Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
μακάριοι οι πεινώντες... οι κλαίοντες. Λουκά στ' 21. Η πείνα και το κλάμα μακαρίζονται από τον Ιησού. Όχι διότι είναι καλά καθ’ εαυτά. Αλλά διότι συντελούν στην αιώνια σωτηρία του ανθρώπου. Η πείνα και το δάκρυ είναι καταστάσεις του κόσμου τούτου του καταργουμένου. Είναι αγκάθια, που παραχώρησε ο Δημιουργός να μπαίνουν στην ανθρώπινη σάρκα για να μισήση ο άνθρωπος τον κόσμο τούτο της φθοράς και να νοσταλγή την ουράνια πατρίδα. Όσοι δεν πεινούν και δεν κλαίνε δεν νοσταλγούν την αιώνια πατρίδα. Όσοι τρώνε και γελούν μοιάζουν με τους συντρόφους του Οδυσσέα, που έφαγαν τους λωτούς και λησμόνησαν την πατρίδα τους.Ο Ιησούς…
119. «εξ ής εγεννήθη Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός». (Ματθ. α΄ 16). Η γενεαλογική σειρά του Ιωσήφ ήταν η ίδια με τη γενεαλογική «σειρά» της Θεοτόκου. Και οι δύο συναντώνται σε κοινούς προγόνους: τον Δαβίδ, τον Αβραάμ, τον Αδάμ, τον Θεό και καταλήγουν σ’ ένα κοινό απόγονο: τον Ιησού (έναντι του Νόμου ο Ιησούς ήταν απόγονος και κληρονόμος του Ιωσήφ ΥΜ 33) . Μια μακριά γενεαλογική σειρά καταλήγει τελικά σ’ ένα πρόσωπο: στο πρόσωπο του Ιησού!Το νερό του ποταμού, καθώς κυλάει ψηλά απ’ τις πηγές του προς τα κάτω, καθαρίζεται και λαμπικάρεται. Η μεγάλη και περιπετειώδης πορεία του νερού κρύβει και…
Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματιΜατθαίου ε' 3 Ο Ιησούς ήταν «ταπεινός τη καρδία». Ο Ιησούς βλέπει τη βασιλεία του ν’ αποτελήται από πτωχούς τω πνεύματι. Από ταπεινούς.Οι υπήκοοι του κόσμου τούτου είναι συνήθως αλαζόνες, επηρμένοι τύποι, διεκδικηταί ξένων κόπων και ιδρώτων. Κατακτηταί και τύραννοι των άλλων. Όπως ο Κύριος είπε «οι βασιλείς των εθνών κυριευούσιν αυτών» (Λουκ. κβ' 25). Η αναταραχή, η δυσαρμονία, η έλλειψις ειρήνης, ο πόλεμος οφείλονται στην ύπαρξι ανθρώπων, που θέλουν να καταδυναστεύουν, ν’ αδικούν τους άλλους. Να υπερτερούν.Η βασιλεία του Ιησού θα είναι βασιλεία ειρήνης, διότι θ’ αποτελήται από ταπεινούς και αγίους υπηκόους. Οι υπήκοοι της…
επάρας τους οφθαλμούς αυτούΛουκά στ’ 20. Ο Ιησούς στους μακαρισμούς αποκαλύπτει την άλλη όψι της πραγματικότητος. Απευθύνεται σε όσους ζουν στο σκοτάδι αυτής της ζωής και τους καλεί να σκεφθούν τη φωτεινή όψι της ζωής, που τους περιμένει. Για τον Ιησού ἐχει μεγαλύτερη σημασία η άλλη αυτή όψις, η φωτεινή και μακάρια, παρά η τωρινή.Τί οφείλομε στον Ιησού για την αποκάλυψι αυτή! Εμείς ζούμε την ανάποδη όψι της πραγματικότητος. Γι’ αυτό κι όλα στη ζωή μας είναι σκοτεινά, παράξενα, δυσάρεστα, άσχημα, χωρίς νόημα και σκοπό. Ο Ιησούς μας μίλησε για την ομορφιά, το φώς, την ευτυχία, τη χαρά, που χαρακτηρίζουν…
«Δόξα εις τον Γολγοθά του Χριστού» Ω Θείε Γολγοθά, αγιασμένε με το αίμα του Χριστού! Σε παρακαλούμε, πες μας πόσες χιλιάδες αμαρτωλών με την Χάρη του Χριστού, την μετάνοια και τα δάκρυα καθάρισες και γέμισες τον νυμφώνα του Παραδείσου; Ω! με την αγάπη σου την άρρητη, Χριστέ Βασιλιά, με την Χάρη Σου όλα τα ουράνια παλάτια γέμισες από μετανοούντας αμαρτωλούς. Συ και εδώ κάτω όλους ελεείς και σώζεις. Και ποιος μπορεί αντάξια να Σε ευχαριστήσει, έστω κι αν είχε Αγγελικό νουν; Αμαρτωλοί, ελάτε γρήγορα! Ο Άγιος Γολγοθάς είναι ανοικτός και ο Χριστός εύσπλαχνος. Προσπέσετε προς Αυτόν και φιλήσετε τα άγια…
