Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
H ευγνωμοσύνη των βαρβάρωνΕνώ ο όσιος Σάββας ασκήτευε στην έρημο του Ρουβά, στην Παλαιστίνη, συναντήθηκε με τέσσερις σαρακηνούς, πεινασμένους και φοβερά εξαντλημένους. Τους συμπόνεσε πολύ και τους έβαλε να καθήσουν. Πήρε μετά το σακκίδιο του και το άδειασε μπροστά τους. Δεν είχε μέσα τίποτε άλλο παρά μόνο ρίζες μελαγρίων και καρδιές καλαμιών. Οι βάρβαροι πήραν, έφαγαν και χόρτασαν. Ύστερα επεσήμαναν σε ποιο σπήλαιο μένει.Έπειτα από λίγες μέρες, ήρθαν και του έφεραν ψωμιά, τυριά και χουρμάδες. Ο όσιος θαύμασε την ευγνωμοσύνη που έδειξαν, ήρθε σε κατάνυξη, δάκρυσε και είπε:-Αλλοίμονο, ψυχή μου… Πόσο σύντομα ήρθαν αυτοί οι βάρβαροι να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη…
309. «Οὐκ εἰσὶν ἐκ τοῦ κόσμου, καθὼς ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ κόσμου» (Ιω. ιζ’ 16). Αυτά τα λόγια του Ιησού Χριστού αφορούν τους Αποστόλους. Τι σημαίνουν; Ότι οι Απόστολοι, ενώ ζούσαν μέσα στον κόσμο, ήσαν ξένοι προς αυτόν, δεν απέβλεπαν στα αγαθά του, στη δόξα του, στις απολαύσεις του. Ήσαν άνθρωποι που ανήκαν σε έναν άλλο κόσμο, τον ουράνιο. Φρόντιζαν για τα ουράνια αγαθά, επεδίωκαν την άφθαρτο, ουράνια δόξα, αφθάρτους θησαυρούς, ουράνιες χαρές και ουράνια ανάπαυσι, στους κόλπους του Θεού. Ενώ εμείς οι αμαρτωλοί ανήκουμε σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο, τη δική του δόξα επιδιώκουμε, ζητούμε υλικά πλούτη, υγεία,…
ταύτα πάντα σοι δώσωΜατθαίου δ' 9 Ο τρίτος πειρασμός του Ιησού ήταν η κοσμική εξουσία. Η κυριαρχία δια της υλικής δυνάμεως, του χρήματος και όχι δια της δυνάμεως του Πνεύματος. Η εγκαθίδρυσις πολιτικής και όχι πνευματικής Βασιλείας.Ο Ιησούς απέρριψε και αυτόν τον πειρασμόν. Θα ακολουθούσε την καθοδήγησι του Θεού μέρα με την ημέρα, χωρίς κανένα ίδιο θέλημα. Για την ίδρυσι της Βασιλείας του θα στηριζόταν στη δύναμι της ρομφαίας του Πνεύματος (Ψαλμ. 44, 3) και όχι στη δύναμι των όπλων. Θα προτιμούσε την εξωτερική αδυναμία, την αποδοκιμασία, το πάθος. Του αρκούσε ότι θα διέθετε το πλήρωμα του Πνεύματος. Ο Ιησούς…
262. Όταν εκκλησιάζεσαι, να θυμάσαι ότι βρίσκεσαι ενώπιον του Κυρίου, της Θεοτόκου, των Αγίων Αγγέλων και των πρωτοτόκων της Εκκλησίας, δηλαδή των Προπατόρων, των Προφητών, των Αποστόλων, των Αγίων Πατέρων, των Μαρτύρων, των Δικαίων και όλων των άλλων μακαρίων πνευμάτων, των «πίστει τελειωθέντων». Να συμμετέχης λοιπόν στη θεία λατρεία με φόβο θεού, με αγάπη, με πίστι, με ελπίδα, με όλη σου την καρδιά. 263. Πρέπει να θανατώνουμε μέσα μας την αγάπη προς τα γήινα, το πάθος για τη σαρκική ωραιότητα, για τις υλικές απολαύσεις, για τα υλικά οφέλη, για το εγώ μας, για τις κοσμικές τιμές. Και να καλλιεργούμε μέσα…
ίνα οι λίθοι ούτοι άρτοι γένωνταιΜατθαίου δ΄4 Ο πρώτος πειρασμός καλούσε τον Ιησού σε μια ολοφάνερη δαιμονοποίησι της ζωής του ανθρώπου. Τον προκαλούσε να δώση το πρωτείο στον υλικό παράγοντα και όχι στο Θεό. Το δαιμονικό δηλαδή σχέδιο για την ανθρώπινη ζωή. Το δαιμονικό στοιχείο στην περίπτωσι αυτή είναι τούτο: ότι αφαιρεί τα πρωτεία από τον Θεό και επιδιώκει να μετατρέψη τη δημιουργία και τα χτίσματα σε μέσα αμαρτωλής απολαύσεως, ματαιώνοντας έτσι το θεϊκό σχέδιο να γίνουν όργανα δοξολογίας του Θεού. Τον ίδιο πειρασμό είχε χρησιμοποιήσει και στον Αδάμ. Τον καλούσε, παραθεωρώντας την εντολή του Θεού, να γ ε υ…
