Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
86. «Επορεύθη εις την ορεινήν και ησπάσατο την Ελισάβετ» (Λουκ. α΄ 40).Υπό την πίεση όλων αυτών των εντυπώσεων και των συναισθημάτων η Παρθένος Μαρία αναζητεί κάποια διέξοδο. Κάποια εκτόνωση. Η σκέψις της σταματά σ’ ένα συγγενικό πρόσωπο που της το θύμησε μάλιστα το αγγελικό μήνυμα: «Ελισάβετ η συγγενής σου» (Λουκ. α' 36) . Αυτό ήταν! Χωρίς να χάση καιρό, ρίχνει επάνω της ένα ιμάτιο —ήταν ακόμη χειμώνας— και παίρνει τον ανηφορικό δρόμο για τα ορεινά μέρη της Ιουδαίας. Σκοπός της να συναντήση την Ελισάβετ και να της εκμυστηρευθή το μεγάλο της μυστικό.Το δεύτερο χαρακτηριστικό των ανθρώπων που δέχονται την κλήσι…
85. «Αναστάσα Μαριάμ» (Λουκ. α΄39). Όσο διαρκούσε η συνομιλία με τον Αρχάγγελο, η Παρθένος διατηρούσε την ψυχική της ηρεμία. Όταν όμως «απήλθε ο άγγελος απ’ αυτής», τότε η υπαρξίς της αναστατώνεται. Μέσα στο εσωτερικό της ξεσπά θύελλα εντυπώσεων, σκέψεων και συναισθημάτων. Η καρδιά της χτυπά δυνατά και γρήγορα, μη μπορώντας ακόμα να συνέλθη από το συγκλονισμό του αγγελικού δράματος. Το μυαλό της βουίζει απ’ το περιεχόμενο του θείου μηνύματος. Την αγνή της ύπαρξη είχε πυρπολήσει η φωτιά της κλήσεως και της αγάπης του Θεού: «Α ν α σ τ ά σ α Μαριάμ»!Η κλήσις του Θεού στον άνθρωπο είναι μια…
84. «Γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου» (Λουκ. 38). Η δήλωσις της Παρθένου, κατά την υπογραφή του συμφώνου συνεργασίας με τον Θεό έχει ιδιαίτερη σημασία. Αν και η τιμή ήταν πρωτοφανής —η υπογραφή της ήταν ακόμη νωπή δίπλα στην υπογραφή του Θεού— ωστόσο η Θεοτόκος δεν ξιππάζεται. Δεν μιλάει για το τι «θα κάνη» και πώς «θα εργασθή» αυτή για να «φέρη σε πέρας το μεγάλο έργο που της ανέθεσε ο Θεός»! Δεν αναφέρεται σε τυχόν «σχέδιά της», δεν εκθέτει τις «επιδιώξεις» της, δεν αναλύει τους «δραματισμούς» της... Τίποτα απ’ ολα αυτά. Γιατί αυτά είναι, για τους μικρούς, τους κούφιους,…
76. «Ιδού συλλήψη εν γαστρί» (Λουκ. α «51). Η Παρθένος Μαρία ακούει πια καθαρά το ειδικό θέλημα του Θεού για το πρόσωπό της. Καλείται να πατήση το πρώτο σκαλοπάτι της «Κλίμακος» πού θα την ανεβάση στον ουρανό. Από μικρή παιδούλα μέσα στο ναό προσευχόταν να γίνη το θέλημα του Θεού στη ζωή της. Ο Κύριος την άκουε μα δεν απαντούσε ακόμα. Τα χρόνια περνούσαν στη σιωπή της προσευχής και της αφοσιώσεως στον Κύριο. Τώρα ομως η Θεοτόκος παίρνει συγκεκριμένη απάντησι των προσευχών της... Ο καθένας μας προσεύχεται να γίνη το θέλημα του Θεού στη ζωή του: «Γενηθήτω το θέλημά σου»,…
74. «Διεταράχθη υπό τον λογο αυτού». Η Παρθένος Μαρία, οταν άκουσε τα εγκώμια και τις φιλοφρονήσεις του Αγγέλου «διεταράχθη». Ίσως ήταν η πρώτη φορά που άκουγε τέτοια λόγια και τόσους επαίνους για τον εαυτό της. Είναι ομως χαρακτηριστικό οτι ενώ ταράχθηκε εσωτερικά δεν έκανε καμμιά εξωτερική εκδήλωσι. Δεν είπε τίποτε, δεν έκανε καμμιά έκφρασι αποδοκιμασίας ή επιδοκιμασίας, ούτε άλλη κίνησι ή χειρονομία. Μόνο «διελογίζετο». στοχαζόταν τα λόγια που άκουσε και προσπαθούσε ν΄ ανακαλύψη το νόημά τους: «διελογίζετο ποταπος είη (=ποιά να είναι η έννοια). « Δεν είναι απιστία ούτε καν ολιγοπιστία εκείνο που κάμνει την Παρθένον να είναι επιφυλακτική. Ότι…
