δ. Εμήνυσε κάποτε ο άγιος Επιφάνιος στον Αββά Ιλαρίωνα, παρακαλώντας τον και λέγοντας : « Ας δούμε λοιπόν ο ένας τον άλλον πριν βγούμε από το σώμα ». Και φτάνοντας εκείνος, χάρηκαν μεταξύ τους. Ενώ δε έτρωγαν, τους έφεραν στο τραπέζι πουλί. Παίρνει ο επίσκοπος και δίνει στον Αββά Ιλαρίωνα. Αλλά ο γέρων του λέγει : « Με συγχωρείς, αλλά από τότε που φόρεσα το μοναχικό σχήμα, δεν έφαγα σφαχτό ». Και του λέγει ο επίσκοπος : « Και εγώ, αφ’ ότου φορώ το σχήμα, δεν άφησα κανέναν να κοίμησή αν είχε τίποτε εναντίον μου, ούτε εγώ κοιμήθηκα έχοντας εναντίον…

η. Ο ίδιος Αββάς Δανιήλ διηγήθηκε για κάποιον άλλο γέροντα μεγάλον, οπού καθόταν στα κάτω μέρη της Αιγύπτου, ότι έλεγε με αφελότητα πώς ο Μελχισεδέκ είναι υιός του Θεού. Και πληροφόρησαν, γι’ αυτόν, τον μακάριο Κύριλλο τον Αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας. Και έστειλε ανθρώπους σ’ αυτόν. Ξέροντας δε πώς - θαυματουργός ήταν ο γέρων και ό,τι ζητούσε από τον Θεό, του το φανέρωνε, και ότι από αφελότητα έλεγε εκείνα τα λόγια, χρησιμοποίησε ανάλογο τέχνασμα, λέγοντας : « Αββά, σε παρακαλώ, επειδή ο λογισμός μου λέγει, ότι ο Μελχισεδέκ είναι υιός του Θεού και άλλος λογισμός λέγει ότι όχι, άλλα άνθρωπος είναι αρχιερεύς…

Του Αββά Δανιήλ.  α. Έλεγαν για τον Αββά Δανιήλ, ότι, όταν ήλθαν οι βάρβαροι σε Σκήτη, έφυγαν οι πατέρες. Και λέγει ο γέρων : «Αν δεν φροντίζη για μένα ο Θεός, γιατί και να ζώ;». Και πέρασε ανάμεσα στους βαρβάρους και δεν τον είδαν. Λέγει τότε στον εαυτό του : «Να, φρόντισε για μένα ο Θεός και δεν πέθανα. Κάμε λοιπόν και συ το ανθρώπινο και φύγε σαν τους πατέρες».β. Ένας αδελφός παρακάλεσε τον Αββά Δανιήλ, λέγοντας : «Δος μου μια εντολή και θα την εφαρμόσω». Και του άπαντά : «Ποτέ μη απλώσης το χέρι σου μαζί με γυναίκα σε…

δ'. Έλεγαν για τον Αββά Γελάσιο, όχι μονάχα οι μαθητές του, αλλά το ιστορούσαν και πολλοί οπού συχνά τον είχαν επισκεφθη. Ότι στον καιρό της Οικουμενικής Συνόδου, οπού συνήλθε στη Χαλκηδόνα, ο Θεοδόσιος, ο πρωτοπόρος του σχίσματος του Διοσκόρου στην Παλαιστίνη, προλαμβάνοντας τους επισκόπους, οπού έμελλαν να γυρίσουν στις επαρχίες τους - γιατί βρισκόταν και ο ίδιος στην Κωνσταντινούπολη, διωγμένος από την πατρίδα του σαν ταραχοποιός αμετανόητος πάντα - έτρεξε στον Αββά Γελάσιο, στο Μοναστήρι του, μιλώντας εναντίον της Συνόδου, οτι δήθεν είχε επικυρώσει την πλάνη του Νεστορίου. Έτσι, πίστευε ότι θα παρέσυρε τον άγιο και θα τον έκανε σύμμαχο…

Του Αββά Γρηγορίου του Θεολόγουα'. Είπε ο Αββάς Γρηγόριος : « Αυτά τα τρία απαιτεί ο Θεός από κάθε άνθρωπο οπού έχει βαπτισθή : Πίστη ορθή από την ψυχή του, αλήθεια από τη γλώσσα του και σωφροσύνη από το σώμα του ».β'. Είπε πάλι : « Ολόκληρος ο βίος του ανθρώπου είναι σαν μια μέρα για όσους κοπιάζουν με πόθο».Του Αββά Γελασίουα'. Έλεγαν για τον Αββά Γελάσιο, ότι είχε ένα βιβλίο από δέρματα, οπού άξιζε δεκαοχτώ νομίσματα. Και πάνω του ήταν γραμμένη ολόκληρη η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη. Το είχε δε αφήσει να βρίσκεται στην εκκλησία, ώστε όποιος αδελφός…

