Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
«Παρακαλώ υμάς… περιπατήσαι μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος ανεχόμενοι αλλήλων εν αγάπη» (Έφεσ. Δ’ 1 – 2). «Σας παρακαλώ να φέρεσθε με πραότητα, με μακροθυμία, ανεχόμενοι με αγάπη, ο καθένας τα ελαττώματα των άλλων». Η συγκλονιστική μακροθυμία του Αγίου Μελετίου Αντιοχείας Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει το ακόλουθο παράδειγμα από τη ζωή του Αγίου Μελετίου, το οποίο δείχνει την απέραντη αρχοντιά αυτού του μεγάλου ιεράρχου. «Θα ήταν άδικο να παραλείψουμε αυτό που συνέβη, όταν ο Μελέτιος εκδιώχθηκε από την Αντιόχεια για να οδηγηθεί στην εξορία. Όταν ο διοικητής κάθισε στην άμαξα και έβαλε τον άγιο να καθίσει πλάι του,…
Πρώτον διαλλαγήΓέροντα, αν από απροσεξία κάνω ένα σφάλμα και δεν το καταλάβω, για να ζητήσω συγχώρηση από την αδελφή την οποία λύπησα, μπορεί στην προσευχή να έχω επικοινωνία με τον Θεό;Για να επικοινωνήσεις με τον Θεό και να βρής ανάπαυση, πρέπει να παρακολουθείς τον εαυτό σου και να έχης συνεχή εγρήγορση, για να καταλαβαίνεις τα σφάλματά σου, να μετανοείς και να ζητάς συγχώρηση. Διαφορετικά, ακόμη κι αν νιώθεις κάποια χαρά στην προσευχή, αυτή δεν θα είναι χαρά πνευματική. Δεν θα έχης μέσα σου το πνευματικό φτερούγισμα που προέρχεται από την επικοινωνία με τον Θεό.Καμμιά φορά, Γέροντα, όταν πάω να προσευχηθώ,…
"Ο Θεός δεν ακούει την προσευχή του υπερήφανου" Γέροντα, μετά από μια άσχημη συμπεριφορά μου έχω τον λογισμό ότι η προσευχή μου δεν είναι ευάρεστη στον Θεό.Αν ο λογισμός αυτός προέρχεται από γνήσια ταπείνωση και λες: «παροργίζω τον Θεό με την άσχημη συμπεριφορά μου», τότε νιώθεις θεία παρηγοριά. αν όμως στενοχωριέσαι εγωιστικά και λες: «πώς έφθασα εγώ σ’ αυτήν την κατάσταση;», δεν δέχεσαι παρηγοριά, γιατί «ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται». Δεν ακούει ο Θεός την προσευχή του υπερήφανου, γιατί η υπερηφάνεια είναι φράχτης.Για να εισακουσθεί η προσευχή μας, πρέπει να βγαίνη από «καρδία συντετριμμένη και τεταπεινωμένη».Όταν πούμε με πολλή ταπείνωση: «τέτοιος…
"Να μην καταδικάζουμε το κακό, αλλά να το διορθώνουμε" Ο Γέροντας αποδεικνυόταν ανατόμος και θεραπευτής τόσο της ανθρώπινης ψυχής όσο και των ανθρώπινων ψυχικών σχέσεων. Μου έλεγε σχετικά: "Ο σκοπός μας δεν είναι να καταδικάζουμε το κακό, αλλά να το διορθώνουμε. Με την καταδίκη ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί, με την κατανόηση και τη βοήθεια θα σωθεί. Τον αμαρτωλό πρέπει να τον αντικρίζουμε με αγάπη και με σεβασμό στην ελευθερία του. Όταν ένα οικογενειακό μας πρόσωπο ρίχνει ένα βάζο από το τραπέζι και το σπάει, συνήθως οργιζόμαστε. Αν εκείνη τη στιγμή, την κρίσιμη, με μια κίνηση ψυχικής ανύψωσής μας, δείξουμε…
«Στην έπαρσή του ο ασεβής καταφρονεί τον Κύριο. “Διόλου δεν υπάρχει Θεός” είν’ οι λογισμοί του» (Ψαλμός 10:4) Ένας επηρμένος δικηγόρος, που επισκέφτηκε ένα χωριό, συζητώντας μ’ ένα γεωργό, του είπε: «Γιατί, Μήτσο, δεν κρατάς το κεφάλι σου ψηλά έναντι των άλλων; Εγώ δε σκύβω το κεφάλι μου ούτε μπροστά στο Θεό»! Κι εκείνος απάντησε: «Βλέπεις το χωράφι αυτό με το σιτάρι; Μόνο τα κεφάλια του σταριού που είναι άδεια στέκονται όρθια. Τα γεμάτα είναι όλα σκυμμένα»!Με το δικηγόρο αυτόν μοιάζουν πολλοί αλαζόνες που αρνούνται να πιστέψουν στο Θεό. Ο Θεός όμως μέσα στη μεγάλη Του αγάπη και στο άπειρο…