Πόσες φορές δεν έχουμε ποθήσει ή λαχταρήσει διάφορα πράγματα! Πόσες φορές δεν έχουμε επιθυμήσει για παράδειγμα ένα γλυκό ή ένα φαγητό, ένα ταξίδι αλλά και έναν άνθρωπο για σύντροφο μας. Κι ακόμα πόσες φορές δεν έχουμε ζηλέψει μια καλή θέση ή έναν παχυλό μισθό. Και πόσα άλλα ακόμα ποθούμε με όλη μας την καρδιά! Αυτός ο πόθος μας δόθηκε από τον Δημιουργό μας για να ποθούμε Εκείνον! Και με αυτόν τον πόθο και απείρως μεγαλύτερο μάς καλεί Εκείνος να πάμε κοντά Του. Κι αν εμείς κουραστήκαμε να περιμένουμε τον άνθρωπο της ζωής μας Αυτός υπομονετικά μας περιμένει για να μας…
243. Η καρδιά μου ανήκει μονάχα στον θεό. «Εμοί δε το προσκολλάσθαι τω Θεώ αγαθόν έστι» (Ψαλμ. οβ’ 28). Αλλά τι τυφλότης και διαστροφή! Την ελκύουν οι γήινες χαρές. Ό,τι θέλγει τα μάτια, ό,τι ικανοποιεί τη σάρκα. Τι παράδοξο πράγμα! Εγώ, ένας χριστιανός, ένας ουράνιος άνθρωπος, να απασχολούμαι με τα υλικά και να παραμελώ τα πνευματικά! Ο Χριστός μου άνοιξε τις πύλες των ουρανών, αλλά εγώ έχω πρσκολλημένη την καρδιά μου στη γη. Δεν με καίει ο πόθος των ουρανών, αλλά προτιμώ να μένω στη γη, δέσμιος των γήινων θελγήτρων, διψασμένος, αχόρταγος γι’ αυτά. Βλέπω ότι κάθε τι το γήινο…
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ Μαξίμου του Ομολογητού:Ο Θεός, καθώς λέει η Γραφή, είναι ήλιος δικαιοσύνης, που με τις ακτίνες της καλοσύνης Του ομορφαίνει το σύμπαν. Η ψυχή πάλι, ανάλογα με την προαίρεσή της, γίνεται ή κερί, σαν φιλόθεη, ή πηλός, σαν φιλόϋλη.Όπως λοιπόν ο πηλός όταν εκτεθεί στον ήλιο ξεραίνεται και το κερί μαλακώνει, το ίδιο κι η ψυχή. Εκείνη που είναι δοσμένη στα εγκόσμια και υλικά, όταν έρθει σ’ επαφή με τον Θεό σκληραίνεται σαν τον Φαραώ και χάνει κάθε ελπίδα σωτηρίας. Η φιλόθεη ψυχή όμως όταν εκτεθεί στις φλογερές ακτίνες της θείας αγάπης απαλύνεται, αποτυπώνει τους χαρακτήρες των Αγίων και…
200. Πρέπει να είμαστε ένα πνεύμα με τον Κύριο, πνεύμα αγιότητας, αγάπης, αγαθότητος, πραότητος, μακροθυμίας, ελέους. Όποιος δεν έχει αυτό το πνεύμα, δεν ανήκει στον Θεό. Ας γίνουμε αγάπη, ας γίνουμε ένα σώμα, το σώμα του Χριστού. Κύριε, αξίωσέ μας να το κατορθώσουμε. «Γένοιτο εφ’ ημάς το έλεός σου». 201. Τι θα γίνη μ’ εμάς στη μέλλουσα ζωή, όταν κάθε τι που μας αιχμαλώτισε σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο –πλούτη, τιμές, φαγοπότι, πολυτελή ρούχα, φανταχτερά σπίτια – δεν θα τα έχουμε πλέον μαζί μας; Όταν όλα αυτά θα μας φαίνωνται σαν όνειρο που διαλύθηκε; Όταν τα έργα της πίστεως και…
190. «Ὁ ζυγός μου χρηστός καί τό φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν» (Ματθ. ια’ 30). Οι εντολές λοιιπόν του Χριστού είναι εύκολες, ελαφρές. Ενώ ο ζυγός του Διαβόλου είναι βαρύς και καταπιεστικός. Αλλά τι γίνεται; Παραβαίνουμε τις εντολές του Κυρίου και κάνουμε το θέλημα του Πονηρού. Ποια δικαιολογία μπορούμε να βρούμε γι’ αυτή τη συμπεριφορά μας; 191. Τι σε εμποδίζει από το να εφαρμόζης τις εντολές του Χριστού; Η σάρκα και ο κόσμος. Δηλαδή, τα υλικά αγαθά και οι υλικές απολαύσεις, που κάνουν τον άνθρωπο αδιάφορο απέναντι της θρησκείας. Κυττάς τότε πώς να αρέσης στον κόσμο και όχι στον Θεό. Ζης…