στ'. Είπε ο Αββάς Βησσαρίων : « Σαράντα μερονύχτια έμεινα ανάμεσα στα παλιούρια όρθιος, χωρίς να κοιμάμαι ».ζ'. Ένας αδελφός αμάρτησε και τον απεμάκρυνε ο πρεσβύτερος από την εκκλησία. Σηκώνεται λοιπόν και ο Αββάς Βησσαρίων και βγήκε μαζί του, λέγοντας : « Αμαρτωλός είμαι και εγώ ».η'. Ο ίδιος Αββάς Βησσαρίων έλεγε : « Σαράντα χρόνια δεν πλάγιασα, αλλά ή καθισμένος ή όρθιος κοιμόμουν ».θ'. Ο ίδιος είπε : « Όταν βρίσκεσαι σε ειρήνη και δεν πειράζεσαι, τότε πιο πολύ να ταπεινώνεσαι. Μήπως γλιστρήση μέσα μας ξένη χαρά και καυχηθούμε και παραδοθούμε σε πειρασμό. Γιατί πολλές φορές ο Θεός, εξ…

Του Αββά Ανδρέα. Έλεγε ο Αββάς Ανδρέας : « Στον μοναχό αυτά τα τρία είναι αναγκαία : η ξενιτεία, η πτωχεία και η σιωπηλή υπομονή ». Του Α β β ά  Α ι ώα)’Έλεγαν για κάποιο γέροντα στη Θηβαίδα, τον Αββά Αντιανό, ότι πολλούς τρόπους ζωής είχε ακολουθήσει κατά τη νεότητά του και στα γηρατειά του ασθένησε και τυφλώθηκε. Και οι αδελφοί, εξ αιτίας της ασθενείας του, πολλή παρηγοριά του έδιναν και τον τάιζαν στο στόμα. Και ρώτησαν τον Αββά Αιώ γι’αυτό, τι γίνεται μ αυτή την πολλή περιποίηση ; Και τους λέγει : « Σας βεβαιώνω, ότι, αν η καρδιά…

β΄. 'Ένας αδελφός ρώτησε τον Αββά ’Αβραάμ, λέγοντας : « Αν συμβή να φάγω πολύ, τι θα γίνη ; » Και αποκρίθηκε ο γέρων και του είπε : « Αλλά τι μου λες, αδελφέ ; Τόσο πολύ τρώς ; "Η θαρρείς ότι σε αλώνι ήλθες ; ».γ'. ’Έλεγε για κάποιον από τους Σκητιώτες ο Αββάς Αβραάμ ότι ήταν γραφεύς και δεν έτρωγε ψωμί. ’Έρχεται λοιπόν σ’ αυτόν ένας άλλος μοναχός και του ζητά να του αντιγράψη ένα βιβλίο. Ο γέρων λοιπόν, βυθισμένος σε πνευματικούς λογισμούς, έγραψε πηδώντας αράδες και δεν έβαλε στίξη. Ο δε μοναχός πήρε το κείμενο και θέλοντας…

Του Αββά Αμμούν του Νιτριώτη. α'. Ο Αββάς Αμμούν ο Νιτριώτης πήγε στον Αββά Αντώνιο και του λέγει : « Βλέπω, ότι εγώ περισσότερο από σένα έχω κουρασθή και όμως το δικό σου όνομα μεγαλύνουν οι άνθρωποι πιο πολύ από το δικό μου ». Και ο Αββάς Αντώνιος του αποκρίνεται : « Αυτό συμβαίνει γιατί εγώ αγαπώ τον θεό πιο πολύ από σένα ».β'. ΄Ελεγαν για τον Αββά Αμμούν ότι έκαμε σε μέτρο κριθαριού δυο μήνες. Πήγε δε αυτός στον Αββά Ποιμένα και του λέγει : « "Αν πάω στο κελλί του διπλανού μου ή αυτός ελθη σ’ εμένα για κάποια…

Του Α β β ά  Α χ ι λ λ άα'. Πήγαν κάποτε τρεις γέροντες στον Αββά Αχιλλά. Και ο ένας απ’ αυτούς είχε φήμη κακή. Λέγει ένας από τους γέροντες : « Αββά, φτιάξε μου ένα δίχτυ ». Και εκείνος του απαντά : « Δεν σου φτιάχνω ». Και ο άλλος είπε : « Δός μας ένα δείγμα αγάπης, για να σε μνημονεύου-με στη Μονή ». Και αποκρίνεται : « Δεν ευκαιρώ ». Του λέγει και ο άλλος, όπου είχε την κακή φήμη : « Σ’ εμένα φτιάξε ένα δίχτυ, για να έχω κάτι από τα χέρια σου, Αββά…