μπροστά στην αξία της ψυχής σου. Λοιπόν, να τον λογαριάζης σαν ένα τίποτε. Συλλογίσου για ποιο σκοπό σε έφερε ο Θεός στη ζωή και τι ένδοξο προορισμό ανοίγει ενώπιόν σου. Για σένα κατέβηκε ο Υιός του Θεού στη γη. Για σένα δίδαξε. Για σένα θεληματικά πτώχευσε. Για σένα έκαμε θαύματα και προφήτευσε. Για σένα τέλεσε τον Μυστικό Δείπνο. Για σένα σταυρώθηκε, σηκώθηκε από τον τάφο και ανελήφθη στους ουρανούς. Για σένα ξανάνοιξε…
Τα ορφανά παιδιά -Γέροντα, τα παιδάκια, αν πεθάνη ο πατέρας τους, πρέπει να τον δούν νεκρό;-Καλύτερα να μην τον δούν. Εδώ σε έναν μεγάλο προσπαθείς με τρόπο να πής για τον θάνατο κάποιου δικού του, πόσο μάλλον σε παιδιά!-Μέχρι ποιά ηλικία;-Ανάλογα και με το τί παιδί είναι.-Στον τάφο του να τα πηγαίνουν;-Στον τάφο, ναί, ας τα πηγαίνουν. Να τους πούν: «Ο πατέρας πήγε από ’δώ στον Ουρανό.Αν είσαστε φρόνιμα, θα έρχεται από τον Ουρανό να σας βλέπη». Θυμάμαι, όταν πέθανε η γιαγιά μου, με είχαν πάει σε ένα φιλικό μας σπίτι, για να μη δώ την κηδεία και να μην…
Αιώνας (=ζωή)εδώ και ο άλλοςΔυο αιώνες ζωής έκανε ο Θεός. Ο ένας ο παρών, ο άλλος ο μέλλων. Ο ένας είναι ο αισθητός, ο άλλος είναι ο νοητός. Ο ένας είναι χειροπιαστός, ο άλλος βρίσκεται στην ελπίδα μας. Ο ένας είναι σύντομος, ο άλλος είναι ένδοξος και αθάνατος. Ε.Π.Ε. 31,238 Αιώνιαπόθος των αγίωνΌλοι οι άγιοι δεν αισθάνονταν κατάνυξη μια μονάχα μέρα της ζωής τους, όπως συμβαίνει με πολλούς ανθρώπους. Συνεχώς και καθημερινά περνούσαν τη ζωή τους με έρωτα και ευλάβεια και αύξαναν την αγάπη τους... Αφού, λοιπόν, αφήσουμε όλα όσα είναι πρόσκαιρα και εφήμερα, ας αγαπάμε εκείνον, τον Αιώνιο και…
185. Είμαστε ένα σώμα αγάπης. Όλα τα υλικά αγαθά είναι ένα τίποτε, ενώ ο άνθρωπος είναι το παν. Τίποτε το πιο πολύτιμο από τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο. Ο άνθρωπος, χάρις στην ψυχή του, είναι αθάνατος. Ενώ όλα τα υλικά πράγματα είναι φθαρτά και εφήμερα, σκιά που φεύγει. Όλα είναι του Θεού, τίποτε δικό μας. Άνθρωπε! Εκτίμα την αξία του ανθρώπου, εικόνος του Θεού. Και στον καιρό της ανάγκης του, μην του στερήσης κάθε υλική βοήθεια. 186. Κύριε, αξίωνέ με να βλέπω τις αμαρτίες μου και να παραβλέπω τα αγνοήματα των αδελφών μου, περιφρονώντας τον εαυτό μου, παραδεχόμενος ότι είμαι…
Ο όσιος Σέργιος του Ραντονέζ (1314-1392) ντυνόταν πάντοτε φτωχικά. Γι’ αυτό και δεν τον αναγνώριζαν οι επισκέπτες. Κάποιος χωρικός από ένα μακρινό χωριό άκουγε πολλά για τον όσιο. Επιθύμησε λοιπόν να τον δη. Ήρθε στη μονή και άρχισε να ρωτά, πού θα τον συναντούσε. Του είπαν ότι βρισκόταν στον κήπο. Πήγε στον κήπο και είδε έναν απλό μοναχό, ντυμένο μ’ ένα ρούχο γεμάτο μπαλώματα, να σκάβη τη γη. Ο χωρικός σκέφτηκε ότι του είπαν ψέμματα. Περίμενε να δη ένα λαμπροφορεμένο ηγούμενο μέσα σε δόξα και τιμή. Γύρισε λοιπόν στο μοναστήρι και άρχισε να παρακαλή: -Πέστε μου, πού είναι ο γέροντας;…
Αν παραβλέπουμε τα σφάλματα των άλλων, θα παραβλέψη και ο Θεός τα δικά μας - Γέροντα, σήμερα στην διαλογή των ελιών κατέκρινα μερικές αδελφές, γιατί έβλεπα ότι δεν έκαναν προσεκτικά την δουλειά τους.- Κοίταξε να αφήσης τις κρίσεις και τις κατακρίσεις, γιατί μετά θα σε κρίνη κι εσένα ο Θεός. Εσύ δεν βάζεις καμμιά ελιά λίγο χαλασμένη με τις καλές;- Όχι, Γέροντα, προσέχω να μη βάζω.- Αν μας κάνη τέτοιο καλό διάλεγμα ο Χριστός στην Κρίση, χαθήκαμε! Ενώ, αν τώρα παραβλέπουμε τα σφάλματα των άλλων και δεν τους κατακρίνουμε, θα μπορούμε τότε να πούμε στον Χριστό: «Χριστέ μου, βάλε με…