«Μην κρίνετε και ποτέ δε θα κριθείτε. Μην καταδικάζετε και ποτέ δε θα καταδικαστείτε…» (Λουκάς 6:37) Κάποτε, ένας δάσκαλος είπε στους μαθητές του να φέρουν από μία πλαστική τσάντα κι ένα σακί με πατάτες. Πρότεινε στους μαθητές ότι για κάθε πρόσωπο που αρνούνταν να συγχωρήσουν, να πάρουν μία πατάτα, να γράφουν πάνω της το όνομα του προσώπου και την ημερομηνία και να τη ρίχνουν στην τσάντα. Θα έπρεπε ακόμα να κουβαλούν την τσάντα για δύο εβδομάδες όπου κι αν πάνε, να την έχουν δίπλα στο κρεβάτι το βράδυ, δίπλα στο θρανίο κ.ο.κ. Αυτό ήταν ενοχλητικό, γιατί κούραζε τα παιδιά και…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 13Στίχ. 31-35. Απειλές του Ηρώδη. Θρήνος για την Ιερουσαλήμ.13.34 ᾽Ιερουσαλὴμ(1) ᾽Ιερουσαλήμ, ἡ ἀποκτέννουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν(2), ποσάκις(3) ἠθέλησα(4) ἐπισυνάξαι(5) τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ὄρνις τὴν ἑαυτῆς νοσσιὰν(6) ὑπὸ τὰς πτέρυγας(7), καὶ οὐκ ἠθελήσατε(8).34 Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, εσύ που σκοτώνεις τους προφήτες και λιθοβολείς αυτούς που σου στέλνει ο Θεός! Πόσες φορές θέλησα να συνάξω τα παιδιά σου, όπως η κλώσα τα κλωσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της,…
«Παιδί μου, πάρε θάρρος! Οι αμαρτίες σου έχουν συγχωρηθεί» (Ματθ. 9:2) Στο νεκροταφείο μιας μικρής πόλης της Γερμανίας, πάνω σ’ έναν από τους τάφους υπήρχε μια πρωτότυπη επιγραφή. Δεν ήταν γραμμένο ούτε όνομα ούτε ημερομηνία. Μόνο μια λέξη: «Συγχωρημένη».Η γυναίκα που ήταν θαμμένη εκεί είχε ζήσει μια ζωή βυθισμένη στις διασκεδάσεις αυτού του κόσμου. Παρασυρμένη από τις επιθυμίες της κατέληξε σε μια διεφθαρμένη ζωή.Στη φυλακή που βρέθηκε εξαιτίας ενός εγκλήματος που διέπραξε, άκουσε για την αγάπη του Θεού και δέχτηκε το Χριστό ως Σωτήρα της. Βγαίνοντας από τη φυλακή, έζησε μια νέα ζωή, δίνοντας τη μαρτυρία της για το Χριστό…
450. Δόξα στην ακατανίκητο δύναμι του Τιμίου και Ζωοποιού σου Σταυρού, Κύριε! Όταν ο εχθρός με θλίβη με αμαρτωλές σκέψεις και αισθήματα και εγώ, έχοντας χάσει την ελευθερία της καρδιάς μου, κάνω πολλές φορές, με πίστι, το σημείο του Σταυρού, τότε η αμαρτία φεύγει προτροπάδην από μέσα μου, η ειρήνη επανέρχεται στην καρδιά μου και νοιώθω ξανά ελεύθερος. Δόξα σοι, Κύριε! Ας μη με απομακρύνη από σένα τιποτε το σαρκικό, το υλικό. Ας μείνω πάντοτε ενωμένος μαζί σου. 451. Ώ Κύριε! Μη με στερήσης των ουρανίων σου δωρεών, γιατί είσαι ο Κύριος και όλα τα μπορείς. ΄Ω Κύριε! Σώσε με…
Έλαβα, παιδί μου, την επιστολή σου, και είδα σ’ αυτή την ανησυχία σου. Όμως μη λυπάσαι, παιδί μου. Μην ανησυχείς τόσο. Και αν πάλι έπεσες, πάλι σήκω. Ονομάσθηκες ουρανοδρόμος. Δεν είναι, παράξενο να σκοντάφτει εκείνος που τρέχει. Μόνον χρειάζεται να έχει υπομονή και μετάνοια κάθε στιγμή. Βάζε λοιπόν μετάνοια συνεχώς, όταν σφάλεις, και μη χάνεις καιρό. Γιατί, όσον αργείς να ζητήσεις συγχώρηση, τόσον δίνεις άδεια στον πονηρό να απλώνει μέσα σου ρίζες. Μην τον αφήνεις να αποκτά δικαιώματα εις βάρος σου. Λοιπόν μην απελπίζεσαι όταν πέφτεις, αλλά αφού σηκωθείς πρόθυμα βάζε μετάνοια λέγοντας· – Συγχώρησέ με, Χριστέ μου, άνθρωπος είμαι…