Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
ΔΙΗΓΟΥΝΤΑΙ ακόμη για τον Άγιο Μαρκιανό -γιατί αγίασε ο καλός εκείνος ιερέας της Αγίας Αναστασίας- ότι τις νύχτες γύριζε στις φτωχές συνοικίες της πόλεως και περιμάζευε τους εγκαταλελειμμένους νεκρούς. Τους έπλενε με τα χέρια του, τους σαβάνωνε και τους πήγαινε στην εκκλησία για να τους διαβάσει και να τους θάψει το άλλο πρωί. Κι είχε αποκτήσει την συνήθεια να μην αφήνει μόνο στην εκκλησία τον νεκρό προτού τον ασπασθεί. Κάποτε λοιπόν έγινε αυτό το παράδοξο: Ο νεκρός ήταν ένας πολυβασανισμένος γέρος, χτυπημένος από την ζωή. Έμοιαζε σαν να είχε αντικρίσει με ανακούφιση τον θάνατο. Ο Άγιος Μαρκιανός τον περιποιήθηκε μ’…
για τον αδελφό σουΓια ένα μέλος του σώματος σου, που υποφέρει, δεν λες, «Δεν με νοιάζει».Γιατί τόσο πολύ φροντίζουμε για ένα μέλος του σώματος, και αδιαφορούμε τελείως για του Χριστού τα μέλη; Και πώς είναι δυνατόν να συγχωρεθούμε; Ε.Π.Ε. 9,514 ως ο Χριστός Όσα κάνεις στον αδελφό σου, λογίζονται ότι τα κάνεις στον Κύριο σου. Και ο Κύριος, ευεργετούμενος τρόπον τινά, αμέσως σου λογαριάζει το μισθό. Ε.Π.Ε.17,468 ασθενής την συνείδησιν Αν μεν ήταν πονηρός, θα χρειαζόταν τιμωρία. Εφ΄ όσον όμως είναι ασθενής (αδύνατος στην πίστι και τη γνώσι), χρειάζεται θεραπεία. Τώρα μάλιστα δεν είναι μόνο ασθενής, αλλά και αδελφός. Ε.Π.Ε.18,572…
104. Ω πόσο φθηνές είναι οι σκέψεις μας, πόσο μάταιοι οι λογισμοί μας, ενώ έχουμε κληθή να ενωθούμε με τον Θεό, που μας υποσχέθηκε κληρονομία αφθάρτων αγαθών! Πόσο σκοτεινιασμένη η διάνοιά μας μπροστά στην εκλογή ανάμεσα στο φθαρτό και το άφθαρτο! Τι άσοφοι είμαστε όταν εκτιμάμε τα ασήμαντα ως σπουδαία και παραθεωρούμε τα άφθαρτα χαρίσματα! Όταν δεν μας ελκύουν και δεν μας αιχμαλωτίζουν η αθάνατος ψυχή, η ειρήνη της καρδιάς, η αγιότης, η υπακοή, όλες δηλαδή οι ιδιότητες του αληθινού χριστιανού! Ας στραφούμε με δίψα προς τα αιώνια αγαθά. Ας περιφρονήσουμε τα γήινα αγαθά σαν φθαρτά και ανάξια της αγάπης…
Ο MAPKIANOΣ ήταν ιερέας στην Κωνσταντινούπολη, αγιώτατος άνθρωπος. Ανάμεσα στις άλλες αρετές που τον στόλιζαν, υπερείχαν η ακτημοσύνη και η ελεημοσύνη. Παράδοξος συνδυασμός! Καθώς στεκόταν πολύ ψηλότερα από κάθε γήινο αγαθό, ο Μαρκιανός δεν απέκτησε ποτέ πράγμα δικό του, που να έχει κάποια άξια, ούτε δεύτερο ενδυμα. Όταν οι γνωστοί του του χάριζαν κάτι, το έδινε αμέσως στον πρώτο φτωχό που θα συναντούσε στον δρόμο του. Την Κυριακή που θα γίνονταν τα εγκαίνια της εκκλησίας της Αγίας Αναστασίας, που ήταν η ενορία του, έφυγε ξημερώματα από την φτωχή καμαρούλα του να ετοιμάσει το Άγιο Βήμα. Θα λειτουργούσε ο Πατριάρχης με…
Ο Ισίδωρος, ένας αγέρωχος άρχοντας από την Αλεξάνδρεια, αποφάσισε να μονάση σ’ ένα κοινόβιο της Αιγύπτου. Ο διακριτώτατος ηγούμενος που τον υποδέχτηκε, διέβλεψε αμέσως ότι ήταν σκληρός και υπερήφανος. Του είπε λοιπόν για να τον διορθώση: -Αν πραγματικά αποφάσισες να σηκώσης τον ζυγό του Χριστού, εκείνο που πριν απ’ όλα σου ζητώ είναι να ασκής την υπακοή. -Όπως το σίδερο στον σιδηρουργό, έτσι, αγιώτατε πάτερ, παραδίδομαι στην υπακοή, αποκρίθηκε εκείνος. Ικανοποιημένος ο ηγούμενος από την απάντηση και την παρομοίωση, προχώρησε αμέσως και έδωσε στον σιδερένιο Ισίδωρο το γύμνασμα του: -Θέλω, αδελφέ, να στέκεσαι στην πύλη της μονής και στον καθένα…
ΈΝΑΣ νέος μοναχός συμβουλευθηκε τον Αββά Νισθερώ:- Ποιά αρετή να εξασκήσω περισσότερο, Πάτερ, για να σωθώ;- Όποια σου ταιριάζει καλύτερα, του αποκρίθηκε ο Γέροντας.Ο αδελφός τον κοίταξε με απορία. Τότε ο Αββάς εξήγησε:- Η Αγία Γραφή, παιδί μου, μας πληροφορεί πως ο Αβραάμ ήταν φιλόξενος κι ο Θεός τον σκέπαζε. Ο Δαβίδ αγαπούσε την ταπεινοσύνη κι ο Θεός έδειξε σ' αυτόν την προτίμησή του. Διάλεξε λοιπόν κι εσύ την αρετή που επιθυμεί η ψυχή σου και που νιώθεις πως είσαι κατάλληλος γι' αυτήν. Ύστερα εργάσου την με όλη σου την προθυμία και θα σωθείς.
