Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
16. «Γέγονε η κοιλία σου αγία Τράπεζα, έχουσα τον ουράνιον άρτον» (Ω).Στη Σκηνή του Μαρτυρίου και μέσα στα «Άγια» υπήρχε η χρυσή Τράπεζα «των άρτων και προθέσεως» (Έξοδ. κε' 22–29). Και εδώ η Εκκλησία διείδε τον τύπο της Θεοτόκου. Η Θεομήτωρ ήταν η πραγματική αγία Τράπεζα, διότι επάνω της ακούμπησε ο Θεός τον ουράνιο άρτο, «τον εκ του ουρανού καταβάντα» (Ιω. στ' 41), τον Κύριο Ιησού.Η χρυσή Τράπεζα της Σκηνής εικόνιζε επί αιώνες την μορφή της Θεοτόκου. Κάθε φορά που Ιερείς και λαός ακουμπούσαν επάνω της τους άρτους της Προθέσεως, ικέτευαν, χωρίς να το γνωρίζουν, για την προετοιμασία και την…
Η θυγατέρα του βασιλιά Ένα όραμα που είδε σε νεαρή ηλικία ο άγιος της αγάπης, πατριάρχης Αλεξανδρείας Ιωάννης ο Ελεήμων (12 Νοεμβρίου 619) έπαιξε αποφασιστικό ρόλο σε όλη τη ζωή του. «Κάποτε, διηγείται ο ίδιος όταν ήμουν μικρός δεκαπέντε χρονών παιδί στην πατρίδα μου την Κύπρο, μια νύχτα είδα στον ύπνο μου μια πανέμορφη κόρη, καλοστολισμένη και αστραφτερή! Το κεφάλι της ήταν στεφανωμένο με φύλλα ελιάς. Η κόρη προχώρησε με αιθέριο βάδισμα, στάθηκε κοντά μου και με χτύπησε ελαφρά στο πλευρό. Ξύπνησα ταραγμένος και τι να δω! Βρισκόταν πραγματικά μπροστά μου… Τότε κατάλαβα καλά πως δεν ήταν γυναίκα. Χωρίς να…
391- ΠΟΤΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΣ. Ωραία μέρα, είπαν σ’ ένα γεωργό. -Αλλ’ άσχημη για τις πατάτες, απάντησε εκείνος. Την επόμενη που έβρεχε, του είπαν: -Καλή μέρα για τις πατάτες. -Αλλά καταστροφή για το σιτάρι, απάντησε ο γκρινιάρης και αχάριστος γεωργός! 396- ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΕΚΑ. Από τους δέκα λεπρούς που ιάτρευσε ο Ιησούς, μόνο ένας γύρισε πίσω να τον ευχαριστήση και αυτός ήταν Σαμαρείτης. Ακόμη και ο Ιησούς παρεπονέθη για την αχαριστία τους. -Δεν καθαρίσθηκαν και οι δέκα; Που είναι οι εννέα; Δε βρέθηκε κανένας να δώση δόξα στον Θεό, παρά μόνον ο αλλογενής αυτός; 401- ΠΩΣ ΝΑ ΣΗΚΩΝΩΜΕ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΜΑΣ. Ένας…
Λέει ο Παύλος: «Όταν συνέρχεστε στη σύναξι, μερικοί σαν να μην έρχωνται στο Κυριακό δείπνο». Η σύναξις της εκκλησίας είναι σύναξις αγάπης και αδελφότητας. Σ’ εκείνο το Μυστικό Δείπνο ήσαν όλοι μαζί συμμετέχοντες. Ε.Π.Ε. 18α,190 Η θεία Ευχαριστία της Κυριακής πρέπει να είναι κοινό δείπνο. Διότι τα δώρα του Κυρίου μας δεν μπορεί του ενός μεν να είναι, του άλλου δε να μην είναι. Είναι κοινά όλων. Ε.Π.Ε. 18α,192 Το δείπνο της θείας Λειτουργίας είναι το ίδιο με εκείνο του Μυστικού Δείπνου. Φανερώνοντας ο Παύλος, ότι μέχρι το τέλος του κόσμου το ίδιο παραμένει, λέει: «Μέχρις ότου ξανάρθη ο Κύριος».…
361- ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΩ Ή ΝΑ ΑΠΟΘΑΝΩ. Μπρος σε ένα άρρωστο χωρίς ελπίδα να θεραπευθή, ο κόσμος λέγει: «Καλύτερα να αποθάνη παρά να βασανίζεται». Σκέψις ανθρώπινη. Μπρος στον ίδιο άρρωστο ένας καλός χριστιανός θα πη: «Ο Θεός να του δίνη δύναμι να υπομένη τον πόνο του για το πνευματικό καλό της ψυχής του και των άλλων». Ο άγιος όμως που ξέρει την αξία του πόνου θα πη με την αγία Μαγδαληνή ντε Πάτσις: «Κύριε, ή να υποφέρω ή να αποθάνω». 362- ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. Σε μια καλογραία, που παραπονιόταν πως δεν μπορούσε από τους πόνους ούτε να προσευχηθή, ούτε να…
303- Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΓΡΑΦΗ.Τα μέλη ενός θρησκευτικού σωματείου «Η Απολύτρωσις», για να δώσουν και στους άλλους να εννοήσουν για ποιον έχυσε το αίμα του ο Χριστός, κατασκεύασαν πολλά καθρεφτάκια και τα μοίραζαν στους διαφόρους. Στο πίσω μέρος έβαζαν την επιγραφή: «Ξέρεις για ποιον πέθανε ο Χριστός; Γύρισε από το άλλο μέρος και θα δής».Κι όταν γύριζε κανείς έβλεπε τον εαυτό του. 308- Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΣ.Μια κυρία στο Εδιμβούργο της Σκωτίας ρώτησε κάποτε το διασημότερο χειρούργο του 19ου αιώνα Ιάκωβο Σίμπσον, «ποια ήταν η σπουδαιότερη ανακάλυψι που έκανε στη ζωή του». Ο διάσημος χειρούργος, αφού συλλογίστηκε λίγο, είπε: -Η…
Με οδηγό τον Σταυρό Ανέφερε ο Γέροντας: «Κάποια μέρα τ’ αδέλφια μου ήταν στο χωράφι και εργάζονταν. Η μητέρα ετοίμασε το φαγητό αλλά δεν είχε με ποιον να το στείλη και στενοχωριόταν. Το χωράφι ήταν δυο ώρες μακρυά.— Δώσ’ το να το πάω εγώ, της λέω.— Μα που ξέρεις εσύ τον δρόμο;— Θα ρωτήσω, είπα.«Ξεκίνησα χωρίς να ρωτήσω κανέναν κρατώντας στο χέρι τον Σταυρό, όπως έβλεπα στις εικόνες τους αγίους Μάρτυρες, και ούτε κατάλαβα καλά από που πήγα. Έφθασα στο χωράφι, άφησα το φαγητό και γύρισα αμέσως, γιατί περίμενε η μητέρα». Θεοπτία Διηγήθηκε ο Γέροντας: «Από ένδεκα χρόνων διάβαζα βίους…
Ο Χριστός δεν είναι ένα αδύναμο πλάσμα πάνω σε ένα σταυρό, ένας κακομοίρης, ταλαίπωρος που ψυχορραγεί. Δεν είναι ένας κατατρεγμένος και ηττημένος μιας άλλης εποχής. Δεν είναι κάποιος που γελοιοποιήθηκε και εξευτελίστηκε. Δεν είναι ένας καλούλης πατερούλης που πηγαίνει με τα νερά μας! Δεν είναι ένα μαγικό τζίνι που θα μας κάνει όλα τα χατίρια. Δεν είναι μια ομπρέλα που τη θυμόμαστε στη βροχή. Ο Χριστός δεν είναι ΜΟΝΟ Αγάπη και χαδάκια! Δεν είναι αυτό που εμείς νομίζουμε ή θα μας άρεσε ή θα μας βόλευε. Δεν είναι ένα ακόμα πρόσωπο της ιστορίας που πέρασε και πάει. Ο Χριστός δεν…
νυν η ψυχή μου τετάρακται (Ιωάννου ιβ’ 27). Ο Ιησούς σκέπτεται και κραυγάζει. Καθώς κυττάζει εμπρός του, η σκιά του σταυρού πέφτει σκοτεινή στα βήματά του και τη σκέψι του. Και η κραυγή του αυτή έρχεται σαν μια βαθειά ενίσχυσι στην καρδιά του, που πιέζεται σκληρά. Οι μεγάλες μορφές της ανθρωπίνης ιστορίας όταν παίρνουν τις μεγάλες αποφάσεις, όταν ξεκινούν για τα μεγάλα έργα τους και η απόφασίς τους περνάη από το καμίνι της δοκιμασίας, τότε ακριβώς προχωρούν από θρίαμβο σε θρίαμβο. Διότι είναι γεγονός, ότι πριν χαράξουν το δρόμο τους, προτού ανακαλύψουν την πορεία τους και αποκτήσουν τη βαθειά ενόρασι και…
ο ποιείς, ποίησον τάχιον (Ιωάννου ιγ’ 27). Η άρνησις είχε εισχωρήσει και σ’ αυτό τον κύκλο των μαθητών του στο πρόσωπο του Ιούδα. Ο Ευαγγελιστής σημειώνει χαρακτηριστικά, ότι «εισήλθεν εις αυτόν (τον Ιούδα) ο σατανάς». Και «εκείνος ευθέως εξήλθεν. Ην δε νυξ».Ο Ιούδας έφυγε από το φωτεινό υπερώο και χάθηκε μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, που είχε πια πέσει βαρειά. Ό,τι έκανε μετά από αυτή την έξοδο δεν ήταν παρά έργο του σκότους. O Ιούδας μπήκε στην περιοχή του σκότους και χάθηκε μέσα σ’ αυτό. Η φυγή του Ιούδα μέσα στο σκοτάδι μοιάζει με την πτώσι του Εωσφόρου. Εκείνος έπεσε «ως…