115. «Ούκ ήν αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι» (Λουκ. β' 7). Κατά την άφιξί τους στη Βηθλεέμ, τους περίμενε νέο πρόβλημα: δεν υπήρχε τόπος για να καταλύσουν. Οι επισκέπτες είχαν κατακλύσει την μικρή πόλι: τα πανδοχεία της πόλεως, τα σπίτια, οι δρόμοι, τα πάντα ήσαν γεμάτα κόσμο... Ο Ιωσήφ, μπαίνοντας στην πόλι είχε προσέξει φαίνεται κάτι μικρά σπήλαια που τα χρησιμοποιούσαν οι χωρικοί για σταύλους ζώων. Όταν οι προσπάθειές του για κατάλυμα αποδείχθηκαν μάταιες, έσυρε το υποζύγιο με τη Μαριάμ σ’ ένα από τα σπήλαια εκείνα... Εκεί βρήκε λίγο χώρο για την Παρθένο και τον εαυτό του και μια φάτνη…
κηρύσσειν και λέγειν... ήγγικεν η βασιλείαΜατθαίου δ' 17. Το κήρυγμα του Ιησού ήταν πάντοτε εσχατολογικό. Για τον Κύριο η ιστορία έχει φθάσει στην τελική της φάσι. Οι καιροί μας είναι οι έσχατοι. Πλησιάζει το τέλος. Ο συρμός του κόσμου πλησιάζει στο τέρμα του. Στο Ω της ιστορίας. Μετά αρχίζει η Βασιλεία του Θεού, η οποία γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο, «ήγγικε». Είναι πολύ πιο κοντά.Ο Ιησούς ήλθε ακριβώς, όταν άρχιζαν οι έσχατοι χρόνοι. Με τον ερχομό του Ιησού άρχισαν οι έσχατοι χρόνοι. Άνοιξε το τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας. Έχει πια αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Όλα του κόσμου τούτου προχωρούν πια…
114. «Απογράψασθαι Σύν Μαριάμ... ούση εγκύω» (Λουκ. θ΄5). Περί το τέλος της εγκυμοσύνης της, η Θεοτόκος αναγκάζεται να ταξιδεύση. Το Ρωμαϊκό Διάταγμα δεν χωρούσε εξαιρέσεις. Σαν νομοταγείς πολίται ο Ιωσήφ και η Μαριάμ έπρεπε να απογραφούν στην πόλι της οικογενειακής των καταγωγής: στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας (διότι από εκεί καταγόταν ο κοινός πρόγονός τους, ο Δαβίδ, (Α' Βασ. ιστ' 1-13). Ο Ιωσήφ αναλαμβάνει μια νέα υποχρέωσι και ευθύνη έναντι της εγκυμονούσης Παρθένου: την ευθύνη του ταξειδιού και της απογραφής.Ο Ιωσήφ δεν ήταν άνδρας της Μαρίας, αλλά μόνο αρραβωνιαστικός της και το κυοφορούμενο βρέφος της δεν ήταν παιδί του. Αυτό το…
ΔύναμιςΘεού Αυτό ακριβώς είναι το αξιοθαύμαστο και μέγιστο δείγμα της δυνάμεως του Θεού, το ότι σκεύος πήλινο μπόρεσε να εκπέμψη τόσο μεγάλη λαμπρότητα και να φυλάξη τόσο μεγάλο θησαυρό. Πραγματικά τότε προ πάντων φανερώνεται η δύναμις του Θεού, όταν με ευτελή πράγματα κατορθώνη μεγάλα.Ε.Π.Ε. 19,246Θεού στους αποστόλους Πώς επεκράτησαν οι απόστολοι σε όλη την οικουμένη; Πώς απέσπασαν εσάς και τους προγόνους σας, που νόμιζαν ότι φιλοσοφούν, ξερριζώνοντας μαζί και τους θεούς τους; Δεν είναι ολοφάνερο, ότι όλα αυτά τα πέτυχαν με τη συμμαχία του Θεού; Διότι δεν είναι δυνατόν τέτοια κατορθώματα να γίνουν με ανθρώπινη δύναμι. Είναι έργα θεϊκής, απερίγραπτης…
εδίδασκεν εκ του πλοίου τους όχλους. Λουκά ε΄ 3 Ο Ιησούς έκανε άμβωνα το πλοίο. Απ’ εκεί δίδαξε και διδάσκει τον κόσμο. Η Εκκλησία του Χριστού είναι η «νοητή ναύς» και ο άμβων είναι η πρώρα της. Ο Ιησούς εξακολουθεί δια μέσου των αιώνων να κηρύττη «εκ του πλοίου». Ο άμβων υπήρξεν ο οδηγός των ανθρώπων- ταξιδιωτών. Απ’ εκεί, οι ναύκληροι της Εκκλησίας ατενίζουν στο βάθος του ορίζοντος και προαναγγέλλουν για τα ερχόμενα και τον Ερχόμενο. Απ’ εκεί προμαντεύουν τις τρικυμίες της ζωής και της θύελλες της ιστορίας. Απ’ εκεί βροντά ως κεραυνός ο λόγος Κυρίου Σαβαώθ ή πνέει ως…