Ο ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΣ Αββάς Σισώης πάλι συμβουλεύει:…
Η αξιοποίηση της ατεκνίας Η γυναίκα, όταν δεν έχη παιδιά, αν δεν αξιοποιήση το θέμα αυτό πνευματικά, βασανίζεται. Τί είχα τραβήξει μια φορά με μια γυναίκα που δεν είχε παιδιά! Ο άνδρας της είχε μεγάλη θέση στην δουλειά του. Αυτή είχε σπίτια που τα νοίκιαζε, σπίτι μεγάλο στο οποίο έμεναν, προίκα μεγάλη, και βαριόταν να πάη στην αγορά να ψωνίση, βαριόταν να μαγειρέψη, αλλά ούτε και ήξερε να μαγειρεύη. Τηλεφωνούσε και της έφερναν έτοιμα φαγητά. Τίποτε δεν της έλειπε, και όμως ήταν βασανισμένη, γιατί τίποτε δεν την ευχαριστούσε. Όλη μέρα καθόταν στο σπίτι, της έφταιγε το ένα, της έφταιγε το…
ΥΠAPXOYN άνθρωποι, έλεγε ο Μέγας Αντώνιος, που εξαντλησαν όλες τους τις σωματικές δυνάμεις σε υπερβολική άσκηση κι επειδή τους έλειψε η διάκριση, δεν κατόρθωσαν να πλησιάσουν Θεό.
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ από όλες τις αρετές ονομάζουν οι Πατέρες την διάκριση.
ΜΗΝ δοκιμάσεις να κάνεις τίποτε, συμβουλεύει ένας σοφός Γέροντας, προτού εξετάσεις την συνείδησή σου. Εκείνη θα σε πληροφορήσει αν αυτό που επιχειρείς είναι κατά Θεόν.
ΒΛΕΠΕΙΣ άνθρωπο να κρατά αξίνα στο χέρι του και ν’ αγωνίζεται νύχτα-μέρα να κόψει ένα δέντρο και να μην το κατορθώνει, κι άλλον πάλι, έμπειρο σε τέτοια, να το ρίχνει κάτω με λίγα χτυπήματα, συνήθιζε να λέει ο Αββάς Άμμωνάς. Έμπειρο…
Η αγάπη της μάνας -Μια φορά, Γέροντα, μας είπατε ότι με την αγάπη ο άνθρωπος μεγαλώνει, ωριμάζει.-Δεν φθάνει να αγαπάη κανείς τον άλλον, πρέπει να τον αγαπάη περισσότερο από τον εαυτό του. Η μάνα αγαπάει τα παιδιά της περισσότερο από τον εαυτό της. Μένει νηστικιά, για να ταΐση τα παιδιά της, αλλά νιώθει μεγαλύτερη ευχαρίστηση από εκείνα. Τα παιδάκια τρέφονται υλικά και η μητέρα πνευματικά. Εκείνα έχουν την υλική γεύση, ενώ αυτή έχει την πνευματική αγαλλίαση.Μια κοπέλα, πριν παντρευτή, μπορεί να κοιμάται μέχρι τις δέκα το πρωί και να θέλη και το γάλα της να το ετοιμάζη η μάνα της.…
" Άλλο το κόμπλεξ, άλλο η ταπείνωση, άλλο η μελαγχολία " Μου έλεγε ο Γέροντας μια μέρα: "Ο χριστιανός πρέπει να αποφεύγει την αρρωστημένη θρησκευτικότητα: τόσο το αίσθημα ανωτερότητος για την αρετή του, όσο και το αίσθημα κατωτερότητος για την αμαρτωλότητά του. Άλλο πράγμα είναι το κόμπλεξ και άλλο η ταπείνωση, άλλο η μελαγχολία και άλλο η μετάνοια. Με επισκέφθηκε κάποτε ένας κοσμικός ψυχίατρος και μου κατηγόρησε τον Χριστιανισμό, διότι, όπως είπε, δημιουργεί ενοχές και μελαγχολία. Του απάντησα: Παραδέχομαι, ότι μερικοί χριστιανοί, από σφάλματα δικά τους ή άλλων, παγιδεύονται στην αρρώστια των ενοχών, αλλά κι εσύ πρέπει να παραδεχθείς, ότι…