69. «Κεχαριτωμένη» (Λουκ. α 28).Ο ευγενής επισκέπτης του Ουρανού αρχίζει τον διάλογο με τον συνομιλητή του, χρησιμοποιώντας φιλοφρονητικά λόγια. Οι πρώτες λέξεις του Θεού προς την Παρθένο είναι έπαινοι και εγκώμια γι’ αυτήν. Ο Κύριος προσφωνεί την Θεοτόκο «Κεχαριτωμένη». Ο Νυμφίος απευθύνεται πια καθαρά στη Νύμφη, λέγοντάς της: «Ιδού ει καλή, η πλησίον μου, ιδού ει καλή» (Ασμα Ά. δ' 1) ! Η Θεοτόκος ήταν ο πιο χαριτωμένος άνθρωπος. Ο Θεός της είχε δώσει τις πιο μεγάλες δωρεές, έμελλε δε να της δώση και την ακόμα μεγαλύτερη, να γίνη δηλαδή μητέρα του Γιού του. Κανείς άνθρωπος δεν έλαβε τόσες δωρεές…
68. «Προς Παρθένον μεμνηστευμένην ανδρί, ω όνομα Ιωσήφ» (Λουκά 27) Η Παρθένος Μαρία, λοιπόν, τη στιγμή του Ευαγγελισμού ήταν μνηστευμένη με τον Ιωσήφ. Μεταξύ μνηστείας και γάμου μεσολαβούσε συνήθως ένα έτος. Στο χρονικό αυτό διάστημα η μνηστευμένη κόρη έμεινε σπίτι της ή σε συγγενικό ή φιλικό σπίτι (ΓΛ, 50). Ο Ευαγγελισμός επομένως έγινε στο διάστημα αυτό μεταξύ μνηστείας και γάμου. Εφ’ όσον δε ο Ιωσήφ παρέλαβε την Θεοτόκο από τους ιερείς σε ηλικία 15 περίπου ετών και την εμνηστεύθη, άρα η Θεοτόκος κατά τη στιγμή του Ευαγγελισμού θα ήταν 15-16 ετών. Η μνηστεία με τον Ιωσήφ άνοιξε στην Παρθένο Μαρία…
67. «Απεστάλη ο Άγγελος Γαβριήλ υπό του Θεού... πρός παρθένον» (Λουκ. α 26 - 27). Εάν για τα προηγηθέντα του Ευαγγελισμού περιστατικά της ζωής της Θεοτόκου που αναφέρονται στην ανεπίσημη, ιδιωτική ζωή της έχομε λίγα μόνο στοιχεία και αυτά από την παράδοσι των Αποκρύφων, για τα σημαντικά και ουσιώδη γεγονότα που συνδέονται άμεσα με το πρόσωπο και το έργο του θεανθρώπου έχομε στοιχεία και μαρτυρίες απο τα θεόπνευστα και ιερά βιβλία της Κ. Διαθήκης.Το γεγονός του Ευαγγελισμού, ειδικώτερα, το αφηγείται ο Ευαγγελιστής Λουκάς, ο οποίος σε θέματα που αναφέρονται στο πρόσωπο της Θεοτόκου έχει σχεδόν την «αποκλειστικότητα», με τη σύγχρονη δημοσιογραφική…
66. «Πριν η συνελθείν αυτούς ευρέθη εν γαστρί έχουσα» Η Παρθένος συνέλαβε τον Ιησού μ ε τ ά την μνηστεία της με τον Ιωσήφ και οχι προ της μνηστείας. Ο Χρυσόστομος ερωτά: «Αλλά διατί δεν έμεινεν έγκυος προτού να μνηστευθή; Δια να παραμείνη επ’ όλίγον κρυφόν το γεγονός... και δια να απαλλαγή από κάθε πονηράν υποψίαν η Παρθένος» (ΑΑΠ/ X, 63, 83). Διότι «πώς ήτο δυνατόν οι Φαρισαίοι να παραδεχθούν εγκυμοσύνην υπερφυσικήν, πρωτάκουστον και ακατανόητον και μάλιστα καχύποπτοι και κακόβουλοι όπως ήσαν; Και φυσικά η φαρισαϊκή κακία δεν θα εδυσκολεύετο να εφαρμόση και εις την περίπτωσιν της Παρθένου αυστηρώς τον…
64. «Η εξανθήσασα ράβδος του Ιωοήφ» Το εικονογραφικό αυτό θέμα προέρχεται απο το πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, στο οποίο υπάρχει και ή εξής διήγησις:Όταν η Παρθένος Μαρία έγινε 12 χρόνων, οι ιερείς έκριναν οτι δεν μπορούσε πια να μένη στο Ναό. Και ο μόνος προφανώς λόγος δεν ήταν άλλος από την αντίληψι που είχαν για το μηνιαίο κύκλο των γυναικών (βλ. σημείωμα, αριθ. 33). Φαίνεται όμως ότι, εν τω μεταξύ, οι γονείς της είχαν πεθάνει γι’ αυτό και το θέμα της αποκαταστάσεως της Παρθένου το ανέλαβαν οι ίδιοι οι ιερείς. Αυτοί, προκειμένου να βρεθή το κατάλληλο πρόσωπο, στο οποίο έπρεπε να…